‍ در قسمت اعظم تاریخ غرب، وجود عشق یا آشنایی میان زوجین نه فقط برای برخورداری از یک ازدواج موفّق ضروری تلقّی نمی‌شد، بلکه با آن در تناقض بود. ویلیام گاج، یکی از نویسندگان بانفوذِ قرن هفدهمی در انگلستان زنانی را که شوهران خود را عزیزم و جانم خطاب می‌کردند نکوهش می‌کرد. چنین دیدگاهی در آن زمان کاملاً مرسوم بود. اما امروز شرط عشق بر امر ازدواج مستولی شده است. حال که عشق شالودۀ ازدواج قلمداد می‌شود، دیگر ازدواج‌های بدون عشق منتفی است. و از آنجا که ازدواج دیگر جنبۀ اجباری ندارد، بعضی‌ها معتقدند که مراسم عروسی باید به‌نحوفوق‌العاده‌ای برگزار شود. درواقع عروسی به جشن تکریمِ عشق و وفاداری تبدیل شده است.