چې هغه په روسیه کې یو پلیسی له تاوترخوالی نه ډک ظالمانه حکومت جوړ کړی و چې د داسی یوه وضعیت تکرار په هیڅ وجه سم نه دی!
آیا ژنرال فرانکو ، ژنرال مالان په جنوبی آفریقای کې ،او چیانگ کای چگ دچین په جمهوریت کې او مائو تسهتونگ دچین دخلق په کمونیستی جمهوریت کې هم د دین په نامه ظلم او استبداد وکړ؟
تاریخ دغه پیړی چې ځانونه یی د دین له قید اوبند خلاص کړل. دتاریخ زشت ترینه دیکتاتوریانی په نورو غولونکو نومونوسره لیدلی چې دپیروان په مینځ کې یی داحترام له نظره دمؤمنانو د دین دقداسیت نه کم نه وو.
هیڅوک دیو دیکتاتوری نظام څخه حمایت نه کو وي
او کله هم یو آزاد خیاله او روڼ آنده انسان دانه منی.
اما یو سالم طبیعت او روښانه فکر، دا ایجاب وی چې پرته لا تأثیر منلو دهوا اوهوس څخه په حقیقت باندی اعتراف وکړی.
حقیقت دادی چې دهر ښه مفهوم څخه دخپلو اهدافو لپاره سوء استفاده وکړی.
دفرانسی په انقلاب کې دآزادي په نامه زشترینه جرایم ترسره شول. نو اوس آیا آزادي باید لغو کړو؟
ځنی وختونوکې بی ګناه خلک دقانون په نامه زندانیږی نو آیا په دی خاطر قانون ملغی اعلان کړو؟
هــــوکې!که دین په خپله کې له تعالم او جوړښت سره یی په ظلم اوطغیان بدلیده نو دغه ادعا او غوښتنه یی معقوله په نظر راتلله.
خـــو آیا دغه امر یواځي داسلام په اړه صدق کو وی؟
هغه دین چې دمطلق عدالت په بر خه کې (نه یواځی دمسلمانانو په نزد بلکه دهغه دقسم خوړلو دښمنانو ترمینځ《حربی کفار》) هم ډیرمثالونه پریښی دی
چې حتی په ډیرو مواردو او ډیرو وختونکې همدغو دښمنانویی هم پری اعتراف کړی دی.
هــــــوکې! یوا ځنی علاج د طغیان او سرکشی دادی چې مؤمن ملت تربیت شي او هغه آزادي چې منادی یی دین دی اوپرهغه باندی خورا ډیر تأکید لري هغه ته ارج ورکړی اوپه پایله کې یی حاکمان له ظلم اوستم څخه منع کړی او هغه په مقرره حدودوکې وساتی .
. گمان نه کوم چې کوم نظا م چې دظالم حاکم اصلاح یی دملت د دندو څخه ګڼل شوی وی وکولای شي داسی یو هدف ته ورسیږی. په دی اړه نبی اکرم صلی الله علیه وسلم فرماییلی دی :
«مَنْ رَأَى مِنْكُمْ مُنْكَرًا فَلْيُغَيِّرْهُ».
لتاسو نه چې هرچا یوناوړه کار ولیدو باید چې هفه په لاس باندی تغیر (منع)کړی
همدا رنګه فرمایی :
«إن من أعظم الجهاد عند الله كلمة عدل عند إمام جائر».
«یقینا چې دالله په نیز غوره جهاد دظالم حاکم پروړاندی دحق ویناده» .
نـــــو
ای ترقی غوښتونکو نارینه او ښځو!
دتاسی آزادي ته درسیدو لاره، د دین پریښودل نه بلکه د دظلم څخه دبیزاره انقلابی روح خلکوته ور زده کول دی چې ظالمه اوستمګر حاکمان اصلاح کو وي همدغه مبارزه او اصلاح غوښتنه د دی دین حقیقت او روح دی.
