اکهارت تله

امروز بعدازظهر ملاقات‌کننده‌ای از شیموگا از باگوان پرسید:
چطور ذهن پرتلاطم را آرام کنیم؟

باگوان پاسخ دادند: چه کسی این را می‌پرسد؟ ذهن یا تو؟

ملاقات‌کننده پاسخ داد: ذهن

باگوان: اگر ببینی که این ذهن چیست آن آرام خواهد شد.

ملاقات‌کننده: چگونه باید ببینیم که ذهن چیست؟

باگوان: چه باوری از ذهن داری؟

ملاقات‌کننده: باور دارم که آن فکر است.

باگوان: ذهن مجموعه‌ای از افکار است اما منشأ تمام افکار، من-فکر است. بنابراین اگر سعی کنی تا بفهمی این «من» کیست، ذهن محو خواهد شد. مادامی‌که به چیزهای بیرونی فکر می‌کنی، ذهن وجود خواهد داشت، اما هنگامی‌که آن را از چیزهای بیرونی برداری و وادارش کنی تا به ذهن یا به «من» فکر کند یا به‌عبارت‌دیگر آن را درون‌گرا کنی آنگاه متوقف می‌شود.
باگوان #رامانا ماهارشی

"جان عزم سفر دارد تا معدن و اصل خود
زان سو که نظر بخشد آن سوی نظر دارم"
#مولانا

🌺☘🌺☘🌺☘🌺☘🌺☘

@eckharttoll

«موقعیت‌ها هرگز علت اصلی ناراحتی نیستند بلکه علت اصلی، افکار تو درباره آن موقعیت‌ها است. نسبت به افکاری که به آن‌ها فکر می‌کنی هشیار باش. آن‌ها را از موقعیت‌ها که خنثی هستند جدا کن. موقعیت‌ها همانی هستند که هستند. در آنجا یک موقعیت و یک حقیقت وجود دارد و در اینجا افکار من درباره آن.»

«آگاه باش که آنچه به آن فکر می‌کنی تا حد زیادی احساسات را به وجود میاورند. لینک اتصال بین افکار و احساسات را ببین. به‌جای اینکه افکار و احساساتت باشی، آن هشیاری پشت آن‌ها باش.»

#اکهارت توله

🌻🌱🌻🌱🌻🌱🌻🌱🌻🌱

@eckharttoll

عشق
طبیعت ذاتی ما است.

بنابراین
اینکه از انسان‌ها بخواهیم
عشق را پرورش دهند،
عملی اساساً اشتباه است.

مسئله این نیست
که چگونه عشق را بپروریم،

بلکه
این است که تحقیق کنیم
و دریابیم که چرا عشق
قادر نبوده خودش را متجلی كند.

مانع چیست؟
مشكل در چیست؟
مانع در کجاست؟

اگر
مانعی وجود نداشته باشد،
عشق خودش را متجلی می‌سازد،

نیازی نیست
که درس داده شود
یا توضیح داده شود.

اگر
موانعی
چون فرهنگ غلط
و شرطی شدگی‌های تحميلی
وجود نداشته باشد،
هر انسان
سرشار از عشق خواهد بود.

این غیرقابل اجتناب است.

هیچ‌کس
نمی‌تواند از عشق دوری كند.

عشق
طبیعت فطری ما است.

رود گنگ
از هیمالیا جاری می‌شود؛
جریان یافتن برایش طبيعی است،
زنده است، جاری است،
و اقیانوس را پیدا خواهد کرد.

رودخانه
از پاسبان یا از کشیش نمی‌پرسد
که "اقيانوس کجاست؟"

جست‌وجوی اقيانوس
در وجودش پنهان است.

رودخانه انرژی دارد،
می‌تواند کوه‌ها و صخره‌ها را بشکافد،
از دشت‌ها عبور کند و
به اقیانوس برسد.

اقيانوس
هر چقدر هم که دور باشد،
هر چقدر پنهان باشد،
رودخانه به يقين آن را خواهد یافت.

