بخشی از یک کتاب(شماره ۸۲)

#ketab

نام کتاب:تاریخ بوشهر


‏ ‏ رِوُلِسيون به معناى شورش مشروع و هيجان مقدس!

شورش وقتى مقدس‏ شمرده مى‌‏شود كه ملت آن را براى حقوق ملى و استقلال سلطنت قومى خود در مقابل متجاوزين به حقوق خويش به كار بَرَد. اعم از آن‏كه متجاوزين داخلى باشند يا خارجى. پس از آن‏كه دايره فتوحات ملّيين در داخله ايران وسعت پيدا نمود، مشروطه‌‏خواهان به خيال افتادند كه اساس سلطنت ملّى را مستحكم نمايند و عمليات مشروطه‏‌خواهان واقعى را نسبت به انتهاض خود مانند و تقويت كرده باشد. هرچند كه استعداد مليين بوشهر در مقابل قشون دولتى- كه در آن وقت پاسداران شهر بودند- چندان قوّتى نداشت كه بتوانند با آنها مقاومت كنند، ولى خوف مسؤوليت صاحب‏‌منصبان مذكور، و بيم از مؤاخذه شاه، آنها را وادار نمود كه با مقاصد مليين همراه شوند. در تمام طبقات مردم، اعم از روحانيين و رؤساى نظام و ساير طبقات، ديگر احدى جرأت قبول مقام رياست ملى را ننمود. از روحانيين، سيد مرتضى اهرمى كه از طرف حضرت آيت‏‌الله خراسانى مأمور اقدام به اين‏كار بود؛ با ميل قلبى، اين‏‌مقام را به قبول تلقى نمود. و رييس قشون بوشهر كه چهارصد نفر سرباز فوج چهارمحال و يك عدد توپچى در زير فرمان داشت، پس از ملاقات با رييس مليّين و بستن معاهده، حاضر شد كه دواير دولتى را تسليم مليّين نمايند و تفنگچيان حُمات ملت را- كه در آن‏وقت تا ريشهر آمده بودند- بدون مزاحمت به شهر راه دهد.(ص.۱۶۰_۱۶۱)


بن مایه : سعادت، محمدحسين_تاريخ بوشهر_به‌تصحيح و تحقيق عبدالرسول خيرانديش و عمادالدّين شيخ ‏الحكمايى_ميراث مكتوب‏_سال ۱۳۹۰
@atorabanorg