کـآلبدِسبز؛


Kanal geosi va tili: ko‘rsatilmagan, ko‘rsatilmagan
Toifa: ko‘rsatilmagan


تو آن جوانه ی سبز میان دیوار ترک خورده باش

Связанные каналы

Kanal geosi va tili
ko‘rsatilmagan, ko‘rsatilmagan
Toifa
ko‘rsatilmagan
Statistika
Postlar filtri


درود این پست رو فوروارد کنید چنلتون
از ۱ تا ۵۰ عدد بگید یک صفحه از کتاب سیصد و شصت و پنج روز بدون تو رو تقدیم کنم🦋
برای فور زدن حتما جوین
چنل باشید🍃
و برای چالش لطفا صبوری کنید با تشکررر🩷

گپ حمایتی چنل نویس ها


خدایِ اشک‌هایِ یعقوب،ما صبرِ ایوب نداریم،به ما سخت نگیر.


قدر اونایی که بخاطرتون صبر میکنن رو بدونین اونایی که برای دیدنتون برای حرف زدن باهاتون و برای داشتنتون تلاش میکنن و دست و پا میزنن باور کنید خیلی کم پیش میاد کسی شمارو با همه نقصهاتون بپذیره و دوست داشته باشه کم پیش میاد کسی نبودن شما رو به بودن یکی دیگه ترجیح بده کم پیش میاد کسی اونقدر دوستون داشته باشه که هر لحظه زندگیش نگرانتون باشه و شما رو با هیچکس عوض نکنه.


حال وضعیت این است مگر کاری از دستمان برمی‌آید؟ناچاریم به صبر و تحمل


شما که غریبه نیستید، بعد از آن شب دوست داشتم کسی جایی منتظرم باشد. مرا دوست بدارد، در ذهنش جایی برای من باز کند و من را بشناسد..


که ما برای سبز شدن زاده شده ایم جانِ من.


شما جایی رو امضا نکردین که همه‌ی آدمای دور و اطرافتون از عقایدتون و سبکِ زندگیتون راضی باشن،‏شما یکبار زندگی‌ میکنین و حقِ شماست که نسبت به نظرِ دیگران بی‌اهمیت باشین و فقط برای خوشحالی خودتون بجنگین.


بخند هنوز میشود از گوشه‌ی لبخندت امیدی برداشت.




هوا آبی‌ست ، بوی بهار می‌دهد بچّه‌‌ها دسته دسته توی کوچه و خیابان به بازیُ خنده مشغولند ‌، عصرها کتاب میخوانم و شب ها دور‌هم می‌نشینیم ، چای دم میکنیم و اختلاط میکنیم.


دل ما دریایِ صدها کهکشانِ صبر است!


حضورش برایم اهمیتی نداشت امّا غیبتش خیلی آزاردهنده بود.

سمفونی مردگان


انسان هرگز نمی‌تواند از رویاهای خود دست بکشد. رویا خوراک روح است! همانطور که غذا خوراک تن است. در زندگی بارها رویاهامان را فرو ریخته، و تمناهامان را ناکام می‌بینیم، اما باید به دیدن رویا بپردازیم. اگر نه روحمان می میرد!
- پائولو کوئیلو


ما سَبز تَر اَز تَمامِ
تبر هایی که
خورده ایم
ادامه
میدهیم
همچنان..


معنیِ کلمه‌ی قوی رو فقط کسایی با تمومِ وجودشون درک میکنن که با وجودِ ضربه‌هایی که تو زندگیشون خوردن رنج‌هایی که به تنهایی به دوش کشیدن دردهایی که تو سینه پنهون کردن اشک‌هایی که یواشکی ریختن هزار بار به ته خط رسیدن اما برای بارِ هزار و یکم بلند شدن و ادامه دادن اینا اگه حتی هیچکسی هم پشتشون نباشه خودشون دوباره از همونجا که زخم خوردن جوونه میزنن سبز میشن و ثمر میدن.


گفت: اگر بروم چه؟
گفتم: آنگاه تو اولین وطنی هستی که ساکنش را ترک کرد.




از هیچ‌چیز در دنیا مطمئن نیستم جز اینکه آدم‌ها تنها هستند؛ حتی میان هزاران آدم، حتی میان جمع و شلوغی.


و سرانجام این بود که من از حماقت‌های خود در زندگی پخته شده‌ام.


محبتِ زیادی همیشه آدم‌ها را خراب می‌کند، گاهی آدم‌ها می‌روند نه برای آنکه دلیلی برای ماندن ندارند بلکه انقدر کوچک‌اند که تحمل حجم بالای محبت تو را ندارند.

20 ta oxirgi post ko‘rsatilgan.

284

obunachilar
Kanal statistikasi