و رودخانه
هیچ کتابِ راهنما
یا نقشه‌ ندارد
که مسیر را نشانش دهد،
ولی قطعاً به آن خواهد رسید.

اما فرض کنید
که بر سر راهش سدّ بزنند!

فرض کنید
دیوارهای بلند
در گرداگرد آن ساخته شود.

آنوقت چه؟

رودخانه
قادر است
بر موانع طبيعی
که سر راه دارد فائق آید
و آن‌ها را از بین ببرد،
ولی اگر موانع
ساخته دست انسان باشند،
آن‌گاه ممكن است که رودخانه
هرگز به اقیانوس نرسد.


#اشو

🍃🌱🍃🌱🍃🌱🍃🌱🍃🌱🍃🌱

@eckharttoll

ساده‌بودن
جگر می‌خواهد.

زیرا تو پیوسته در عصیان خواهی بود،
ساده بودن شهامت می‌خواهد،

زیرا تو هرگز
با "جامعه‌ی گندیده‌ای" که
تو را احاطه‌کرده سازگار نخواهی بود.

تو پیوسته
یک شخص غیرخودی (بیگانه) خواهی بود.

ولی در عوض
تو ساده خواهی بود،
و ساده زیستن زیباست.
تو با خودت در هماهنگی کامل خواهی بود.

در تو تضاد و ستیزی نخواهد بود،
شکاف و تقسیمی در درونت نخواهد بود.

آرمان‌ها تولید شکاف (Split) می‌کنند.

هرچه آرمان بزرگ‌تر باشد،
شکاف هم بزرگ‌تر خواهد بود.

آرمان یعنی
روزی چیزی در آینده؛

شاید در این زندگی یا زندگیِ بعد
تو یک قدّیس بزرگ شوی.

ولی در عین حال
یک گناهکار هستی.

آرمان به تو کمک می‌کند که امیدوار باشی،
به تو کمک می‌کند تا سطح را باور کنی

که شاید فردا
همه چیز رو به راه شود
و فردا چنان بشود که باید باشد.

امروز را می‌توانی تاب آوری
می‌توانی از آن غافل شوی،
نیازی نیست به امروز توجه کنی،
لزومی ندارد که اصلاً به آن بپردازی.

چیزِ واقعی همیشه فردا خواهد بود!

ولی فردا هرگز نخواهد آمد.

همیشه امروز است ـ
همیشه امروز خواهد بود.

#اشو

✨💫✨💫✨💫✨💫✨💫✨💫


@eckharttoll

‍ 🌼💫🌼💫🌼💫🌼💫🌼💫


مدیتیشن به معنای واقعی
یعنی توجه و آگاهی مستمر
بر جریانات فکر و احساس
بدون اصلاح یا بدون توجیه آن‌ها،
یا
بدون این که گفته شود
این صحیح است و آن غلط.

تنها "در توجه کامل"
و
"حرکت مستمر" با فکر یا احساس است که
شما ماهیت آن‌ها را خواهید شناخت.

و
#سکوت_کیفیتی‌ست که
از بطن این آگاهی زاده می‌شود
سکوت به معنای واقعی،
نه سکوت تقلیدی و وانمودی،

نه سکوتی که از طریق کنترل
یا واداشتن فکر به سکوت حاصل می‌شود.


سکوتی که فکر می‌کوشد به وجود آورد
سکوت نیست،

بلکه نوعی ایستایی و رکود ذهن است،
نوعی مردگی است.



#سکوت هنگامی تحقق می‌یابد که
فکر بدایت،
خاستگاه و ماهیت خود را شناخته
و دریافته باشد که
فکر همیشه مربوط به گذشته است
و هرگز نمی‌تواند نو باشد.

درک همه‌ی این موضوعات،
توجه به حرکات فکر
و شناخت ماهیت آن
منجر به سکوت می‌گردد.

