به من بنویس که میدانی این سکوت و ابتذال،زاییدهی زندگی در این زندانی است که مال ما نیست، که خانهی ما نیست،که شایستهی ما نیست.
به من بنویس که تو هم در انتظار سحری هستی که پرندهی عشق ما در آن آواز خواهد خواند.
نامهی احمد شاملو به آیدا، ۲۹شهریور۱۳۴۲