زڔه مي درته دوي ټوټي راوڔی دی
سـتا یـادي له وخـته پـوره وڔی دی

تــــــږی د دیـدن دی لـه کـــلونو څـه
یودیدن دي غواڔي بیخي ستڔی دی

بار بار یي پوښتنه کڔه چي چیري دی
یــاره بـیلـه تـا دا زڔه نیـــــمگـڔی دی

درد لري دا نفــــس دی چي ازارنسي
سم دم ستا پـــسي مات لکه مڔی دی

ستا نظرته مات دی ژوندون نه غواڔي
داهم زموږ دخپل وجـود یو غڔی دی

ستا مخــــلص جانان جانان ونه لیدی
دی هم دغمــــــونو یو وگـــــــــڔی دی

م مخلص جانان