وقتی بودنِ کسی تمام شد باید پذیرفت که تمام شده، دست و پا زدن فایده ای ندارد. باید بگذاری برود پیِ کار و زندگی‌اش، باید قبول کنی که شبیه خوردن یک نوشیدنی که جایی به انتها میرسد، به انتها رسیده. اگر مدام نی را ته لیوان بچسبانی و هورت بکشی جز یک صدای ناموزون اتفاقی نمیوفتد، حالا هی هورت بکش، هی هورت بکش، چیزی دستگیرت نمیشود... فقط توجه اطرافیان به عجز و فلاکت آدم بیشتر میشود، باید یک جایی نی را از دهانت بگیری لیوان را بگذاری رویِ میز و بیخیالِ چند قطره‌ی باقی مانده شوی، باید بگذاری برود... هورت کشیدنِ آدمی که تمام شده دردی را درمان نمیکند.

علی فاطمی
@beautif