⁉️ آداب مباحثه‌ی طالب علم با علماء در چیزی که خطا می‌داند!
🖊 العلامة الأصولي محمد بن صالح العثیمین رحمه الله
وقتی قولی که جای انکار داشت به علماء نسبت داده شد، باید این مراحل را در پیش بگیری:
1- تحقیق کنی که نسبت چنین قولی به آن عالم صحیح است، چه چیزهای بسیاری که به دروغ به عالمی نسبت داده می‌شود، پس باید مطمئن شوی!
2- باید تأمل کنی که آیا این قول واقعاً جای انکار دارد؟ گاهی در وهله اول انسان فکر می‌کند که جای انتقاد دارد، اما وقتی تأمل کرد، می‌فهمد که سخن، سخن درستی است!
3- وقتی فهمیدی که قولش صحیح است، باید از او دفاع کرده و میان مردم بیان کنی که آنچه آن عالم گفته درست است.
4- اگر فهمیدی سخن آن عالم درست نبوده، باید با ادب و وقار با آن عالم تماس بگیری و بگوئی: از شما چنین شنیده‌ام، و چون شما از من عالم‌ترید، می‌خواهم وجه این مسئله را برایم بیان کنید و بعد با ادب و احترام مناقشه کنی. اما آنچه جاهلان انجام می‌دهند که وقتی عالمی چیزی گفت که مخالف رأیشان بود، با شدت نزد او می‌آیند و چه بسا دستشان را به صورت آن عالم حرکت داده و می‌گویند: این چه حرفی بود که زدی؟ این سخن باطل چیست؟ تو از خدا نمی‌ترسی! بعد از تأمل مشخص می‌شود که حق با آن عالم است و با حدیث موافقت کرده و مخالفینش مخالفت کرده‌اند! غالباً عُجب انسان به خود است که چنین چیزی را به بار می‌آورد، و خیال اینکه تنها خود اهل سنت و بر طریق سلف است!
(شرح الأربعین النوویة، الناشر: دار الثريا، ص 118)
#منقول
@Qalam_1440
🖊 العلامة الأصولي محمد بن صالح العثیمین رحمه الله
وقتی قولی که جای انکار داشت به علماء نسبت داده شد، باید این مراحل را در پیش بگیری:
1- تحقیق کنی که نسبت چنین قولی به آن عالم صحیح است، چه چیزهای بسیاری که به دروغ به عالمی نسبت داده می‌شود، پس باید مطمئن شوی!
2- باید تأمل کنی که آیا این قول واقعاً جای انکار دارد؟ گاهی در وهله اول انسان فکر می‌کند که جای انتقاد دارد، اما وقتی تأمل کرد، می‌فهمد که سخن، سخن درستی است!
3- وقتی فهمیدی که قولش صحیح است، باید از او دفاع کرده و میان مردم بیان کنی که آنچه آن عالم گفته درست است.
4- اگر فهمیدی سخن آن عالم درست نبوده، باید با ادب و وقار با آن عالم تماس بگیری و بگوئی: از شما چنین شنیده‌ام، و چون شما از من عالم‌ترید، می‌خواهم وجه این مسئله را برایم بیان کنید و بعد با ادب و احترام مناقشه کنی. اما آنچه جاهلان انجام می‌دهند که وقتی عالمی چیزی گفت که مخالف رأیشان بود، با شدت نزد او می‌آیند و چه بسا دستشان را به صورت آن عالم حرکت داده و می‌گویند: این چه حرفی بود که زدی؟ این سخن باطل چیست؟ تو از خدا نمی‌ترسی! بعد از تأمل مشخص می‌شود که حق با آن عالم است و با حدیث موافقت کرده و مخالفینش مخالفت کرده‌اند! غالباً عُجب انسان به خود است که چنین چیزی را به بار می‌آورد، و خیال اینکه تنها خود اهل سنت و بر طریق سلف است!
(شرح الأربعین النوویة، الناشر: دار الثريا، ص 118)
#منقول
@Qalam_1440