حديسي نؤزدةهةم
الاربعون النووية
عَنْ أَبِي عَبَّاسٍ عَبْدِ اللهِ بنِ عَبَّاسٍ رضي الله عنهما قَالَ: كُنْتُ خَلْفَ النبي صلى الله عليه وسلم يَومَاً فَقَالَ: (يَا غُلاَمُ إِنّي أُعَلِّمُكَ كَلِمَاتٍ: احْفَظِ اللهَ يَحفَظك، احْفَظِ اللهَ تَجِدهُ تُجَاهَكَ، إِذَاَ سَأَلْتَ فَاسْأَلِ اللهَ، وَإِذَاَ اسْتَعَنتَ فَاسْتَعِن بِاللهِ، وَاعْلَم أَنَّ الأُمّة لو اجْتَمَعَت عَلَى أن يَنفَعُوكَ بِشيءٍ لَمْ يَنْفَعُوكَ إِلا بِشيءٍ قَد كَتَبَهُ اللهُ لَك، وإِن اِجْتَمَعوا عَلَى أَنْ يَضُرُّوكَ بِشيءٍ لَمْ يَضروك إلا بشيءٍ قَد كَتَبَهُ اللهُ عَلَيْكَ، رُفعَت الأَقْلامُ، وَجَفّتِ الصُّحُفُ) (1) رواه الترمذي وقال: حديث حسن صحيح - وفي رواية - غير الترمذي: (اِحفظِ اللهَ تَجٍدْهُ أَمَامَكَ، تَعَرَّفْ إلى اللهِ في الرَّخاءِ يَعرِفْكَ في الشّدةِ، وَاعْلَم أن مَا أَخطأكَ لَمْ يَكُن لِيُصيبكَ، وَمَا أَصَابَكَ لَمْ يَكُن لِيُخطِئكَ، وَاعْلَمْ أنَّ النَّصْرَ مَعَ الصَّبْرِ، وَأَنَّ الفَرَجَ مَعَ الكَربِ، وَأَنَّ مَعَ العُسرِ يُسراً) (1) أخرجه الترمذي كتاب: صفة القيامة، باب، (2516) والإمام أحمد- عن عبد الله بن عباس، ج1/ص293، (2669) .(2) الحاكم في المستدرك على الصحيحين - ج3/ ص624، كتاب معرفة الصحابة، (6304) وقال عنه الذهبي في التلخيص: ليس بمعتمد.
واتە: له‌عبدالله كوری عه‌باسه‌وه ( خودای لێ رازی بێت) ده‌فه‌رمێت رۆژێكیان له‌پشتی پێغه‌مبه‌ره‌وه (دروودی خودای لێبێت) بووم له‌سه‌ر ووڵاغێك فه‌رمووی ئه‌ی رۆڵه من چه‌ند وشه‌یه‌كت فێر ده‌كه‌م پابه‌ندبه به‌ئه‌مره‌كانی خوداو خۆت بپارێزه له‌وانه‌یه نه‌هی كردوون خودا ده‌تانپاریزێت له‌دونیا له‌ناخۆشی له‌دوارۆژ له‌سزا پابه‌ندبه به ئه‌مره‌كانی خودا خۆت بپاریزه له‌وانه‌ی كه خودا نه‌هی لێ كردووه به‌رامبه‌ر به‌خۆت ده‌یبینیت ئه‌گه‌ر داوای شتێكت كرد داوا له‌خودا بكه وه‌ئه‌گه‌ر داوای یارماتیت كرد داوا له‌خودا بكه وه بزانه ئه‌گه‌ر هه‌موو خه‌ڵك كۆببنه‌وه بۆ ئه‌وه‌ی سودێكت پێ بگه‌یه‌نن ناتوانن سوودت پێ گه‌یه‌نن بێجگه له‌وه نه‌بێت كه خودا بۆی نووسیت وه‌ئه‌گه‌ر كۆببینه‌وه بۆئه‌وه‌ی زیانێكت پێ بگه‌یه‌نن ناتوانن زیانت لێ بده‌ن بێ جگه له‌وه‌ی كه خودای له‌سه‌ری نوسیویت قه‌ڵه‌م به‌رز كراوه‌ته‌وه په‌ره‌كان ووشك بوینه‌وه
وه‌له‌گێرانه‌وه‌ی غه‌یری (ترمذی) هاتووه ئه‌مره‌كانی خودا جێ به‌جێ بكه خۆت بپارێزه له‌قه‌ده‌غه كراوه‌كانی یارمه‌تی ئه‌و ده‌یبینیت به‌رامبه‌رت خودا بناسه له‌و كاتانه‌ی له‌ناو نازونیعمه‌ت دای خوداش ده‌ربازی ده‌كات له‌و كاته‌ی كه‌ده‌كه‌وێته ته‌نگانه وه‌بزانه ئه‌وه‌ی كه‌لێت لاده‌دات به‌رت ناكه‌وێت ئه‌وه نه‌ده‌با به‌رتۆ بكه‌وتایه وه‌ئه‌وه‌ی به‌ریشت كه‌وتووه نه‌ده‌با لێی لابدابایه وه‌ها بزانه سه‌ركه‌وتن له‌گه‌ڵ ئارام گرتنه وه‌خه‌مو خه‌فه‌ت ده‌روێنه‌وه نه‌مان له‌گه‌ڵ توند بوونی به‌ڵاو موسیبه‌ته وه‌بێگومان له‌گه‌ڵ هه‌موو ته‌نگانه‌یه‌ك دا خۆش و ئاسانی دێت
ماويةتي....
