کانال اختصاصی هم آفرینی

‍‍ ‍‍ ⭕️ از رويش بهاری الهام نگیرید!

پس از دوران افسردگیِ خزان، بهار طبيعت از راه می‌رسد. اندام خشکيده گياهان جان می‌گيرند و شکوفه‌ها و جوانه‌ها ساز زايندگی و رشد کوک می‌کنند. بهار در پيشِ چشمِ انسان، سمفونی رويش و رشد را با شکوهِ تمام رهبری می‌کند. نوای روح‌بخش نسيمِ بهاری، جانی دوباره در کالبد طبيعت می‌دمد و عطر شادابی و سرزندگی در فضا می‌پراکند. اين رويشِ دوباره و شادابی و تازگی بهار، الهام‌بخش بسياری از انسان‌ها برای گذر از دوره‌های رکود و رخوت در احساس و انديشه بوده است. با اين وجود، جوانه‌ی رويش انسانِ خلاق و نوآور بس باشکوه‌تر از رويش طبيعت است. رويش بهاری، با همه بزرگی‌اش، در برابر آفرينندگی انسان‌هایِ نوآور، کلاه به احترام از سر برمی‌دارد و سر تعظيم فرو می‌آورد.
زايندگی طبيعت دست‌کم با دو کاستی پيوند ماهوی دارد که نوآوری انسانی از آنها مبرّا است: نخست آن که زايش طبيعت گذرا و موقت است. گذرا و موقت است چرا که گلستانِ مزين به صد نقش و نگار، ديری نمی‌پايد که دوباره اسیر دست خزان و رخوت آن شود. گلزار طبيعت را از اين سرنوشت محتوم گريزی نیست. دومین کاستیِ زايش طبيعت، محدود و مقید بودن آن است. اين محدوديتی بس بزرگ است چرا که اين زايش را اسير گذشته و پيش‌بينی‌پذير می‌کند. در فصل بهار از درخت نارنج انتظار می‌رود که شکوفه سفيد رنگی داشته باشد و ميوه‌اش هم لاجرم نارنج باشد و بس! اين محدوديتِ از پيش نوشته شده، زايش درخت نارنج را به گذشته، به اصل و نسب و به مسیر طی شده رشدش مقید می‌کند.
رويش انسانِ نوآور اما می‌تواند جاودان، بی‌مرز و غيرقابل پيش‌بينی باشد. بهار طبيعت به شکوه رويش نوآورانه‌ی انسانی غبطه می‌خورد. آفرينش انسانی می‌تواند از جنس آفرينش الهی، بی‌حد و مرز باشد. کسانی که به عظمت اين نعمت خدادادی پی می‌برند، نمی‌توانند بارور و زاینده نباشد، نمی‌توانند اسير تکرار و روزمرگی شوند.
این دو ويژگی نوآوریِ انسانی را می‌توان در داستان آفرینش گلستان به دست استاد سخن، سعدی شيرازی به وضوح دید. وی که در پنجاه سالگی احساس می‌کرد عمری را تلف کرده، به کنج عزلت رفته و تصمیم می‌گيرد که تا آخر عمر دم فرو بندد و با کسی سخن نگويد. اما در فصل بهار، دوستی قدیمی بر وی وارد می‌شود و وی را مجاب می‌کند که دست از سکوت بردارد. سپس تفرج‌کنان با هم به بوستانی خوش و خرّم می‌روند. در همان بوستان است که سعدی تصميم می‌گيرد "گلستان" را بيافريند. می‌گويد: " گل بستان را چنان‌که دانی بقایی و عهد گلستان را وفایی نباشد و حکما گفته‌اند هر چه نپاید دلبستگی را نشاید. سپس ادامه می‌دهد:

به چه کار آیدت ز گل طبقی —- از گلستان من ببر ورقی
گل همین پنج روز و شش باشد —- وین گلستان همیشه خوش باشد