پای
محمد قطب
ژباړه او را ټولونه
طارق ابن زیاد
آیا ژنرال فرانکو ، ژنرال مالان په جنوبی آفریقای کې ،او چیانگ کای چگ دچین په جمهوریت کې او مائو تسهتونگ دچین دخلق په کمونیستی جمهوریت کې هم د دین په نامه ظلم او استبداد وکړ؟
تاریخ دغه پیړی چې ځانونه یی د دین له قید اوبند خلاص کړل. دتاریخ زشت ترینه دیکتاتوریانی په نورو غولونکو نومونوسره لیدلی چې دپیروان په مینځ کې یی داحترام له نظره دمؤمنانو د دین دقداسیت نه کم نه وو.
هیڅوک دیو دیکتاتوری نظام څخه حمایت نه کو وي
او کله هم یو آزاد خیاله او روڼ آنده انسان دانه منی.
اما یو سالم طبیعت او روښانه فکر، دا ایجاب وی چې پرته لا تأثیر منلو دهوا اوهوس څخه په حقیقت باندی اعتراف وکړی.
حقیقت دادی چې دهر ښه مفهوم څخه دخپلو اهدافو لپاره سوء استفاده وکړی.
دفرانسی په انقلاب کې دآزادي په نامه زشترینه جرایم ترسره شول. نو اوس آیا آزادي باید لغو کړو؟
ځنی وختونوکې بی ګناه خلک دقانون په نامه زندانیږی نو آیا په دی خاطر قانون ملغی اعلان کړو؟
هــــوکې!که دین په خپله کې له تعالم او جوړښت سره یی په ظلم اوطغیان بدلیده نو دغه ادعا او غوښتنه یی معقوله په نظر راتلله.
خـــو آیا دغه امر یواځي داسلام په اړه صدق کو وی؟
هغه دین چې دمطلق عدالت په بر خه کې (نه یواځی دمسلمانانو په نزد بلکه دهغه دقسم خوړلو دښمنانو ترمینځ《حربی کفار》) هم ډیرمثالونه پریښی دی
چې حتی په ډیرو مواردو او ډیرو وختونکې همدغو دښمنانویی هم پری اعتراف کړی دی.
هــــــوکې! یوا ځنی علاج د طغیان او سرکشی دادی چې مؤمن ملت تربیت شي او هغه آزادي چې منادی یی دین دی اوپرهغه باندی خورا ډیر تأکید لري هغه ته ارج ورکړی اوپه پایله کې یی حاکمان له ظلم اوستم څخه منع کړی او هغه په مقرره حدودوکې وساتی .
. گمان نه کوم چې کوم نظا م چې دظالم حاکم اصلاح یی دملت د دندو څخه ګڼل شوی وی وکولای شي داسی یو هدف ته ورسیږی. په دی اړه نبی اکرم صلی الله علیه وسلم فرماییلی دی :
«مَنْ رَأَى مِنْكُمْ مُنْكَرًا فَلْيُغَيِّرْهُ».
لتاسو نه چې هرچا یوناوړه کار ولیدو باید چې هفه په لاس باندی تغیر (منع)کړی
همدا رنګه فرمایی :
«إن من أعظم الجهاد عند الله كلمة عدل عند إمام جائر».
«یقینا چې دالله په نیز غوره جهاد دظالم حاکم پروړاندی دحق ویناده» .
نـــــو
ای ترقی غوښتونکو نارینه او ښځو!
دتاسی آزادي ته درسیدو لاره، د دین پریښودل نه بلکه د دظلم څخه دبیزاره انقلابی روح خلکوته ور زده کول دی چې ظالمه اوستمګر حاکمان اصلاح کو وي همدغه مبارزه او اصلاح غوښتنه د دی دین حقیقت او روح دی.
پای
محمد قطب
ژباړه او را ټولونه
طارق ابن زیاد