الاربعون النووية
عَنْ أَبِي عَبَّاسٍ عَبْدِ اللهِ بنِ عَبَّاسٍ رضي الله عنهما قَالَ: كُنْتُ خَلْفَ النبي صلى الله عليه وسلم يَومَاً فَقَالَ: (يَا غُلاَمُ إِنّي أُعَلِّمُكَ كَلِمَاتٍ: احْفَظِ اللهَ يَحفَظك، احْفَظِ اللهَ تَجِدهُ تُجَاهَكَ، إِذَاَ سَأَلْتَ فَاسْأَلِ اللهَ، وَإِذَاَ اسْتَعَنتَ فَاسْتَعِن بِاللهِ، وَاعْلَم أَنَّ الأُمّة لو اجْتَمَعَت عَلَى أن يَنفَعُوكَ بِشيءٍ لَمْ يَنْفَعُوكَ إِلا بِشيءٍ قَد كَتَبَهُ اللهُ لَك، وإِن اِجْتَمَعوا عَلَى أَنْ يَضُرُّوكَ بِشيءٍ لَمْ يَضروك إلا بشيءٍ قَد كَتَبَهُ اللهُ عَلَيْكَ، رُفعَت الأَقْلامُ، وَجَفّتِ الصُّحُفُ) (1) رواه الترمذي وقال: حديث حسن صحيح - وفي رواية - غير الترمذي: (اِحفظِ اللهَ تَجٍدْهُ أَمَامَكَ، تَعَرَّفْ إلى اللهِ في الرَّخاءِ يَعرِفْكَ في الشّدةِ، وَاعْلَم أن مَا أَخطأكَ لَمْ يَكُن لِيُصيبكَ، وَمَا أَصَابَكَ لَمْ يَكُن لِيُخطِئكَ، وَاعْلَمْ أنَّ النَّصْرَ مَعَ الصَّبْرِ، وَأَنَّ الفَرَجَ مَعَ الكَربِ، وَأَنَّ مَعَ العُسرِ يُسراً) (1) أخرجه الترمذي كتاب: صفة القيامة، باب، (2516) والإمام أحمد- عن عبد الله بن عباس، ج1/ص293، (2669) .(2) الحاكم في المستدرك على الصحيحين - ج3/ ص624، كتاب معرفة الصحابة، (6304) وقال عنه الذهبي في التلخيص: ليس بمعتمد.
واتە: له‌عبدالله كوری عه‌باسه‌وه ( خودای لێ رازی بێت) ده‌فه‌رمێت رۆژێكیان له‌پشتی پێغه‌مبه‌ره‌وه (دروودی خودای لێبێت) بووم له‌سه‌ر ووڵاغێك فه‌رمووی ئه‌ی رۆڵه من چه‌ند وشه‌یه‌كت فێر ده‌كه‌م پابه‌ندبه به‌ئه‌مره‌كانی خوداو خۆت بپارێزه له‌وانه‌یه نه‌هی كردوون خودا ده‌تانپاریزێت له‌دونیا له‌ناخۆشی له‌دوارۆژ له‌سزا پابه‌ندبه به ئه‌مره‌كانی خودا خۆت بپاریزه له‌وانه‌ی كه خودا نه‌هی لێ كردووه به‌رامبه‌ر به‌خۆت ده‌یبینیت ئه‌گه‌ر داوای شتێكت كرد داوا له‌خودا بكه وه‌ئه‌گه‌ر داوای یارماتیت كرد داوا له‌خودا بكه وه بزانه ئه‌گه‌ر هه‌موو خه‌ڵك كۆببنه‌وه بۆ ئه‌وه‌ی سودێكت پێ بگه‌یه‌نن ناتوانن سوودت پێ گه‌یه‌نن بێجگه له‌وه نه‌بێت كه خودا بۆی نووسیت وه‌ئه‌گه‌ر كۆببینه‌وه بۆئه‌وه‌ی زیانێكت پێ بگه‌یه‌نن ناتوانن زیانت لێ بده‌ن بێ جگه له‌وه‌ی كه خودای له‌سه‌ری نوسیویت قه‌ڵه‌م به‌رز كراوه‌ته‌وه په‌ره‌كان ووشك بوینه‌وه
وه‌له‌گێرانه‌وه‌ی غه‌یری (ترمذی) هاتووه ئه‌مره‌كانی خودا جێ به‌جێ بكه خۆت بپارێزه له‌قه‌ده‌غه كراوه‌كانی یارمه‌تی ئه‌و ده‌یبینیت به‌رامبه‌رت خودا بناسه له‌و كاتانه‌ی له‌ناو نازونیعمه‌ت دای خوداش ده‌ربازی ده‌كات له‌و كاته‌ی كه‌ده‌كه‌وێته ته‌نگانه وه‌بزانه ئه‌وه‌ی كه‌لێت لاده‌دات به‌رت ناكه‌وێت ئه‌وه نه‌ده‌با به‌رتۆ بكه‌وتایه وه‌ئه‌وه‌ی به‌ریشت كه‌وتووه نه‌ده‌با لێی لابدابایه وه‌ها بزانه سه‌ركه‌وتن له‌گه‌ڵ ئارام گرتنه وه‌خه‌مو خه‌فه‌ت ده‌روێنه‌وه نه‌مان له‌گه‌ڵ توند بوونی به‌ڵاو موسیبه‌ته وه‌بێگومان له‌گه‌ڵ هه‌موو ته‌نگانه‌یه‌ك دا خۆش و ئاسانی دێت
ماويةتي....