گلستان سعدی بر خلاف گل‌های بهاری، گلستانی ماندگار شد که صدها سال خزان به خود ندیده و نخواهد ديد. همان‌گونه که نقل آن رفت، سعدی زودتر و بهتر از ديگران اين ماندگاری را پيش‌بينی کرده بود. اما نوآوری سعدی در آفرينش گلستان، علاوه بر جاودانگی، غیر قابل پيش‌بينی هم بوده است. اين آفرينش ارتباطی به اصل و نسب و تبار سعدی نداشته است. اين اثر می‌توانسته آفريده نشود و کسی هم جای خالی آن را احساس نکند.
اکنون که در آستانه نو شدن سال و بهار طبيعت هستيم، از شما نمی‌خواهم که از رويش بهاری الهام بگيريد که شما برتر از آنید. شما می‌توانيد بی‌محدوديت نو شويد و با اين نو شدن، ماندگاری را رقم بزنيد. بهار طبيعت باید به بلندای نوآوریِ شما غبطه بخورد.
چه حيف که انسان گرفتار روزمرگی و تکرار بماند و از بزرگی استعداد خود در نوآوری آگاه نشود. کسانی که از این بزرگی غافلند، در این روزهای نو شدن طبيعت، نهايتا آرزو می‌کنند که در سال نو کمی بهتر از پيش باشند. آنها آينده خود را نسبت به کارنامه و داشته‌های گذشته خود و اطرافيان‌شان تعريف می‌کنند. در يک کلام، نو شدن را خطی و محدود تعريف کرده و کوتاه می‌پرند. اما حيف که با پرش کوتاه، شانس خروج‌ از دایره روزمرگی و تکرار ناچيز است. چه حيف!
اما نوآوران خود را نه در نسبت با گذشته، که در تناسب با آينده تعريف می‌کنند. شايد بپرسيد کدام آينده؟ همان آينده‌ای که خود قصد ساختنش را دارند. همان آينده‌ای که برای ساختنش عطش دارند. همان آينده‌ای که می‌تواند هيچ تناسبی با گذشته و امروز آنها نداشته باشد. همان آينده‌ای که ساختنش رمز جاودانگی آنهاست.
"نرم نرمک می رسد اينک بهار، خوش به حال روزگار." خوش به حال روزگاری که می‌تواند نظاره‌گر نوآوری بی‌مرز، نامحدود و ماندگار شما باشد. نهال نارنج نهايتا ميوه‌ی نارنج را انتظار می‌کشد اما نهال بهاریِ شما می‌تواند ميوه‌ی ياقوت داشته باشد. ميوه آن می‌تواند بسی باارزش‌تر و ماندگارتر از یاقوت هم باشد. فهرست گزينه‌ها طولانی و نامحدود است. انتخاب با شما.
نوروزتان فرخنده باد!

✍🏻دکتر سید کامران باقری
@hamafarini |هم‌آفرینی

‍‍ ‍‍ ⭕️ ناآشنا‌پنداری در خدمت نوآوری

آشناپنداری یا دژاوو (به فرانسوی: déjà vu) حالتی ذهنی است که در آن فرد در حالی که برای نخستین بار با چیزی، کسی یا جایی مواجه می‌شود احساس می‌کند آن را قبلا دیده و تجربه کرده است. این احساسِ آشناییِ عجیب، برای بسياری از ما پيش آمده و موضوع جديدی نيست. نقطه مقابل اين حالت ذهنی که می‌توان آن را ناآشنا‌پنداری ناميد، در فضای نوآوری اهميتی ويژه دارد.
منظور از ناآشنا‌پنداری، حس رویارویی با چيزی برای نخستين بار است در حالی که در حقيقت فرد در گذشته‌ی خود بارها و بارها آن چيز را مشاهده يا تجربه کرده است. آن‌ها که از توان ناآشنا‌پنداری برخوردارند، می‌توانند چيزهايي را ببينند که پيش از اين هم وجود داشته‌ و برای همه عادی شده‌اند. به حدی عادی، که ديگران وجود آن چيزها را فرض می‌گيرند و ديگر به آن فکر نمی‌کنند.
افراد، سازمان‌ها و حتی مردمان و حاکمان کشورها در گذر زمان به کارها و شيوه انجام آن‌ها خو می‌گيرند. آن‌قدر که پس از مدتی کسی نمی‌پرسد این کار چرا باید انجام شود و چرا با وجود تغییر مداوم شرايط پيرامونی، انجامش بايد حتما به همین یک شيوه به‌خصوص باشد. پيشرفت فزاينده فناوری، هر روز تغييرات فراوانی را وارد جامعه بشری یا بدان تحميل می‌کند. اين محصولات و خدمات فناورانه جديد بر تمامی ابعاد زندگی تاثيرات کوتاه و بلندمدت دارند. اگر اين تغييرات فناورانه را در کنار تغييرات شگرف جمعيتی، آب و هوايي، اقتصادی یا سياسی قرار دهيم، در عمل محيط پيرامونی هر روز در حال تغيير است. آیا با این باور و درک این مهم، مديران و کارکنان سازمان‌ها هر روز می‌انديشند که آيا انجام کارهايي که پيش از اين انجام می‌دادند لازم است؟ آيا تمام آن کارها را بايد به همان شيوه گذشته انجام دهند؟

