📘 “Puankare”
Abduqayum Yo'ldoshevning "Puankare" hikoyasi motivatsion yo'nalishda yozilgan asardir. Kitobxon asarni o'qir ekan ulkan maqsadlar tomon qo'yilgan qadamini oxirgi manzilga yetgunga qadar tashlashi kerakligi , qiyinchiliklarni aql bilan yengib o'tish zarurligini anglab oladi. Asar qahramoni tushgan holatni tasavvur qilgan har bir kitobxon o'zida orzularini kechiktirmay, iloji boricha o'sha orzularga shiddat bilan yetishga harakat qiladi, maqsadiga yetish uchun harakatlari yetarli va vaqtida bo'lishi lozimligini tushunib yetadi, harakati sust bo'lsa o'z orzulariga o'zgalarning yetishini kuzatishga majbur bo'lishini bilib oladi. Asar hikoya janrida yozilgan bo'lsa ham juda mazmunli yozilgan. Asarda vaqtning qadri, har bir daqiqadan unumli foydalanish lozimligi ko'rsatilgan. Zero asar qahramonining o'z maqsadi uchun qilgan barcha harakatlarini puchga chiqargan narsa uning o'ziga ishonmasligidan ham deyishimiz mumkin. Chunki u gipotezaning yechimi borligini bilgan, lekin bu masalani yecha olishiga ishonmagan, chunki bu ish ustida juda ko'plab matematiklar bosh qotirib izlanganlar, necha yillab umrini sarf qilganlar. Shunday bo'lishiga qaramasdan hech qanday natijaga erishmaganlar. Asar qahramonining asosiy kamchiligi esa o'zini shu masalaga umrini bag'ishlagan matematiklardan kuchliligiga ishonmasligidadir. Asarni o'qigan kitobxon asar qahramoniga achinadi, o'zini qahramon o'rniga qo'yib ko'radi va uning naqadar achinarli holatga tushganini tasavvur qiladi va ich-ichidan eziladi. Har kim maqsadi tomon birinchi qadamini qo'ya olishi mumkin, lekin eng asosiysi oxirgi qadamini ham qo'ya olishida, oxirgi qadamni qo'ya olish darajasiga yetishida uning natijasi ko'rinadi. Xuddi suvning qaynashi uchun 100 gradus issiqlik kerak bo'lgani, agar bu issiqlik 99 gradusga chiqqach olovni o'chirish qabilidagi ishni bajarishga o'xshaydi, agar shunday bo'lganda natijaga erishilmaydi, ya'ni suv qaynamaydi. Buning uchun faqat asar qahramonini ayblash ham noto'g'ri bo'ladi. Chunki har bir insonga atrofidagi odamlar yordam berishlari, agar yordam bera olmasalar xalaqit bermasliklari kerak. Uning ayoli o'zi istaganiday bo'lmadi, uning ishi bilan, orzulari bilan qiziqmadi, faqat o'z orzularini muhayyo qilishni talab qildi, o'z umr yo'ldoshini na tinglay oldi va na uni tinch qo'ya oldi. Asar qahramoni o'z ayolining orzularini amalga oshirish uchun harakat qiladi, shunisi achinarliki u bu ishi bilan o'z orzulariga yetishni kechiktiradi, o'z orzularini kuttiradi. Lekin uzoq kutgan gipoteza yechimini kutmagan inson topadi. Oxiri asar qahramoni harakatlari ham besamar ketadi.
Sapayeva Nazokat
Abduqayum Yo'ldoshevning "Puankare" hikoyasi motivatsion yo'nalishda yozilgan asardir. Kitobxon asarni o'qir ekan ulkan maqsadlar tomon qo'yilgan qadamini oxirgi manzilga yetgunga qadar tashlashi kerakligi , qiyinchiliklarni aql bilan yengib o'tish zarurligini anglab oladi. Asar qahramoni tushgan holatni tasavvur qilgan har bir kitobxon o'zida orzularini kechiktirmay, iloji boricha o'sha orzularga shiddat bilan yetishga harakat qiladi, maqsadiga yetish uchun harakatlari yetarli va vaqtida bo'lishi lozimligini tushunib yetadi, harakati sust bo'lsa o'z orzulariga o'zgalarning yetishini kuzatishga majbur bo'lishini bilib oladi. Asar hikoya janrida yozilgan bo'lsa ham juda mazmunli yozilgan. Asarda vaqtning qadri, har bir daqiqadan unumli foydalanish lozimligi ko'rsatilgan. Zero asar qahramonining o'z maqsadi uchun qilgan barcha harakatlarini puchga chiqargan narsa uning o'ziga ishonmasligidan ham deyishimiz mumkin. Chunki u gipotezaning yechimi borligini bilgan, lekin bu masalani yecha olishiga ishonmagan, chunki bu ish ustida juda ko'plab matematiklar bosh qotirib izlanganlar, necha yillab umrini sarf qilganlar. Shunday bo'lishiga qaramasdan hech qanday natijaga erishmaganlar. Asar qahramonining asosiy kamchiligi esa o'zini shu masalaga umrini bag'ishlagan matematiklardan kuchliligiga ishonmasligidadir. Asarni o'qigan kitobxon asar qahramoniga achinadi, o'zini qahramon o'rniga qo'yib ko'radi va uning naqadar achinarli holatga tushganini tasavvur qiladi va ich-ichidan eziladi. Har kim maqsadi tomon birinchi qadamini qo'ya olishi mumkin, lekin eng asosiysi oxirgi qadamini ham qo'ya olishida, oxirgi qadamni qo'ya olish darajasiga yetishida uning natijasi ko'rinadi. Xuddi suvning qaynashi uchun 100 gradus issiqlik kerak bo'lgani, agar bu issiqlik 99 gradusga chiqqach olovni o'chirish qabilidagi ishni bajarishga o'xshaydi, agar shunday bo'lganda natijaga erishilmaydi, ya'ni suv qaynamaydi. Buning uchun faqat asar qahramonini ayblash ham noto'g'ri bo'ladi. Chunki har bir insonga atrofidagi odamlar yordam berishlari, agar yordam bera olmasalar xalaqit bermasliklari kerak. Uning ayoli o'zi istaganiday bo'lmadi, uning ishi bilan, orzulari bilan qiziqmadi, faqat o'z orzularini muhayyo qilishni talab qildi, o'z umr yo'ldoshini na tinglay oldi va na uni tinch qo'ya oldi. Asar qahramoni o'z ayolining orzularini amalga oshirish uchun harakat qiladi, shunisi achinarliki u bu ishi bilan o'z orzulariga yetishni kechiktiradi, o'z orzularini kuttiradi. Lekin uzoq kutgan gipoteza yechimini kutmagan inson topadi. Oxiri asar qahramoni harakatlari ham besamar ketadi.
Sapayeva Nazokat