من یه Infp ام و می‌خوای بدونی چرا درک نمی شم؟
من بخاطر حساسیتم روی آدم های زندگیم کم دونسته می شم. انگار چون خیلی زود ناراحت می شم دیگه ناراحتیم اهمیتی نداره. برای همین یاد گرفتم که وقتی کسی بهم آسیب زد با هندزفریم وقت بگذرونم و به زبون نیارمش. گفتنش چه فایده؟ قراره بهم بگن لوس و مسخره و همچین چیزایی. درحالی که واقعا اون قضیه برای /من/ اهمیت داره و همین یه دلیل مهمه که بهم احترام بذارن نه که مسخره ام کنن... شاید یه روزی یه نفر فکر منو عوض کنه، ولی الان مطمئنم که ناراحتیم برای خودم بمونه بهتر از هر چیز دیگه ایه.