📌 ادامه مطلب را در وبسایت بخوانید.👇🏻
https://goo.gl/QHKpTW

✍🏻دکتر سید کامران باقری

🔖 1043 کلمه
⏰ زمان مطالعه 5 دقیقه

#ناآشناپنداری
#مدیران_دولتی
#شرکت‌های_نوآور
@hamafarini

‍‍ ‍‍ ⭕️ شهرداری تهران در اقدامی ارزشمند، نقاشی‌های بزرگ دیواری شهر را شناسنامه دار کرده و نام شرکت مجری و هنرمند نقاش را در ذیل آنها درج می‌کند. این کار، احترام به حقوق مالکیت فکری پديد آورندگان است که خود، مشوق نوآوری و آفرینش بیشتر خواهد بود.

#سید_کامران_باقری

@hamafarini | هم‌آفرینی

#شهرداری_تهران
#حقوق_مالکیت_فکری
#مشوق_نوآوری

‍‍ ‍‍ ‍ ⭕️به مناسبت درگذشت انسانی که نماد جستجوگری، آفرینش و الهام بود

✅استیوِن هاوکینگ، فیزیکدان نظری، کیهان‌شناس، نويسنده و مدیر پژوهش مرکز کیهان‌شناسی نظری در دانشگاه کمبریج، امروز درگذشت. وی به جهت فعالیت در زمینه‌ی کیهان‌شناسی و گرانش کوانتومی شهرت جهانی داشت. کتاب‌های وی (از جمله تاریخچه زمان و طرح بزرگ) بسيار پرخواننده و الهام‌بخش بودند. هاوکینگ مبتلا به بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک بود و از هر گونه تحرک عاجز بود؛ نه می‌توانست بنشیند، نه برخیزد، نه راه برود، نه دست و پایش را تکان بدهد و نه حتی سخن بگويد. با اين وجود، وی اثر انگشت خلاق و ماندگار خود را بر این جهان باقی گذاشت. هاوکینگ با تمام محدودیت‌ها، نماد جستجوگری، آفرینش و الهام بخشی بود.
روحش شاد

✍🏻سید کامران باقری

#استیون_هاوکینگ
@hamafarini | هم‌آفرینی

‍‍ ‍‍ ⭕️ژست پوپوليستی ترامپ در حمايت از توليد ملی

✅دونالد ترامپ با صدور دستور افزايش تعرفه‌های فولاد و آلومينيوم، شوک بزرگی به اقتصاد جهانی و هم‌پیمانان اقتصادی آمريکا وارد کرد. وی اين دستور را در حضور جمعی از کارکنان کارخانجات آلومينيوم و فولاد که با لباس و کلاه کار در دفتر وی حاضر بودند امضا کرد. او با گرفتن ژست پوپوليستیِ حمايت از توليد داخلی گفت: “امروز خيلی از کارخانه‌های ما خاک می‌خورند و شهرهای پررونق کارگری به شهر ارواح تبديل شده‌اند. اين خيانت اکنون پايان می‌يابد.” در نتيجه دستور وی، تعرفه واردات فولاد و آلومينيوم به آمریکا به ترتيب 25 و 5 درصد افزایش يافت. پيش‌بينی می‌شود که این اقدام، واکنش متقابل ديگر کشورها را در پی داشته و نوعی جنگ تجاری را دامن بزند که پيامدهای منفی آن دامن‌گير اقتصاد آمريکا خواهد شد.

