‍ با رشد روزافزون رسانه‌ها و دستگاه‌های دیجیتال، در خانواده‌ها پرسش‌هایی از این دست مطرح می‌شوند که آیا رسانه‌های دیجیتال فرصت‌های جدیدی برای یادگیری کودکان به ارمغان می‌آورند؟ و آیا قشرهای کم‌درآمد، همچون گروه روبه‌رشد خانواده‌های اسپانیایی-لاتین در ایالات متحده در عمل از آن‌ها بهره می‌برند؟ برای پاسخ به چنین پرسش‌هایی، این کتاب به جای این‌که نگاه تحلیلی خود را به فناوری یا کودک معطوف کند، پویایی متقابل آن‌ها را همراه با تعاملات در حال ظهور میان والدین، معلمان، خواهرها و برادرها، و دوستان با رسانه‌های دیجیتال بررسی می‌کند؛ زیرا همه‌ی این ها با روش‌های پیچیده‌ای در حال تغییرند. این کتاب حاصل کار میدانی و عمقی با بیش از دویست خانواده است، برای درک این‌که آن‌ها چگونه در زندگی خانوادگی خود، راهی برای کار با رسانه‌ها پیدا می‌کنند.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «والدین بر این باورند که قابلیت‌های فناوری برای شخصی‌سازی یادگیری فرزندانشان رابطه‌ی تنگاتنگی با قابلیت‌های آن برای تعامل‌پذیری دارد: به‌تعبیری، امکانات فراوانی که دستگاه‌های دیجیتالی برای مشغولیت با محتوای آموزشی فراهم می‌کنند. آن‌ها کنجکاوی‌های طبیعی فرزندانشان درباره‌ی فناوری و تمایل به استفاده از آن را این‌گونه تفسیر می‌کنند که ورود این نوآوری‌ها در کلاس کودکان را به یادگیری ترغیب کرده است.»

کودکان و خانواده‌‌ها در عصر دیجیتال | مهدي نوريان | چاپ اول ۱۴۰۲، شمیز، رقعی، ۳۱۸ صفحه، ۲۹۰۰۰۰ تومان، #پیشنهاد_کتاب.

@agarpub