‎

نوروز پيروز و سال نو بر همگى مبارك

آب زنید راه را هین که نگار می‌رسد
‎مژده دهید باغ را بوی بهار می‌رسد
‎راه دهید یار را آن مه ده چهار را
‎کز رخ نوربخش او نور نثار می‌رسد
‎چاک شدست آسمان غلغله ایست در جهان
‎عنبر و مشک می‌دمد سنجق یار می‌رسد
‎رونق باغ می‌رسد چشم و چراغ می‌رسد
‎غم به کناره می‌رود مه به کنار مى رسد
‎باغ سلام می‌کند سرو قیام می‌کند
‎سبزه پیاده می‌رود غنچه سوار می‌رسد
‎خلوتیان آسمان تا چه شراب می‌خورند
‎روح خراب و مست شد عقل خمار می‌رسد
‎چون برسی به کوی ما خامشی است خوی ما
‎زان که ز گفت و گوی ما گرد و غبار می‌رسد