همسفر صدایم را داری؟
ما در این دنیا تنها مانده ایم.
محکوم به تنهایی هستیم. محکوم به فکر کردن درباره گذشته و حسرت خوردن؟ حسرت خوردن درباره چه؟ درباره ی چیزی که نمی توانیم عوض کنیم؟
اگر حتی نمی توانیم ذهنمان را کنترل کنیم برای چه وجود داریم؟
مگر می شود ذهن انسان علیه خودش باشد؟
ای همسفر مثل همیشه در غار سکوتی. نشانی از خودت به من بده...
ما در این دنیا تنها مانده ایم.
محکوم به تنهایی هستیم. محکوم به فکر کردن درباره گذشته و حسرت خوردن؟ حسرت خوردن درباره چه؟ درباره ی چیزی که نمی توانیم عوض کنیم؟
اگر حتی نمی توانیم ذهنمان را کنترل کنیم برای چه وجود داریم؟
مگر می شود ذهن انسان علیه خودش باشد؟
ای همسفر مثل همیشه در غار سکوتی. نشانی از خودت به من بده...