مدیتیشن
به معنای واقعی
یعنی چنین سکوتی

#سکوتی‌که‌درآن مشاهده‌کننده‌ای
وجود ندارد

#کریشنا مورتی

🌼💫🌼💫🌼💫🌼💫🌼💫🌼

@eckharttoll

ذهن نتیجۀ #زمان است

#ذهن همیشه طوری تحت نفوذ قرار گرفته می‌شود که در امتداد یک #مسیر معین فکر کند. قبلاً اینطور بود که تنها #ادیان سازمان‌یافته بدنبال ذهن شما بودند، اما اکنون عمدتاً دولت‌ها این امر را به عهده گرفته‌اند. آنها می‌خواهند که به ذهن شما #شکل بدهند و آن را کنترل کنند. ذهن می‌تواند در سطح در مقابل #کنترل آنها مقاومت کند... شما حرفهایی سطحی در مورد موضوعی دارید، اما در زیر نمای سطحی، در عمق #ناخودآگاه، مجموعۀ سنگینی از زمان، از سنّت وجود دارد که شما را به مسیر خاصی وامی‌دارد. ذهن #آگاه ممکن است تا حدودی خود را کنترل و رهبری کند، اما #آرزوهای شما، مسائل حل‌نشدۀ شما، اضطراب‌های شما، ترس‌هایتان، در ضمیر #ناآگاه منتظرند، خفقان گرفته‌اند، طلبکارند.

... این دایرۀ کامل ذهن نتیجۀ #زمان است؛ نتیجۀ تضاد و انطباق است، نتیجۀ سلسلۀ وسیعی از قبول کردن بدون #شناخت کامل است. بنابراین ما در حالت تناقض زندگی می‌کنیم؛ زندگی ما جریانی از #کشمکشی بی‌پایان است. ما ناراضی هستیم و می‌خواهیم که راضی باشیم. در حالی که خشن هستیم #ایده‌آلی از عدم خشونت را تمرین می‌کنیم. بنابراین تضاد در جریان است - ذهن یک میدان #جنگ است.

ما می‌خواهیم در #امان باشیم، در حالی که دروناً و عمیقاً می‌دانیم که چیزی بنام #امنیت بهیچ وجه وجود ندارد. حقیقت این است که ما نمی‌خواهیم با این واقعیت که امنیت وجود #ندارد روبرو شویم؛ پس بنابراین، همیشه امنیت را #تعقیب می‌کنیم که حاصلش ترس ناشی از در امان #نبودن است.

#جیدو_کریشنامورتی

🌱🌻🌱🌻🌱🌻🌱🌻🌱🌻🌱🌻

@eckharttoll

زندگی را همچون یک آزمون بدانید؛ و به یاد بسپارید که تمام مردم اطراف شما برای رشد شما مفید هستند.
مردی که صبح به شما فحش می دهد نیز به شما کمک می کند، او به شما فرصتی می بخشد.
اگر بخواهی می توانی در درون خودت عشق بیابی.
کسی که خشم خودش را به تو نشان می دهد، به تو کمک می کند،
کسی که از تو انتقاد می کند به تو کمک می کند.
کسی که روی سرت کثافت می پاشد به تو کمک می کند.
کسی که بر سر راهت خار می گذارد نیز به تو کمک می کند، زیرا این نیز فرصتی است و آزمونی.
اگر قادر باشی به ورای این ها بروی، به او احساس مدیون بودن خواهی کرد. چیزهایی را که قدیسان نمی توانند در این دنیا به شما آموزش دهند، دشمنان می توانند...
اگر هشیار باشی و هوشمندی آموختن داشته باشی، می توانی از هر سنگ سر راهت یک نردبام بسازی.
ولی مردمان جاهل حتی از سنگ های پرش نیز مانع می سازند و همانجا متوقف می شوند.
اگر هوشمند باشی آنوقت هر سنگی می تواند یک تخته پرش باشد.
اگر هشیار باشی، هر سنگی می تواند یک گام به جلو باشد.
قدری روی این فکر کنید...

#اشو

💫☘💫☘💫☘💫☘💫☘


@eckharttoll

‍ 🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂


همه ی تمناهای ما ، زاده ی ذهن مایند ؛
ذهنی که در میان چیزهای بیرونی به دنبال نجات و کامیابی می گردد .