اما در ورای اين ژست دروغين، کاهش رقابت‌پذيری آمريکا در توليد صنعتی کاملا مشهود است. به تازگی #گروه_مشاوران_بوستون، يکی از شرکت‌های برتر مشاوره مديريت در جهان، در گزارش خود به واکاوی ژرف دلايل کاهش فرصت‌های شغلیِ توليدی به خارج از آمريکا پرداخته است. اين گزارش نتيجه گرفته که راه حفظ مزيت رقابتی در توليد، #تقويت_نوآوری در صنعت اين کشور است.

آمريکا به دليل سرمايه‌گذاری سنگين در #پژوهش_و_توسعه همواره در نوآوری صنعتی دست بالا را داشت. اين کشور از سال 1995 تا 2015 بيش از 7 هزار ميليارد دلار در پژوهش و توسعه سرمايه‌گذاری کرده که اين ميزان بيش از دو برابر سرمايه‌گذاری #چين در اين حوزه بوده است. با اين وجود، بخش عمده‌ی اين سرمايه‌گذاری در پژوهش بنيادی بوده و اين کشور در تبديل دستاوردهای پژوهشی به خروجی‌های صنعتی با مشکل روبه‌رو است. نمايشگرهای تخت، باتری‌های ليتيم-یون، گوشی‌های تلفن همراه، رايانه‌های نوت بوک و سلول‌ها و پانل‌های خورشيدی همه از فناوری‌هايي هستند که در آمريکا اختراع شده‌اند اما توليد آنها در بيرون از آمريکا انجام می‌شود.

اين گزارش دليل اين پديده را به جز هزينه‌های پايين توليد در ديگر کشورها، سياست صنعتی ديگر کشورها و به ويژه چين برای تمرکز بر توسعه و کاربردی کردن دستاوردهای پژوهشی می‌داند. برای نمونه، 84 درصد از کل هزينه پژوهش و توسعه چين صرف مرحله توسعه و کاربردی کردن دستاوردهای پژوهشی می‌شود. در طول دهه گذشته چين سالی بيست درصد بيشتر در اين حوزه سرمايه‌گذاری کرده در حالی که نرخ رشد سرمايه‌گذاری آمريکا در همين حوزه تنها 5 درصد بوده است. اگر چه آمريکا در سال 2003 چهار برابر چين در پژوهش توسعه‌ای سرمايه‌گذاری کرده بود اما در سال 2013 ميزان سرمايه‌گذاری دو کشور در اين بخش تقريبا برابر شد و اکنون چين پيشتاز بلامنازع اين عرصه است. پيش‌بينی می‌شود که تا پنج سال آينده، سرمايه‌گذاری چين در پژوهش توسعه‌ای، به دو برابر آمريکا برسد. البته چين در اتخاذ اين سياست تنها نيست و کشورهای ژاپن، آلمان و کره جنوبی هم به شدت بر تبديل فناوری‌های نو به محصولات تجاری جديد متمرکز شده‌اند.

