خواردنەوەی پێغەمبەر (صلى الله علیەوسلم)

حەزی لەخواردنەوەیەک بووە شیرین و ساردبێت83، وەفەرموویەتی:[جگەلەشیر هیچ شتێک جێگەی خواردن خواردنەوە ناگرێتەوە84] وەهەندێک کات و لەناچاریدا بەپێوە و زۆربەی کاتیش بەدانیشتنەوە ئاوی خواردۆتەوە85 وەلەکاتی خواردنەوەی دا سێ جار لەدەرەوەی کاسەکە هەناسەی دەدا86 چونکە دەیفەرموو:[ ئەوە ئاسانترو سوکترە بۆ گەدەو تینوێتی دەشکێنێ]...

83 ـ أخرجه الترمذي (1897).
84 ـ رواه ابن ماجه (3426) مختصراً والترمذي (3451) بإسناده ومتنه وقال : حديث حسن.
85 ـ أخرجه الترمذي (1884) وقالل حسن صحيح و له شواهد كثيرة. وحسنه الألباني.
86 ـ أخرجه المسلم (2028) والترمذي (1885) وقال : حسن غريب ، وأبوداود والنسائي أنظر صحيحه (2320).