Бугун осмон пастлаб кетгандек кўриняпти. Узоқларда, кимнингдир уйини устида момақалдироқ бўлиб, чақмоқ чақяпти. Ман бўлса жуда узоқдан, чақмоқнинг овози хатто эшитилмайдиган аммо, момақалдироқ яққол кўринадиган бир бурчакдаги ойнадан қараб ўтирибман. Бир қулоғимга машиналарнинг овози, иккинчисига эса чигиртканинг чиррилаши эшитилябди. Ўзим эса булут билан тўлган қоп-қора осмонга термулиб ўтирибман токачада.🤦♀.
Махаллада свет ўчган, хамма ер қоронғу. Осмонда бир - бир чақаетган чақмоқнинг нуридан бошқа ёруғлик йўқ.
Ана поезднинг ҳам овози қўшилди.
Поезд йўли яқинидаги ҳовли уйда тураман. Хонам уйимизнинг 2-қаватида, тунда ойнадан қараб ўтириш эса севимли ишим.
Тунларим шу алфозда, қоронғу хонада, подоконникка ўтириб олиб, булут ёки юлдуз тўла осмонни кузатиш-у, бир узоқдаги теракларга, бир осмонга қараб хаёл суриш билан ўтади. Билмадим нега, аммо атрофни кузатиш манга жуда ёқади.
Ёнимда пиво ва қурут бўлса нур устига аъло нур бўлади. Аммо доим ҳам пиво ичавермайман, ойим билиб қолса анчагина гап эшитиш хам бор.
Хозирги холатимни тасвирлаб бердим, балки яхши тасвирлрлмагандирман лекин худди шундай холатда ўтирибман атрофга қараб. Фақат момақалдироқ сал камайиб қолди. Ман эса хали хам момақалдироқни кутиб ўтирибман. Қачон ухлашим эса номалум, ҳозирги ягона истак эса ўша чақмоқлар уйимнинг устида бўлиши...
