اینکه همه جا جار بزنیم افسرده ایم، تنهاییم، شکست خوردیم، به بن بست رسیدیم، هیشکی مارو نمیفهمه، هیشکی قدرمونو نمیدونه، فقط از ما یه لوزر به درد نخور میسازه تو ذهن آدمها. هزاری هم که دلت خون باشه و جیبت خالی، فقط باس بخندی و نیشت باز باشه. آخه میدونی، زندگی هر کسی به خودش مربوطه. این آدمهام قرار نیست دستتو بگیرن و نجاتت بدن از این منجلابی که توش گیر افتادی. آره رفیق.