Bunday voqealar eslasam ko’p bo’lgan ekan.
Maktabni 9(yoki 10)-sinfini bitirib, Ichki ishlar akademiyasi litseyiga topshirgandim. Propiskangiz yo’q ekan deb hammani oldida onam bilan mani qaytarib yuborishgan. Do’stlarim ham bor edi.
Shunda juda g’alati bo’lganman. Xafa holatda eshigidan chiqayotganimda, “Alloh bundan yaxshiroqini beradi” ma’nosida bir gaplar aytgandim o’zimga.
So’ng, ko’p o’tmay Alloh ko’p xayrli narsalarni tuhfa qilgandi.
Hozir esa eng qiziqi, men ishlayotgan dasturni davlat tashkilotlarini katta qismi ishlatadi. Xususan litseyiga kira olmaganim ham.
Yomonlik bo’ldi deb siqilish emas, yaxshilik keladi deb umid qilish kerak. Sabr qilish kerak.
Kechagi Husaynxon qori suhbatida bir narsani zikr qildilar. Tahminan shunday ma’noda, “
Banda musibat kelganiga faqat sabr qilayotgan paytida, musibatni shukrini ado qila olmayotgan bo’ladi. Chunki u bilmaydiki Alloh qilayotgan sabri uchun qancha mukofotlar berishini.”
Juda ta’sirli a?
#hikmat
@Josh_shares