#شاهنامه_بایسنقری
درودبرشما یاران فرهیخته
بسیاری ازنوشته ها درباره ی حکیم فردوسی نادرست است .
سراینده ی شاهنامه هرگزبه غزننین نرفته است وباشاعران دربار مشاعره ای نداشته است .
محمودغزنوی اورا ازنزدیک ندیده است ،سفارش شاهنامه ازسوی محمود ووعده ی یک سکه ی طلا برای هربیت وخلف وعده وفرستادن بارنقره ،وبخش کردن آن میان گرمابه دارو فقاعی وسپس گریختن حکیم فردوسی به هرات وپنهان شدن دردکان اسماعیل وراق ،پدرازرقی ورفتن به طبرستان به دربارشهریاز آل باوند وسرودن هجو محمود نیر بی پایه واساس است .
همچنین نوشته ی نظامی عروضی به نقل ازمعزی شاعر وآن داستانکی که میان شاه غزنوی ومیمندی وزیر روی می دهد وپشیمان شدن محمود وفرستادن هدیه ی شاعر این دفعه بشکل بارنیل ،درشدن هدیه ازدروازه ای به شهرتوس وبدربردن پیکربیجان شاعرازدروازه ای دیگر برای خاک سپاری وپیشکش این هدیه به دخترحکیم وبازسازی عمارت رباط چاهه ازاین مال نیز نادرست است که اصلا حکیم دختری نداشته است وبیت هائی را که بین شاه ومیمندی بازگفته می شود جزیک مصراع ،ازشاهنامه نیست
بازگشت بفرمائید به سرچشمه های فردوسی شناسی ،نوشته ی شادروان دکتر محمدامین ریاحی
شاهنامه ی بایسنقزی که باید تاریخ ۳۳۱ مهی را داشته باشد ودیباچه ان با تاریخ ۳۲۹ مهی که به مقدمه جدید مشهوراست تنها یک اثرهنری است .
نوع کاغذ ،تذهیب وتجلید ،خوشنویسی جعفربایسنقری ،نگارگری مکتب هرات و...
یک اثر برجسته وکم مانند ساخته است ولی شوربختانه نه مقدمه ونه متن ارزش پژوهشی ندارد وبهتراست بازگو هم نشود .
پیروزباشید .
#محمود_امیر_عبداللهیان
@hakimtoosi