بسمه تعالی
📝طبق روایات، دو مورد از مهمترین وظائف ما در عصر غیبت-که ترک آنها،موجب بی ایمانی میشود-یکی تبرّی از دشمنان دین و دیگری، محافظت هرچه بیشتر بر تقیّه است!
جمع بین این دو مقوله،بسیار سخت و تکلیفی بس،دشوار است.
🔹با نگاهی به مجموع روایات تبرّی و همچنین روایات تقیّه،متوجه میشویم که اهل بیت(علیهم السلام)،به بهترین شکل، توانستند بین این دو وظیفه مهم،جمع کنند و در عینِ حفظ جان،عِرض و مال شیعیان،آنان را بر خطّ برائت و بیزاری از باطل گرایان نیز،ثابت قدم،نگه داشتند.
برای نمونه،استفاده از کنایات،القاب و اسامی خاص،برای دشمنان-در مقام برائت علنی_که نمونه های بسیارش را در زیارتنامه ها و أدعیه عمومی میبینیم، نمونه ای بارز،از همین سیاستِ حجج الهی است!
حجت خدا که بعد از هر نمازش،سران کفر را با اسم بردن،لعن میکند،وقتی به محیط اجتماع میرسد و میخواهد زیارتنامه ای برای عموم شیعیان صادر کند،لعن و برائت را تعطیل نمیکند؛بلکه با استفاده از کنایات،چنان اظهار تبرّی میکند که بعدها،جان شیخ طوسی ها را با همین سیاست مُدبّرانه،حفظ مینماند!
🔺اینکه عده ای به جانِ مُعتَقَدات شیعه در زمینه برائت افتاده و در مقام انکارِ برائت و یا مصادیق آن برایند،کاری غلط،بلکه کفرآمیز است!
و از طرف دیگر،کسانی که به دلیل مبارزه با گروه اول،حد و مرز تقیه را مراعات نمیکنند و جان و مال و ناموس شیعیان را در نقاط مختلف دنیا به خطر می اندازند هم، کاری بس خطرناک کرده،بلکه مرتکب جنایتی بزرگ میشوند!
طبق روایات،هر دو دسته فوق الذکر، جاهلانی هستند که ضررشان برای شیعیان واقعی،بیشتر از دَجّال و ناصبیان خبیث است!
✅باید سعی کنیم-با استفاده از روشهایی که اهل بیت(علیهم السلام)به کار گرفتند-در عین حفظ و بلکه تقویت روز افزونِ روحیه تبرّی در بین شیعیان؛ با ترک اعمال نسنجیده،از به خطر انداختنِ برادران و خواهران دینی و بی پناه خود و تحریک ناصبیان،برای هجوم به آنان،خودداری نمائیم!
آری! از قدیم گفته اند:(کَج دار و مَریز)
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
✅شیخ علی دهقانی
@alidehghanipour110
