⚫۳ جمادى الثانى⚫
🔴شهادت حضرت زهرا عليه السّلام: 🔴
(اعلام الورى: ج ۱، ص ۳۰۰. كشف الغمة: ج ۱، ص ۵۰۳. مسار الشيعة: ص ۳۱. توضيح المقاصد: ص ۱۳. مصباح كفعمى: ج ۲، ص ۵۹۷. مصباح المتهجد: ص ۷۳۲. بحارالانوار: ج ۹۷، ص ۳۷۵، ج ۴۳، ص ۱۹۵)
امام رضا عليه السّلام مى فرمايد: «ان فاطمة صديقة شهيدة»: «همانا فاطمه راستگو و شهيده است». (اصول كافى: ج ۳، ص ۴۷۵)
در اين روز در سال ۱۱ ه’ بنابر قول ۹۵ روز، در روز سه شنبه شهادت حضرت بتول عذراء مظلومه مضروبه حضرت سيدة النساء فاطمه زهرا سلام اللَّه عليها به وقوع پيوسته است.(مستدرك سفينة البحار: ج ۲، ص ۸۵)
بعد از شهادت و دفن پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله سه بار به منزل امير المؤمنين و فاطمه زهرا عليهماالسّلام هجوم آورده، در هربار به طريقى جسارت به اهل بيت عليهم السّلام كردند. در يكى از اين دفعات، كه در منزل آن حضرت را آتش زدند و به زور وارد منزل شدند، حضرت صديقه سلام اللَّه عليها پشت در بودند.با اينكه مى دانستند آن حضرت پشت در است، با لگد و فشار در را باز كردند، و ميخ در سينه آن مخدره را آزرد و محسن عليه السّلام سقط شد و پهلوى آن حضرت شكست. آن حضرت بيهوش روى زمين قرار گرفت، و حضرت مولى الموحدين عليه السّلام را با سر و پاى برهنه و دست بسته به طرف مسجد بردند. وقتى حضرت زهرا سلام اللَّه عليها به هوش آمدند به دنبال امير المؤمنين عليه السّلام رفتند، و از بردن آن حضرت به مسجد مانع شدند. داخل كوچه جلو چشم همسرش اسد اللَّه الغالب امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السّلام، با تازيانه و علاف شمشير بر بدن حضرت صديقه شهيده عليها السلام زدند كه طبق بعضى روايات از بازوى آن حضرت خون جارى شد و باز بيهوش روى زمين قرار گرفتند.
روزهاى حزن فاطمه عليه السّلام:
بعد از اين وقايع و فجايع آن حضرت بعضى روزها با دلى شكسته و محزون كنار قبور شهداى احد مى رفت و مى گريست، و مرگ خود را از خداوند طلب مى كرد، تا اينكه آهسته آهسته درد و جراحتهاى بدن بيشتر شد، و از آن به بعد نزديك مدينه زير درختى مى نشست و گريه و ناله مى كرد. منافقين آن درخت را هم بريدند. بعد از آن امير المؤمنين عليه السّلام در آنجا سايبانى ساختند كه مشهور به «بيت الاحزان» شد. روز به روز بر شدت
بيمارى بى بى افزوده مى شد. سينه شكسته و مجروح، بازوى ورم كرده، صورت نيلى، محسن سقط شده، غم پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله، مظلوميّت امير المؤمنين عليه السّلام، كار را به جائى رساند كه آن حضرت در بستر بيمارى افتاد، و وصيت هاى خويش را به امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: «شبانه مرا از زير پيراهن غسل بده و كفن كن و دفن نما. قبرم مخفى باشد و ابوبكر و عمر در تشييع و نماز من حاضر نشوند. (بيت الاحزان: ص ۲۶۲ ۲۴۷. بحار الانوار: ج ۴۳، ص ۱۷۱. فيض العلام: ص ۲۶۳ ۲۵۸. جنة العاصمة: ص ۳۵۱ - ۳۶۱. رياحين الشريعة: ج ۱، ص ۲۹۳ ۲۵۱. مأساة الزهراء عليها السّلام: ج ۲، ص ۱۸، ۳۱، ۴۵، ۴۸، ۴۹، ۶۴، ۷۶. فاطمة الزهراء عليها السّلام بهجة قلب المصطفى صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم: ص ۸۸۵ ۸۰۷. وفاة فاطمة الزهراء عليها السّلام مقرم: ص ۱۰۵ ۱۰۴. عوالم العلوم: جلد سيّدة النساء فاطمد الزهراء عليها السّلام: ج ۲، ص ۱۱۲۱ ۱۰۵۷)
عايشه و غير عايشه نيز بر جنازه من حاضر نشوند.(سبعة من السلف: ص ۲۵۳)
