سلام ماهِ من؛
خواستم بگم حضور تویی که کیلومترها ازم دوری بیشتر از آدمایی که رو به روم وایسادن خوشحالم میکنه.
مهم نیست دنیا چقد بزرگه، مهم اینه من با همون قلب کوچیکم اندازه کل دنیا دوست دارم.
عجیب تر اینه که نبودنت یه جوری حالمو بد میکنه، که واقعا صدای شکستنِ قلبمو میشنوم.
نه اینکه نبودنت باعث شه قلبم نزنه ها نه،
ولی اگه باشی قلبم قشنگ تر میزنه، زندگی قشنگ تره، تاریکی آسمون و دنیاش به چشمم نمیاد،
فقط تو به چشم میای، آره تو، درست وسط آسمونِ قلبم.
من تورو همونجا پنهون میکنم تا دست کسی بهت نرسه، توهم یه جوری بمون که قلبم به بودنت گرم باشه.