حافظ وقتی میگه:
«گر چه پیرم تو شبی تنگ در آغوشم کش
تا سحرگَه ز کنارِ تو جوان برخیزم»
مشخصه که به اهمیت بغل پی برده بوده🦦
شما هم بغل رو دریابید که چیز خیلی مهمیه. فارغ از تمام اداهای سانتیمانتال میگم.
«گر چه پیرم تو شبی تنگ در آغوشم کش
تا سحرگَه ز کنارِ تو جوان برخیزم»
مشخصه که به اهمیت بغل پی برده بوده🦦
شما هم بغل رو دریابید که چیز خیلی مهمیه. فارغ از تمام اداهای سانتیمانتال میگم.