🌻جایگاه بانوان در فرهنگ مزدیسنا🌻
ارجمندترین جایگاه در زندگی خانوادگی را آیین زرتشت برای بانوی خانواده برگزیده است. در این اندیشه زن و مرد یکسان‌اند و هیچ ناهمسانی در پیدایی این دو تن نیست. همه‌ی برتری‌ها میان زن و مرد برابر است و در برخورداری از همه‌ی نیازهای زندگی گروهی چه مالی، چه فرهنگی و مینوی جایگاه یکسانی دارند. در همه بندهای گات‌ها آن‌جا که سخن درباره‌ی زنان و مردان است از زنان و مردان در کنار هم و به یک اندازه یاد شده است. در این سروده‌ها به روشنی اندیشه‌ی اشو‌زرتشت درباره‌ی پیوند همسری و آزادی خواست دوشیزگان در گزینش همسر را درمی‌یابیم.
موضوع یسنا (هات۵۳) زناشویی دختر زرتشت پورچیستا (pouruchista: بسیاردان فرااندیش) است، زرتشت در این بزم رو به باشندگان می‌گوید: بزرگ‌ترین راه و پاکیزه‌ترین روش زندگی در راست گفتاری، راست کرداری و راست اندیشگی است. کسانی که این چنین رفتار کنند، آرامش درونی برای آن‌ها بهترین پیشکش است ... زرتشت درخواست جاماسب وزیر، که در منش و کنش نیک نامور است را برای پیوند همسری دخترش می‌پذیرد اگرچه نمی‌خواهد دخترش بدون اندیشه، دیدگاه او را بپذیرد و از او می‌خواهد که در این‌باره با خردورزی و بینش بیندیشد. زرتشت در یک پیام فراگیر در گات‌ها آورده است که: آن کسی را به همسری برگزینید که خرد شما به آن فرمان می‌دهد. در بخشی دیگر آمده است: در راه گسترش نیکی و پراکندن راه و روش درست زندگی، زنان و مردان پاسخگو هستند، زنان که در گروه رزمیان با راهزنان و بداندیشان و دشمنان کشاورزی، پیکار می‌کنند شایسته ستایشند. در یسنا (هات۷) زرتشت در نیایش‌های خود آرزومند است که «بر مردم، شهریارانی نیک، چه مرد و چه زن راهنما باشند» و سپس می‌گوید: زنان را می‌ستاییم، زنان را که از بهترین اشه–راستی- و مهر پاک برخوردارند، می‌ستاییم. (یسنا هات۳۸) [زرتشت با این سخنان، شالوده‌ی خانواده را می‌ریزد و نیک می‌داند که آن کانون گرم و پر مهر خانوادگی است که مردان و زنان راست کار پدید می‌آورد و آنانند که جهان را آباد و جهانیان را شاد می‌گردانند.] (جعفری، علی‌اکبر- پیام زرتشت– سازمان نشر فروهر- چاپ سوم۶۱ تهران– برگ ۱۲۷)
با چنین پشتوانه‌ی فرهنگی است که به گاه باستان، بانوان در دانش‌های گوناگون، در نوازندگی و دیگر هنرها، در ورزش و شگردهای رزمی و همچنین در جایگاه، فرمانداری دادگری و داوری(قضاوت) چیره‌دست و زبانزد بوده‌اند. به کار بردن واژه‌ی همسر و پایفشاری اشو زرتشت بر این همسانی خود گویای برابری و یکسانی زن و مرد در این اندیشه است. همچنین باید گفت که «چیستا» نام دختر اشو زرتشت به چم (:مفهوم) دانش است و این خود نشان از جایگاه دانش و بایستگی آن در فرهنگ کهن ما است. باید یادآور شد که کاربرد واژه‌ی عربی «نکاح» به جای (پیوکانی و همسری که برابر فارسی آن نیست) ناروا است چرا که «پیوکانی» همان پیوند و همسانی را می‌رساند که آرمان آن رسایی (:کمال) است. اما واژه نکاح در عرب به چم کار جنسی و همبستگی جسمانی را می‌رساند و از آن همسری و پیوند
مینوی (معنوی) دریافت نمی‌شود. (مهر، فرهنگ- دیدی نو از دینی کهن - نشر جام- چاپ سوم تهران۱۳۷۸ برگ ۱۶۶) آناهید
@Turquoise_sharg
ارجمندترین جایگاه در زندگی خانوادگی را آیین زرتشت برای بانوی خانواده برگزیده است. در این اندیشه زن و مرد یکسان‌اند و هیچ ناهمسانی در پیدایی این دو تن نیست. همه‌ی برتری‌ها میان زن و مرد برابر است و در برخورداری از همه‌ی نیازهای زندگی گروهی چه مالی، چه فرهنگی و مینوی جایگاه یکسانی دارند. در همه بندهای گات‌ها آن‌جا که سخن درباره‌ی زنان و مردان است از زنان و مردان در کنار هم و به یک اندازه یاد شده است. در این سروده‌ها به روشنی اندیشه‌ی اشو‌زرتشت درباره‌ی پیوند همسری و آزادی خواست دوشیزگان در گزینش همسر را درمی‌یابیم.
