ફુલ કેરા સ્પર્શથી  પણ    દિલ  હવે   ગભરાય છે,
એને રુઝાયેલા    ઝખ્મો યાદ  આવી    જાય  છે,

કેટલો   નજીક   છે  આ     દુરનો    સંબંધ  પણ,
હું હસું  છું એકલો   એ    એકલા   શરમાય   છે.

કોઈ     જીવનમાં    મરેલા    માનવીને   પુછજો,
એક  મૃત્યૃ   કેટલા   મૃત્યૃ   નિભાવી  જાય    છે.

આ  વિરહની   રાત   છે   તારીખનું   પાનું   નથી,
અહીં દિવસ બદલાય તો આખો યુગ બદલાય છે.

એક    પ્રણાલીકા   નિભાવું છું, લખું છું  ‘સૈફ’ હું,
બાકી   ગઝલો   જેવું જીવન હવે ક્યાં જીવાય છે

– ‘સૈફ’ પાલનપુરી