ردپای آبی

وقتی تحصیلاتش توی آلمان تموم میشه مقدمات مهاجرتش به آمریکارو فراهم میکنه، بار و بندیلش‌رو می‌بسته که بهش خبر میدن بیا مامان رفته‌ توی کما، زود خودش‌رو میرسونه ایران، روز سوم یا چهارم کمای مادر، پدر غصه‌دارش توی خونه سکته میکنه و به بیمارستان نرسیده از دنیا میره، و خب مادرش هم دو روز بعد، ظرف یک هفته فقط خودش میمونه و خواهری که سرپرستی نداره، خلاصه موندگار میشه، چهل سال بعد وقتی این ماجرارو برای من تعریف کرد و استکان چاییش‌رو با دستای لرزونش روی میز گذاشت ازش می‌پرسم اون زمان تو سرتون چی می‌گذشت دکتر؟ آروم گوشه‌ی لبش‌رو می‌خارونه و میگه اینجور موقع‌ها فرقی نمیکنه به چی فکر کنی، زندگی مسیر خودش‌رو میره و شمارو هم با خودش میبره، لحظه‌ای سکوتی شبیه سکوت فیلم‌های فرهادی توی اتاق جولون میده، دوباره می‌پرسم و این خوبه یا بد؟ بلافاصله جواب داد مگه فرقی هم میکنه؟

+[سكوت]
-i am standing here.
yelling “i am here”
+[گرما و اشنايي]

از خواب که بیدار شدم آنی داشت پارس می‌کرد. داد زدم خفه شو سگ احمق! و آنی هم خفه شد. داد زدم ممنونم! و بعد بلند شدم پتومو پرت کردم به دیوار و بالش‌مو کوبیدم زمین و زنگ زدم بقالی که برام یه پاکت سیگار بیاره. من ریدم تو این زندگی تخمی که بخوای سیگار رو هم ترک کنی! آندره بقالی گفت سیگارت شده پاکتی دوازده‌ تومن! گفتم نمی‌خواد پس! شورشم رو در حد همون پرتاب پتوبالش کنترل می‌کنم. دوازده تومن؟ نشستم بیست تا کتاب سفارش دادم همه زیر دویست صفحه. نمی‌تونم بالای دویست صفحه رو تحمل کنم.
هرکی بالای دویست صفحه نوشته بره ته صف. کی حوصله داره؟ داریم می‌میریم. همه‌مون! رو دستم می‌نویسم نترس! می‌نویسم راست‌شو بگو! بعد روان‌نویس رو هم می‌کوبم به دیوار. بفرما! خسارت! نتیجه‌ی آلمان-کره رو می‌زنم پنج هیچ به نفع آلمان و گوشی‌مو هم پرت می‌کنم به طرف دیوار که البته وسط راه به گه‌خوری می‌افتم و با این دست اون دست‌مو می‌گیرم و نهایتا گوشی تلپ می‌افته رو سرامیک.
کاغذامو درمی‌آرم و نقاشی می‌کشم و یه نامه‌ی بلندبالا و سرگشاده برای همه می‌نویسم.
می‌نویسم سلام همه! دلم می‌خواد دل و روده‌تو دربیارم بندازم جلوی آنی سگ همسایه‌ام! خودم هم گرسنه‌ام. شاید هم دل و روده‌تو انداختم جلوی خودم. شاید هم خودمو انداختم جلوی آنی سگ همسایه‌ام. شاید هم آنی رو انداختم جلوی خودم. خداحافظ همه!
دلتنگی خفه‌ام می‌کنه و همون‌جا جلوی نامه به همه می‌افتم و می‌میرم. آنی سگ همسایه می‌آد اول بوم می‌کشه و بعد نترس و راست‌شو بگوی روی دست‌مو می‌لیسه.
پایان