شنیدستم که در زنجیر عامان
یکی بود است ازین آشفته نامان

چو با او میزدی نابالغی چنگ
به بالغ‌تر کسی برداشتی سنگ

بپرسیدند کز طفلان خوری خار
ز پیران کین کشی چون باشد این کار

بخنده گفت اگر پیران نخندند
کجا طفلان ستمکاری پسندند

چو دست از پای ناخشنود باشد
به جرم پای سر مأخوذ باشد

به جباری مبین در هیچ درویش
که او هم محتشم باشد بر خویش

ز عیب نیک مردم دیده بر دوز
هنر دیدن ز چشم بد میاموز

هنر بیند چو عیب این چشم جاسوس
تو چشم زاغ بین نه پای طاوس

ترا حرفی به صد تزویر در مشت
منه بر حرف کس بیهوده انگشت .

#حکیم_نظامی_گنجوی