📌 ادامه مطلب را از وبسایت بخوانید.👇🏻
https://goo.gl/DDCKaL

✍🏻دکتر سید کامران باقری

🔖 ۸۳۲ کلمه
⏰ زمان مطالعه ۴دقیقه
@hamafarini

✅ گزارش کامل عملکرد اقتصادی صنايع متکی بر حقوق مالکيت فکری 2016 ☝🏻☝🏻

#تحلیل_گزارش
#حقوق_مالکیت_فکری

https://goo.gl/DLNPH1

‍‍ ‍‍ ‍ ⭕️ نگاه تاریخ مصرف گذشته به اشتغال‌

✅الگوی ذهنی شکل‌دهنده به سياست‌های اقتصادی و صنعتی کشور با واقعيت‌های روز اقتصاد جهانی همخوانی ندارد. گويي اين الگوهای ذهنی در نقطه‌ای از تاريخ گرفتار شده‌اند که دستکم چهار تا پنج دهه با امروز فاصله دارد. این الگو مبتنی بر نگاهی کاملا سخت افزاری و تمرکز کامل بر دارايي‌های مشهود و فيزيکی است. به همين دليل، هر گاه سخن از اشتغال به ميان می‌آيد، بلافاصله استفاده از تسهيلات دولتی برای کمک به راه‌اندازی خط تولید و استخدام نيروی کار برای بهره‌برداری از آن خط تولید به ذهن مديران صنعت و اقتصاد کشور خطور می‌کند. اين نگاه، دو پيش فرض نانوشته اما بسيار فراگير دارد: (1) اشتغال‌زايي بيش از هر چيز نيازمند سرمايه است؛ (2) باید دانش و فناوری و تجهيزات خط توليد را از آن سوی مرزها خرید تا کار زودتر به سرانجام برسد.

متاسفانه چنين نگاهی به قبل از دهه هفتاد میلادی برمی‌گردد. امروزه اشتغالِ باکيفيت ماهيت دانشی دارد و بيش از هشتاد درصد ارزش شرکت‌های پيشرو در گرو #دارايي‌های_نامشهود آنهاست. به عبارت ديگر، ارزش دارايي‌های فيزيکی (شامل سرمايه نقدی، زمين، ساختمان و تجهيزات) تنها بخش اندکی از ارزش اين شرکت‌ها را تشکيل می‌دهد. #دارايي‌های_فکری به برگ برنده اقتصادی و عامل ايجاد اشتغال باکيفيت تبديل شده‌ و تسهيل در خلق و تجاری‌سازی این دارايي‌ها، دل‌نگرانی اصلی مردان صنعت و اقتصاد در کشورهای پيشرو است.

سياست‌گذاران در اقتصادهای توسعه‌يافته چندين دهه است که به نقش دارايي‌های فکری در تشويق خلاقيت و نوآوری ايمان آورده و از همين رو، داشتن یک نظام کارآمد مالکیت فکری را پيش‌نياز داشتن اقتصاد رقابت‌پذير می‌دانند. برای نمونه، اتحاديه اروپا چندين دهه است که اقتصاد خود را بر اين اصل نوين بنا کرده و در سياست‌گذاری‌های اقتصادی توجهی ويژه به صنايع متکی بر حقوق مالکيت فکری (IPR-intensive industries) معطوف کرده است. مراد از صنايع متکی بر #حقوق_مالکیت_فکری آنهايي است که ميزان بکارگيری مالکيت فکری در آنها به ازای هر کدام از کارکنان بيشتر از متوسط باشد. اين صنايع بيشتر از جنس توليدی، فناوری و خدمات کسب‌وکار هستند. البته همه صنايع تا حدی از مالکيت فکری بهره می‌برند، اما اينجا مراد صنايعی است که حقوق مالکيت فکری در آنها نقش کليدی بازی می‌کند.

آمار رسمی منتشر شده نشان می‌دهد که صنايع متکی بر حقوق مالکيت فکری عامل خلق بيش از 27 درصد از کل فرصت‌های شغلی اتحاديه اروپا بوده‌اند. به گونه‌ای که 60 ميليون نفر در اين صنايع مشغولند و 22 ميليون هم در صنايعی مشغولند که کالاها و خدمات مورد نياز این صنايع را تامین می‌کنند. با احتساب صنايع وابسته، بیش از 38 درصد از کل اشتغال اتحادیه اروپا در گرو صنايع متکی بر مالکيت فکری است. لازم به ذکر است که اشتغال ايجاد شده در این صنايع، اشتغال بسيار با کيفيتی است، زيرا ارزش افزوده کارکنان در اين صنايع بيشتر است و حقوق مزایای پرداختی هم 46 درصد بالاتر از ساير صنايع است.

📌 ادامه مطلب را در وبسایت بخوانید.👇🏻
https://goo.gl/qMxnzb

✍🏻دکتر سید کامران باقری

🔖 768کلمه
⏰ زمان مطالعه ۴دقیقه
@hamafarini

‍‍ ‍‍ ⭕️نکات برجسته گزارش سال 2017 اداره ثبت اختراع اروپا

📌 در سال 2017 حدود 165 هزار درخواست ثبت اختراع در دفتر ثبت اختراعات اروپا ثبت شده است که نسبت به سال قبل از آن ۴٪ رشد داشته است.

