O'tkir Xoshimovning "Dunyoning ishlari" asari mening, sizning onangiz xaqidagi asar uning xar varog'idan onangizni topishingiz munkin bazan kulib bazan yig'lab o'qiysiz qayta qayta o'qiganingiz sari qilgan xatolaringizni anglaysiz o'z baxtingizni xis etasiz.Ustoz Said Ahmad aytgandek* "Dunyoni ishlari"asarini qissa emas doston deb atashni istardim.U qo'shiqday o'qiladi.Uni o'qib turib o'z onalarimizni o'ylab ketamiz,shu mushfiq,jafokash onalarimiz oldida bir umr uzib bulmas qarzlarimizni aqalli bittasini uza oldikmi,degan andishali savol ko'z oldimizga kundalang turib oladi.Qissa bizni insofga insonni qadrlashga,hurmat qilishga chaqiradi.*Aytish joizki asardagi xar bir jumlani yozuvchi qalbingizdan o'g'irlab qog'ozga kuchirgandek "Mabodo tangri marxumlarga jon ato qilsayu ONAlar tirilib qolsa hayot paytida mehr berganmi bermaganmi baribir farzandini maqtab gapirgan bo'lar edi.Onalar xatto vafotidan keyin xam onaligicha qoladi"Asar kitob javoningiznigina bezab qolmay qalbingizga sof tuyg'ularni payvandlaydi.