Shundan so’ng, ularni doka xaltachalarga solib, fungitsidning
suspenziyasiga (masalan, 0,2% li topsin-M eritmasiga) 20 daqiqa davomida solib
qo’yiladi. Keyin kesilgan piyozlar biroz quritiladi. Pestitsidlar bilan ishlov berish o’rniga kesilgan piyozlarga pista ko’mir poroshogi yoki aloe soki bilan ishlov
berish ham mumkin. Keyin ushbu quritilgan giatsint piyozi bo’lakchalarini quruq
substrat solingan polietilen paketlarga navlar nomini yozgan holda solinadi va ular
yuqorisidan boylanib 6 hafta davomida xira yorug’likda 25-20 gradusda, so’ngra
17-20 gradusda yana 6 hafta saqlanadi. Ushbu vaqt davomida kesilgan
piyozlarning tag qismlariga bitta yoki bir nechta giatsint piyozchalari (bola
piyozchalar - detkalar) hosil bo’ladi. Piyozchalarni turli xil yuqumli kasalliklardan
himoya qilish uchun quruq substrat ishlatiladi.
Bunday usulda piyozchalarni tayyorlagandan so’ng, ular yashiklarga, tuproq
qatlami ustiga yopilgan nam graviyga ekiladilar. Substratdagi namlikni saqlab
turish uchun uning usti plyonka bilan yopib qo’yiladi. Ushbu piyozchalar ekilgan
yashiklarni 1-5 daraja harorat mo’tadil saqlab turiladigan podvallarda 3 oy atrofida
saqlanadi. Bu ishni qilishnig osonroq usuli – kesilgan va ishlov berilgan piyoz
bo’laklarini yashiklarga ekib, yuqorida ko’rsatilgan rejimda saqlash bo’lishi ham
mumkin. Podvalda tahminan 12 haftadan so’ng, giatsintlar unib chiqa boshlaydilar.
Ularda ingichka, rangsiz barglar hosil bo’lganida plyonka olib tashlanadi va
yashiklar 15 gradus haroratli, yorug’lik yaxshi tushadigan xonaga olib chiqiladi.
Ularni regulyar ravishda sug’orish va ozuqalash muhimligini e’tibordan chetda
qoldirmang (10 litr suvga 20 gramm kaltsiy selitrasi solinadi). Aprel oyi
boshlarida yashiklar ochiqqa olib chiqiladi va shu yerda barcha vegetatsion davr
movaynida saqlanadi (taxminan May oxiri-Iyun boshlarigacha). Undan so’ng
piyozlar qazib olinadi va Sentyabr oyigacha saqlanadi (bunda piyozlarning qurib
qolmasligiga e’tibor berish kerak bo’ladi). Kuz fasli boshlarida yaxshilab
tayyorlangan tuproqdagi graviy qatlamiga ushbu piyozchalar ekiladilar. Qishda esa
ularning usti muzlab qolishdan himoyalash uchun yopib qo’yiladi. Bahorda
plyonka olinib, ikki hafta oralig’ida 3 marta oziqlantiriladi va sug’oriladi. Uchinchi
yiliga borib esa bu giatsint piyozlari gullaydilar.
Yuqorida ko’rsatilgan usul yordamida giatsintning istalgan navini tezkorlik
bilan ko’paytirish mumkin. Buning uchun talab qilinadigan piyozlarning
o’lchamlari 4-4,9 sm atrofida bo’lgani ma’qul. Bunda ularning har biridan 35-52 gacha yangi piyozlar olish mumkin. Piyozlarni ko’paytirishda ustki 1-chi, 2-chi va
3-chi po’stloqlardan foydalangan ma’qul, chunki ichki po’stloqlardan kamroq
bolacha piyozchlar hosil bo’ladilar. Po’stloqlar olinganidan so’ng qolgan ona
piyozni yer maydoniga ekib, undan hosil olish ham mumkin.
Uch oydan so’ng yangi piyozcjalar 1 sm uzunlikka va 0,5 sm diametrga
etadilar. Uchunchi yilda esa ular uzunligi 3,4 sm va diametri 3 sm bo’lgan holatga
keladi. Bunday usulda giatsint piyozlarini ko’paytirish muddatlari May-Iyun oylari
hisoblanadi. Ammo bu ishni Iyul-Noyabr oylarda ham amalga oshirish mumkin.