همین ذهن است که آینده را جایگزین شادمانی حضور در لحظه ی اکنون می کند .
تا وقتی من ذهن خود هستم ،
نمی توانم خود را از تمناها ، نیازها ، وابستگی ها ، و دلزدگی ها جدا کنم .
زیرا بدون این ها دیگر « من » وجود ندارد .

تا وقتی که خود را با ذهن خود یکی می دانی ، یعنی تا وقتی که آگاهی ژرف معنوی نداری ، درد می کشی و رنج می بری .

در این جا ، منظورم درد و رنج عاطفی و روحی ست .
درد و رنجی که علت بسیاری از بیماری های روحی و جسمی ما نیز هست .
_ناخشنودی ،
_نفرت ،
_دلسوزی به حال خود ،
_احساس گناه ،
_خشم ،
_افسردگی ،
_حسادت ، و غیره ،
حتی تحریک شدن های جزیی نیز شکل های گوناگون درد و رنج اند .

هر لذتی در دل خود رنجی را پنهان کرده است
:رنج ضد اجتناب ناپذیر لذت است که خود را در زمان نشان می دهد .

#اکهارت تله

🍂🍁🍂🍁🍁🍁🍂🍁🍂

@eckharttoll

🌸🍀🌸🍀🌸🍀🌸🍀🌸🍀🌸


براي جستن حقيقت به كجا مي روي؟

راه را نمي شناسي،
نقشه اي وجود ندارد،
هيچ جهتي در دسترس نيست.
هيچكس نمي داند امكان دريافتن حقيقت چيست،
كجاست و چه وقت است.

جوينده ي واقعي حقيقت،
هرگز در جست و جوي حقيقت نيست.
برعكس،
او مي كوشد خويش را از هرگونه ناحقيقت،
بي اصالتي و بي صداقتي پاك و تميز كند ،
و زماني كه قلبش آماده باشد،
پاك باشد، آن ميهمان فرا مي رسد.
تو نمي تواني ميهمان را پيدا كني،
نمي تواني دنبال او بروي.
او خودش نزدت مي آيد،
تو فقط بايد آماده باشي.
بايد در آن موقعيت درست باشي.

#اشو

🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘

@eckharttoll

وقتی مشاهده کننده در می یابد که خودش همان تصویری است که مشاهده می شود، تضادی بین خودش و آن تصویر باقی نمانده است.خودش همان است؛ جدا از آن نیست. قبلا خودش را جدا می دانست و مدام کاری در رابطه با آن می کرد؛ می خواست آنرا اصلاح کند، از بین ببرد؛ نسبت به آن واکنش نشان می داد، و کارهای دیگر. ولی اکنون که مشاهده کننده دریافته است که خودش همان تصاویری است که مشاهده می شوند، تضاد از بین رفته است.
وقتی من تشخیص می دهم که با ترس یک چیز هستم- نه اینکه ترس یک پدیده جدا باشد و « من» پدیده ی دیگر - و در این صورت من عبارت از ترس هستم- کاری نمی توانم بکنم. چه کاری میتوانم بکنم؟ من جزئی از ترس هستم نه جدا از آن، وقتی این واقعیت را درک کردم میتوانم به ترس نگاه کنم؛ نه علیه آن می ایستم، نه از آن فرار می کنم، نه آنرا می پذیرم و نه رد میکنم
در پی آن هر گونه عمل- عمل نتیجه واکنش دوست داشتن و دوست نداشتن است- متوقف میگردد.
خب در چنین وضعیتی چه فعل و انفعالی صورت گرفته است؟
نه مشاهده کننده باقی می ماند و نه مشاهده شونده. تنها آگاهی وجود دارد که هرچه روشن تر، دقیق تر و عمیق تر می گردد.

#کریشنا مورتی

🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱

@eckharttoll

آیا رنج ضروری‌ست؟

رنج‌های گوناگون و بغرنج و درجات مختلف آن وجود دارد. همۀ ما این را می‌دانیم. شما خیلی خوب این را می‌دانید، و ما این بار را درست در میان زندگی حمل می‌کنیم، بخصوص از لحظه‌ای که متولد می‌شویم تا لحظه‌ای که بدرون قبر سقوط می‌کنیم....

