To You.
نمی‌دونم حالت چطوره.
چه‌چیزهایی رو پشت سر می‌ذاری یا به چه‌چیزی فکر می‌کنی.
مدتیه که ارتباطمون داره کم‌تر و کم‌تر می‌شه و احساس می‌کنم نیازه بهت بگم چه حسی دارم.
احتمالا دیگه فرصتشو نداشته باشم...
اگر بهت نگم، نمی‌تونم ازت بگذرم.
نمی‌دونم احساسات نصفه‌و‌نیمه‌ی من رو متوجه شدی یا نه...
اما من دوستت دارم و می‌خوام این رو بدونی.
اشکالی نداره اگر قرار نیست هیچوقت این احساسات دوطرفه بشه.
امیدوار بودم طی این سال‌ها به خود واقعیِ تو برسم...
بخشی از تو رو ببینم که دیگران نمی‌تونن ببینن...
اما فکر کنم بهش نرسیدم.
هه هه...هیچوقت اونقدر لایق نبودم‌.
به هر حال...
خداحافظ دوست قدیمی من.
امیدوارم روزی کسی رو پیدا کنی که کنارش احساس آرامش و راحتی کنی.
کسی که بتونی خودِ واقعیت رو بهش نشون بدی...