Agarda po’stloqlar kech ajratilgan bo’lsalar, ularni yashiklardan to’ppa-to’g’ri
bog’ga olib chiqib ekish ham mumkin.
suspenziyasiga (masalan, 0,2% li topsin-M eritmasiga) 20 daqiqa davomida solib
qo’yiladi. Keyin kesilgan piyozlar biroz quritiladi. Pestitsidlar bilan ishlov berish o’rniga kesilgan piyozlarga pista ko’mir poroshogi yoki aloe soki bilan ishlov
berish ham mumkin. Keyin ushbu quritilgan giatsint piyozi bo’lakchalarini quruq
substrat solingan polietilen paketlarga navlar nomini yozgan holda solinadi va ular
yuqorisidan boylanib 6 hafta davomida xira yorug’likda 25-20 gradusda, so’ngra
17-20 gradusda yana 6 hafta saqlanadi. Ushbu vaqt davomida kesilgan
piyozlarning tag qismlariga bitta yoki bir nechta giatsint piyozchalari (bola
piyozchalar - detkalar) hosil bo’ladi. Piyozchalarni turli xil yuqumli kasalliklardan
himoya qilish uchun quruq substrat ishlatiladi.
Bunday usulda piyozchalarni tayyorlagandan so’ng, ular yashiklarga, tuproq
qatlami ustiga yopilgan nam graviyga ekiladilar. Substratdagi namlikni saqlab
turish uchun uning usti plyonka bilan yopib qo’yiladi. Ushbu piyozchalar ekilgan
yashiklarni 1-5 daraja harorat mo’tadil saqlab turiladigan podvallarda 3 oy atrofida
saqlanadi. Bu ishni qilishnig osonroq usuli – kesilgan va ishlov berilgan piyoz
bo’laklarini yashiklarga ekib, yuqorida ko’rsatilgan rejimda saqlash bo’lishi ham
mumkin. Podvalda tahminan 12 haftadan so’ng, giatsintlar unib chiqa boshlaydilar.
Ularda ingichka, rangsiz barglar hosil bo’lganida plyonka olib tashlanadi va
yashiklar 15 gradus haroratli, yorug’lik yaxshi tushadigan xonaga olib chiqiladi.
Ularni regulyar ravishda sug’orish va ozuqalash muhimligini e’tibordan chetda
qoldirmang (10 litr suvga 20 gramm kaltsiy selitrasi solinadi). Aprel oyi
boshlarida yashiklar ochiqqa olib chiqiladi va shu yerda barcha vegetatsion davr
movaynida saqlanadi (taxminan May oxiri-Iyun boshlarigacha). Undan so’ng
piyozlar qazib olinadi va Sentyabr oyigacha saqlanadi (bunda piyozlarning qurib
qolmasligiga e’tibor berish kerak bo’ladi). Kuz fasli boshlarida yaxshilab
tayyorlangan tuproqdagi graviy qatlamiga ushbu piyozchalar ekiladilar. Qishda esa
ularning usti muzlab qolishdan himoyalash uchun yopib qo’yiladi. Bahorda
plyonka olinib, ikki hafta oralig’ida 3 marta oziqlantiriladi va sug’oriladi. Uchinchi
yiliga borib esa bu giatsint piyozlari gullaydilar.
Yuqorida ko’rsatilgan usul yordamida giatsintning istalgan navini tezkorlik
bilan ko’paytirish mumkin. Buning uchun talab qilinadigan piyozlarning
o’lchamlari 4-4,9 sm atrofida bo’lgani ma’qul. Bunda ularning har biridan 35-52 gacha yangi piyozlar olish mumkin. Piyozlarni ko’paytirishda ustki 1-chi, 2-chi va
3-chi po’stloqlardan foydalangan ma’qul, chunki ichki po’stloqlardan kamroq
bolacha piyozchlar hosil bo’ladilar. Po’stloqlar olinganidan so’ng qolgan ona
piyozni yer maydoniga ekib, undan hosil olish ham mumkin.
Uch oydan so’ng yangi piyozcjalar 1 sm uzunlikka va 0,5 sm diametrga
etadilar. Uchunchi yilda esa ular uzunligi 3,4 sm va diametri 3 sm bo’lgan holatga
keladi. Bunday usulda giatsint piyozlarini ko’paytirish muddatlari May-Iyun oylari
hisoblanadi. Ammo bu ishni Iyul-Noyabr oylarda ham amalga oshirish mumkin.
Agarda po’stloqlar kech ajratilgan bo’lsalar, ularni yashiklardan to’ppa-to’g’ri
bog’ga olib chiqib ekish ham mumkin.