دستهای من رو بگیر و از اینجا ببر؛ فرقی نمیکنه کجا باشه، ولی ترجیحا یه خونه ی چوبی با سقف شیروونی باشه که یدونه چراغ مطالعه ی قدیمی توش هست برای روشنایی و خوندن کتاب.
لطفا اگر میشه یه گرامافونم یه گوشه خونه داشته باشه، آخه من عاشق گوش دادن به موسیقی از گرامافونم..
منو جایی ببر که با آرامش، دور از قضاوت مردم کتابم رو بخونم موسیقی های دلخواهم رو گوش بدم و به روح آزرده ام استراحت بدم.
تو هم با من میای؟