📌 تقریبا نیمی از درخواست‌های ثبت اختراع از خود اروپا بوده است. آلمان و فرانسه در این زمینه پیشتاز بودند.

📌 شرکت‌های آمریکایی،ژاپنی،چینی و کره‌ای به ترتیب بیشترین درخواست‌های خارج از اروپا را به خود اختصاص داده‌اند.

📌 در سال ۲۰۱۷ درخواست‌های ثبت اختراع کره جنوبی کاهش یافته در حالی که بیشترین افزایش درخواست‌های ثبت اختراع مربوط به چین با حدود ۱۷ درصد بوده است.

📌 بیشترین تعداد درخواست اختراعات به ترتیب مربوط به حوزه های تکنولوژی پزشکی، ارتباطات دیجیتال و رایانه بوده است.

📌 بیشترین میزان رشد درخواست اختراعات مربوط به حوزه‌ی زیست فناوری بوده است.

📌 برای نخستین بار شرکتی که بیشترین درخواست ثبت اختراع را داشته یک شرکت چینی (هواوی با تعداد ۲۳۹۸ اختراع) بوده است.

📌 دو شرکت کره‌ای ال جی و سامسونگ پس از هواوی و زیمنس در رتبه‌های سوم و چهارم ثبت اختراع در اروپا قرار گرفته اند.

📌 حدود یک سوم درخواست‌های ثبت اختراع اروپا مربوط به شرکت‌های کوچک و متوسط بوده است. سهم دانشگاه و مراکز تحقیقاتی دولتی از کل اختراعات تنها 7٪ بوده است.

✍🏻سید کامران باقری

#ثبت_اختراع
#اداره_ثبت_اختراع_اروپا
#زیمنس
#ال_‌جی
#سامسونگ
#هواوی
@hamafarini | هم‌آفرینی

‍‍ ‍‍ 🎯 بسیاری از شرکت‌ها، آینده خود را در آینه دید عقب جستجو می‌کنند. چون تصویر پشتِ سر واضح تر و کم‌ابهام‌تر است. اما شرکت‌های نوآور بر تصویر پیش رو متمرکز می‌شوند، هرچند که با ریسک و عدم‌قطعیت همراه باشد.

@hamafarini | هم‌آفرینی
#سید_کامران_باقری
#هم‌آفرینی

⭕️راه و رسم نوآوری در کانال رسمی هم‌آفرینی⭕️

🔗 به ما بپیوندید.👇🏻
📎https://t.me/hamafarini

‍‍ ‍‍ ⭕️خطرات نگاه درون‌گرا به نوآوری

✅بسياری از شرکت‌ها به طور سنتی دارای نگاهی درون‌گرا به نوآوری هستند. اما همين نگاه بسته به جهان در بستر تحولات شديد و شتابان محيط کسب‌وکار امروزی به شدت خطرناک می‌شود. در بسياری از صنايع روز به روز بر پيچيدگی قابليت‌های محصولات و فناوری‌های به کار رفته در آنها افزوده شده و به همين دليل، دانش و مهارت‌های لازم برای طراحی و توسعه محصولات و خدمات جديد بسيار متنوع‌تر شده‌اند. نوآوری در چنين محصولات و خدماتی نه تنها نيازمند تسلط بر دانش و مهارت‌های متنوع‌تری است، بلکه نيازمند پيوند دادن اين بنيان‌های دانشی جدا از هم است. اين کار را در درون چهارديواری شرکت‌ها هر چند هم که بزرگ باشند، نمی‌‌توان انجام داد.
آشکار است که سرازير کردن پول بيشتر به موتور نوآوری درونی، راه خوبی برای برخورد با اين بحران نوآوری نيست. تلاش بيشتر در جهت همان کارهای قبلی فقط می‌تواند به بهبودهای تدريجی بيانجامد. اما راه برون‌رفت از اين بحران، افزايش چشمگير در دامنه و سرعت نوآوری‌های شرکت است. تنها چنين افزايشی می‌تواند خروجی نوآوری شرکت را دو يا چندبرابر کند. اما شرکت‌ها برای افزايش شديد دامنه و سرعت ايده‌های نوآورانه، بايد افق نوآوری خود را گسترده کرده و به دنبال ايده‌ها و فناوری‌های نوآورانه در خارج از شرکت بگردند.

