من از آدمها چیز زیادی نمیخواهم. توقعم ساده است؛ فقط همان باشند که وانمود میکنند. اگر ادعای قاتل بودن دارند، جرأتش را هم داشته باشند. اگر روزی لازم شد کسی را بکشم، بتوانم رویشان حساب کنم. اگر نقش دروغگوی قهاری را بازی میکنند، در دادگاه روزی که احتیاج به یک دروغ خوب دارم، بتوانم بهشان تکیه کنم. فقط همین. اما اگر بفهمم همهٔ اینها نمایش بوده، ادا و اطوار چیزی که نیستند را در میآوردهاند، همان جا و همان لحظه دست ازشان میکشم. این تنها چیزی است که از آدمها میخواهم؛ اگر کثافتاند، واقعاً کثافت باشند، نه سایهای از آن.