موضوع یسنا (هات۵۳) زناشویی دختر زرتشت پورچیستا (pouruchista: بسیاردان فرااندیش) است، زرتشت در این بزم رو به باشندگان می‌گوید: بزرگ‌ترین راه و پاکیزه‌ترین روش زندگی در راست گفتاری، راست کرداری و راست اندیشگی است. کسانی که این چنین رفتار کنند، آرامش درونی برای آن‌ها بهترین پیشکش است ... زرتشت درخواست جاماسب وزیر، که در منش و کنش نیک نامور است را برای پیوند همسری دخترش می‌پذیرد اگرچه نمی‌خواهد دخترش بدون اندیشه، دیدگاه او را بپذیرد و از او می‌خواهد که در این‌باره با خردورزی و بینش بیندیشد. زرتشت در یک پیام فراگیر در گات‌ها آورده است که: آن کسی را به همسری برگزینید که خرد شما به آن فرمان می‌دهد. در بخشی دیگر آمده است: در راه گسترش نیکی و پراکندن راه و روش درست زندگی، زنان و مردان پاسخگو هستند، زنان که در گروه رزمیان با راهزنان و بداندیشان و دشمنان کشاورزی، پیکار می‌کنند شایسته ستایشند. در یسنا (هات۷) زرتشت در نیایش‌های خود آرزومند است که «بر مردم، شهریارانی نیک، چه مرد و چه زن راهنما باشند» و سپس می‌گوید: زنان را می‌ستاییم، زنان را که از بهترین اشه–راستی- و مهر پاک برخوردارند، می‌ستاییم. (یسنا هات۳۸) [زرتشت با این سخنان، شالوده‌ی خانواده را می‌ریزد و نیک می‌داند که آن کانون گرم و پر مهر خانوادگی است که مردان و زنان راست کار پدید می‌آورد و آنانند که جهان را آباد و جهانیان را شاد می‌گردانند.] (جعفری، علی‌اکبر- پیام زرتشت– سازمان نشر فروهر- چاپ سوم۶۱ تهران– برگ ۱۲۷)
با چنین پشتوانه‌ی فرهنگی است که به گاه باستان، بانوان در دانش‌های گوناگون، در نوازندگی و دیگر هنرها، در ورزش و شگردهای رزمی و همچنین در جایگاه، فرمانداری دادگری و داوری(قضاوت) چیره‌دست و زبانزد بوده‌اند. به کار بردن واژه‌ی همسر و پایفشاری اشو زرتشت بر این همسانی خود گویای برابری و یکسانی زن و مرد در این اندیشه است. همچنین باید گفت که «چیستا» نام دختر اشو زرتشت به چم (:مفهوم) دانش است و این خود نشان از جایگاه دانش و بایستگی آن در فرهنگ کهن ما است. باید یادآور شد که کاربرد واژه‌ی عربی «نکاح» به جای (پیوکانی و همسری که برابر فارسی آن نیست) ناروا است چرا که «پیوکانی» همان پیوند و همسانی را می‌رساند که آرمان آن رسایی (:کمال) است. اما واژه نکاح در عرب به چم کار جنسی و همبستگی جسمانی را می‌رساند و از آن همسری و پیوند
مینوی (معنوی) دریافت نمی‌شود. (مهر، فرهنگ- دیدی نو از دینی کهن - نشر جام- چاپ سوم تهران۱۳۷۸ برگ ۱۶۶) آناهید
@Turquoise_sharg