اگر ما بگوییم که این اجتناب‌ناپذیر است، آنگاه پاسخی وجود ندارد؛ اگر آن را تأیید کنید، آنگاه پژوهش در آن را متوقف کرده‌اید. دریچۀ پژوهش بیشتر را بسته‌اید؛ اگر از آن فرار کنید، باز هم دریچه را بسته‌اید. شما ممکن است به مرد یا به زن، به مشروبات الکلی، به سرگرمی و تفریح، به شکلهای مختلف قدرت، موقعیت، اعتبار، و پچ‌پچ‌های درونی پوچ، فرار کنید. آنگاه آن فرارهای شما تنها چیز مهم می‌شوند؛ آن آبجکت‌هایی که بسمتشان می‌پرید مهم‌های عظیمی پنداشته می‌شوند. بنابراین شما دریچه را بر غم و اندوه نیز بسته‌اید، و این آن چیزی‌ست که اکثر ما انجام می‌دهیم...

حال، آیا ما می‌توانیم هر نوع فراری را متوقف کنیم و به رنج برگردیم؟... این، یعنی در جستجوی راه حلی برای رنج نباشیم. رنج‌های فیزیکی وجود دارند - دندان‌درد، دل‌درد، عمل جراحی، تصادفات، انواع مختلف رنج‌های فیزیکی که پاسخ مخصوص به خودشان را دارند. همچنین ترس از دردِ بیشتر هم وجود دارد، که علت رنج است. رنج در ارتباط نزدیک با ترس است، و بدون درک عمیق این دو در زندگی، ما هرگز درک نخواهیم کرد که مشفق و دلسوز بودن، عشق ورزیدن، چیست.

بنابراین ذهنی که علاقمند به درک شفقت و دلسوزی، به درک عشق، و تمام مابقی آن است، مطمئناً باید چیستی ترس و چیستی غم را درک کند.


# کریشنامورتی

🌱🍎🌱🍎🌱🍎🌱🍎🌱🍎🌱

@eckharttoll

تا زمانی که
انسان‌ها تسلیم نباشند،
نقش بازی کردنِ ناآگاهانه،
بخش گسترده‌ای از رفتار دو سویهٔ آنها
در برابر همدیگر را در برمی‌گیرد.

هنگام تسلیم،
شما دیگر
به دفاع‌های "منِ درونی"
و نقاب‌های کاذب نیاز ندارید.

آنگاه شما بسیار ساده و واقعی می‌شوید.

"منِ درون" می‌گوید:
"این کار خطرناک است!"

«آسیب خواهی دید
و
آسیب‌پذیر خواهی شد!»


آنچه
"منِ درون" نمی‌داند
این است که شما فقط
از طریق «آسیب‌پذیری» می‌توانید
آسیب‌ناپذیری بنیادین و حقیقیِ خود را
کشف کنید.

#اکهارت
🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁

@eckharttoll

ذهن ما فوق العاده تجارتى، سوداگرانه و كاسب كارانه بار آمده است!

تا چيزى، تا پاداشى نگيرم هيچ كارى نمى كنم!

و ذهن ما در بازار بورس زندگى مى كند؛ در بازار داد و ستد.

شما اين را به من بدهيد، من هم آن را به شما مى دهم.
_به قدرى ما نسبت به كاسب مآبى ، چه در زمينه هاى روانى و چه فيزيكى و مادى،عادت كرده ايم كه بى آنكه چيزى بگيريم، بى آنكه منافعى داشته باشيم، بى آنكه قصد و هدف خاصّى داشته باشيم ، هيچ كارى را انجام نمى دهيم.
همه چيز بايد مبتنى بر مبادله و معاوضه باشد؛
نه هديه و بخشش، بلكه مبادله!
حتى در رابطه با خدا مى گوييم:
من خود را به خاطر تو شكنجه مى كنم! به شرط اينكه تو به يارى من آيى!
همه چيز يك تجارت است.

#کریشنامورتی

🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂

@eckharttoll