📄؛
سرش به ناگاه روی شونه‌ام جا گرفت. حالا دیگه نفس‌هام به سختی از گلوم خارج میشدن.
انگشت‌های به‌هم گره‌خورده‌ام رو از هم جدا کرد و دستم رو توی دستش گرفت؛ فشارِ خفیفی بهش داد و لحظه‌ای بعد نفسِ گرمش پوستِ دستم رو لمس کرد.
حس می‌کردم که مردمک‌هام چنددرجه گشاد شدن و قلبم..تقریباً برای چند لحظه از حرکت ایستاد، خجالت‌آور بود.
نفسش رو با صدا بیرون داد و من درحالی که به ثانیه‌ثانیه‌ی محو شدنِ بخارش توی هوا خیره شده بودم، شنیدم که با سرخوشی گفت:
«بیا از شروعِ دوباره نترسیم، چون ایندفعه دیگه از صفر شروع نمی‌کنیم، از تجربه شروع می‌کنیم، نه؟!»