مدينه در شهادت فاطمه عليه السّلام:
روز شهادت آن حضرت، مدينه مثل روز شهادت خاتم الانبياء صلّى اللَّه عليه و آله شده بود. كوچك و بزرگ از زن و مرد، نالان و گريان بودند. بدن مطهر آن حضرت شبانه غسل داده شد و هنگام غسل، امير المؤمنين و حسنين و زينبين عليهم السّلام و فضه خادمه و اسماء بنت عميس حاضر بودند. سپس عده اى از گلهاى سر سبد اصحاب امير المؤمنين عليه السّلام: سلمان، ابوذر، مقداد، عمار و... حاضر شدند و بدن را دفن كردند.در بقيع، چهل صورت قبر ترتيب دادند و بر آنها مقدارى آب ريختند.(بحار الانوار: ج ۴۳، ص ۱۸۳)
فرداى آن روز منافقين قصد نبش قبر را نمودند، ولى امير المؤمنين عليه السّلام اجازه نفرمودند. احتمالات در محل دفن آن حضرت متعدد است، ولى زيارت آن حضرت در مسجد النبى صلّى اللَّه عليه و آله، حجره خود آن حضرت كه در زمان ما جزء صحن مسجد است بين محراب و منبر، و در بقيع وارد شده است.
مدت عمر آن مخدره مظلومه ۱۸ سال و ۶۰ روز يا ۹۰ روز است. سال شهادت يازدهم هجرى است.
اقوال در شهادت حضرت زهرا عليه السّلام:
اقوال در شهادت حضرت زهرا سلام اللَّه عليها چنين است:
۱ - چهل روز بعد از شهادت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله (۸ ربيع الثانى). (بحار الانوار: ج ۴۳، ص ۲۱۲. جنة العاصمة: ص ۳۵۰. مروج الذهب: ج ۱، ص ۴۰۳. روضة الوتعظين: ص ۱۳۰)
۲ - چهل و پنج روز (سيزدهم ربيع الثانى). (مناقب ابن شهر آشوب: ج ۳، ص ۴۰۶)
۳ - شصت روز بعد از شهادت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله. (بحار الانوار: ج ۴۳، ص ۲۱۷)
۴ - هفتاد و دو روز بع
🔴شهادت حضرت زهرا عليه السّلام: 🔴
(اعلام الورى: ج ۱، ص ۳۰۰. كشف الغمة: ج ۱، ص ۵۰۳. مسار الشيعة: ص ۳۱. توضيح المقاصد: ص ۱۳. مصباح كفعمى: ج ۲، ص ۵۹۷. مصباح المتهجد: ص ۷۳۲. بحارالانوار: ج ۹۷، ص ۳۷۵، ج ۴۳، ص ۱۹۵)
امام رضا عليه السّلام مى فرمايد: «ان فاطمة صديقة شهيدة»: «همانا فاطمه راستگو و شهيده است». (اصول كافى: ج ۳، ص ۴۷۵)
در اين روز در سال ۱۱ ه’ بنابر قول ۹۵ روز، در روز سه شنبه شهادت حضرت بتول عذراء مظلومه مضروبه حضرت سيدة النساء فاطمه زهرا سلام اللَّه عليها به وقوع پيوسته است.(مستدرك سفينة البحار: ج ۲، ص ۸۵)
بعد از شهادت و دفن پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله سه بار به منزل امير المؤمنين و فاطمه زهرا عليهماالسّلام هجوم آورده، در هربار به طريقى جسارت به اهل بيت عليهم السّلام كردند. در يكى از اين دفعات، كه در منزل آن حضرت را آتش زدند و به زور وارد منزل شدند، حضرت صديقه سلام اللَّه عليها پشت در بودند.با اينكه مى دانستند آن حضرت پشت در است، با لگد و فشار در را باز كردند، و ميخ در سينه آن مخدره را آزرد و محسن عليه السّلام سقط شد و پهلوى آن حضرت شكست. آن حضرت بيهوش روى زمين قرار گرفت، و حضرت مولى الموحدين عليه السّلام را با سر و پاى برهنه و دست بسته به طرف مسجد بردند. وقتى حضرت زهرا سلام اللَّه عليها به هوش آمدند به دنبال امير المؤمنين عليه السّلام رفتند، و از بردن آن حضرت به مسجد مانع شدند. داخل كوچه جلو چشم همسرش اسد اللَّه الغالب امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السّلام، با تازيانه و علاف شمشير بر بدن حضرت صديقه شهيده عليها السلام زدند كه طبق بعضى روايات از بازوى آن حضرت خون جارى شد و باز بيهوش روى زمين قرار گرفتند.
