[نگو عاشقتم.
تو اونقدر منو می شناسی که وقتی حالم خوب نیست و تا خرخره تو مشکلاتم بتونی آرومم کنی؟
تو اونقدر منو می خوای که وقتی از یه دره افتادم و فلج شدم بتونی کنارم بمونی و مواظبم باشی؟
تو اونقدر تحملت بالاست که بتونی وقتی عصبانیم درکم کنی و ازم دلخور نشی؟
آیا وقتی دیگه جوون و زیبا نبودم و چیزی بجز روح پر دردم نداشتم بازم منو قبول می کنی؟
اگه زد به سرم کچل کردم و استایلم به طور کلی عوض شد بازم می تونی بگی دوست دارم؟
اگه به اجبار یه مسافرت برم و پنج سال دیگه برگردم منتظرم خواهی موند؟
آیا من به چشمت به اندازه کافی کامل هستم که بتونی جز من به کسی نگاه نکنی؟
تو پتانسیل اینو داری که تو شرایط خیلی بد موقعی که همه رو از خودم دور می کنم بهم نزدیک تر شی؟
تو اونقد منو بلدی که حرفای نزدمو از چشام بخونی؟
اونقدر قوی هستی که وقتی دارم همه چیمو خراب می کنم جمعم کنی و منو برگردونی به روال عادی زندگیم؟
تو می تونی وقتی من بخوام چند ساعت حرف بزنم با اشتیاق و بدون خستگی بهم گوش بدی؟
وقتی من یه بلایی سرم بیاد دلت می لرزه؟
دل تنگم می شی در حدی که دیگه نتونی دووم بیاری و همون لحظه را بیوفتی بیای به دیدنم؟
اگه اینطوری نیست نگو عاشقتم. چون هم من باور نمی کنم هم یه تنه گند زدی به کلمه ی عشق و آبروی همه ی اونایی که واقعین رو بردی.]
-دیاکو.
@hadis_alw