روزهاى حزن فاطمه عليه السّلام:
بعد از اين وقايع و فجايع آن حضرت بعضى روزها با دلى شكسته و محزون كنار قبور شهداى احد مى رفت و مى گريست، و مرگ خود را از خداوند طلب مى كرد، تا اينكه آهسته آهسته درد و جراحتهاى بدن بيشتر شد، و از آن به بعد نزديك مدينه زير درختى مى نشست و گريه و ناله مى كرد. منافقين آن درخت را هم بريدند. بعد از آن امير المؤمنين عليه السّلام در آنجا سايبانى ساختند كه مشهور به «بيت الاحزان» شد. روز به روز بر شدت
بيمارى بى بى افزوده مى شد. سينه شكسته و مجروح، بازوى ورم كرده، صورت نيلى، محسن سقط شده، غم پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله، مظلوميّت امير المؤمنين عليه السّلام، كار را به جائى رساند كه آن حضرت در بستر بيمارى افتاد، و وصيت هاى خويش را به امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: «شبانه مرا از زير پيراهن غسل بده و كفن كن و دفن نما. قبرم مخفى باشد و ابوبكر و عمر در تشييع و نماز من حاضر نشوند. (بيت الاحزان: ص ۲۶۲ ۲۴۷. بحار الانوار: ج ۴۳، ص ۱۷۱. فيض العلام: ص ۲۶۳ ۲۵۸. جنة العاصمة: ص ۳۵۱ - ۳۶۱. رياحين الشريعة: ج ۱، ص ۲۹۳ ۲۵۱. مأساة الزهراء عليها السّلام: ج ۲، ص ۱۸، ۳۱، ۴۵، ۴۸، ۴۹، ۶۴، ۷۶. فاطمة الزهراء عليها السّلام بهجة قلب المصطفى صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم: ص ۸۸۵ ۸۰۷. وفاة فاطمة الزهراء عليها السّلام مقرم: ص ۱۰۵ ۱۰۴. عوالم العلوم: جلد سيّدة النساء فاطمد الزهراء عليها السّلام: ج ۲، ص ۱۱۲۱ ۱۰۵۷)
عايشه و غير عايشه نيز بر جنازه من حاضر نشوند.(سبعة من السلف: ص ۲۵۳)
مدينه در شهادت فاطمه عليه السّلام:
روز شهادت آن حضرت، مدينه مثل روز شهادت خاتم الانبياء صلّى اللَّه عليه و آله شده بود. كوچك و بزرگ از زن و مرد، نالان و گريان بودند. بدن مطهر آن حضرت شبانه غسل داده شد و هنگام غسل، امير المؤمنين و حسنين و زينبين عليهم السّلام و فضه خادمه و اسماء بنت عميس حاضر بودند. سپس عده اى از گلهاى سر سبد اصحاب امير المؤمنين عليه السّلام: سلمان، ابوذر، مقداد، عمار و... حاضر شدند و بدن را دفن كردند.در بقيع، چهل صورت قبر ترتيب دادند و بر آنها مقدارى آب ريختند.(بحار الانوار: ج ۴۳، ص ۱۸۳)
فرداى آن روز منافقين قصد نبش قبر را نمودند، ولى امير المؤمنين عليه السّلام اجازه نفرمودند. احتمالات در محل دفن آن حضرت متعدد است، ولى زيارت آن حضرت در مسجد النبى صلّى اللَّه عليه و آله، حجره خود آن حضرت كه در زمان ما جزء صحن مسجد است بين محراب و منبر، و در بقيع وارد شده است.
مدت عمر آن مخدره مظلومه ۱۸ سال و ۶۰ روز يا ۹۰ روز است. سال شهادت يازدهم هجرى است.
اقوال در شهادت حضرت زهرا عليه السّلام:
اقوال در شهادت حضرت زهرا سلام اللَّه عليها چنين است:
۱ - چهل روز بعد از شهادت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله (۸ ربيع الثانى). (بحار الانوار: ج ۴۳، ص ۲۱۲. جنة العاصمة: ص ۳۵۰. مروج الذهب: ج ۱، ص ۴۰۳. روضة الوتعظين: ص ۱۳۰)
۲ - چهل و پنج روز (سيزدهم ربيع الثانى). (مناقب ابن شهر آشوب: ج ۳، ص ۴۰۶)
۳ - شصت روز بعد از شهادت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله. (بحار الانوار: ج ۴۳، ص ۲۱۷)
۴ - هفتاد و دو روز بع