شرکت #کرفت را در نظر بگيريد. سود اين شرکت تنها در فاصله سال 2003 تا 2005 حدود 24 درصد سقوط کرد. بنابراين ديگر خبری از رشد نبود و درآمد خالص هم از 3.48 ميليارد دلار در سال 2003 به 2.63 ميليارد در سال 2005 رسيده بود. شرکتی که توانسته بود چندين محصول بسيار پرفروش به بازار بدهد اکنون تشنه ايده‌های نو بود. اين شرکت چيزی از نظر زيرساخت‌های پژوهشی کم نداشت. در واحد پژوهش و توسعه کرفت هزاران پژوهشگر نخبه کار می‌کردند. اما پژوهش درون‌گرا کافی نبود. بنابراين تصميم گرفت بيرون شرکت را به دنبال ايده‌های جديد جستجو کند. اين شرکت از ايده‌های بيرونی مشتريانش يا هرکس که از وب‌سايتش بازديد می‌کند استقبال می‌کند. اين ايده‌های بيرونی از طريق وب‌سايت شرکت تسليم می‌شوند. شايد صاحب‌نظران بگويند که دعوت به ايده‌پردازی از راه وب‌سايت روش مناسبی نباشد، اما هيچکس در ضرورت برون‌نگری اين شرکت شکی ندارد. محدوديت‌های نگاه درون‌نگر به نوآوری را به خوبی می‌توان در اين تغيير جهت شرکت کرفت ملاحظه کرد. مری هابن، معاون مديرعامل کرفت، می‌گويد: "در گذشته اگر کسی ايده‌ای مي‌داد، می‌گفتيم خیلی ممنون اما نيازی نيست."

نياز به برون‌نگری مختص صنعت خاصی نيست. شرکت #مرک، غول صنعت داروسازی، را در نظر بگيريد. مرک در گذشته سازمانی کاملاً درون‌گرا بود. اما بعد از چند نوبت شکست و کم‌رمق شدن خروجی‌های پژوهش و توسعه، در تغيير مسيری راهبردی به سراغ نوآوری‌های بيرونی رفت. اين شرکت مشخصاً مشارکت با شرکت‌های کوچک‌تر با هدف نوآوری را در دستور کار قرار داد. پيتر کيم، مدير پژوهش و توسعه مرک، صريحاً عنوان کرد که آزمايشگاه‌های خود شرکت توان تغذيه مناسب فرآيند توسعه محصول شرکت را برای آينده ندارند و به همين دليل راه نوآوری مشارکتی و باز را در پيش گرفت. اگر چه سال‌ها طول می‌کشد تا نتايج اين رويکرد جديد هويدا گردد اما اين حرکت بخوبی پيش رفته است. در حالی که مرک در سال 1999 تنها 10 مورد همکاری بيرونی داشت، در فاصله سال‌های 2002 تا 2004 به 141 همکاری بيرونی وارد شد (يعنی حدود 47 همکاری در سال). مرک تنها در سال 2005 حدود 5000 فرصت همکاری بيرونی را بررسی کرد.

برگرفته از کتاب مغز جهانی، نوشته ساتيش نامبيسان و ماهانبير سانی

✍🏻 دکتر سید کامران باقری
#نوآوری_باز
#مرک
#کرفت
#آموزه‌های_نوآوری
@hamafarini

‍‍ ‍‍ ‍‍ ‍‍ 💢 چرا شرکت‌های ايرانی نوآوری نمی‌کنند؟


🔴شما پاسخ دهيد و برنده اولین هم‌‌اندیشی هم‌آفرینی شوید🔴


📌مديران شرکت‌های زيادی را در ايران می‌شناسم که به اهمیت نوآوری برای بقا و رشد واقفند، اما شرکت‌های تحت مديريت آنها نوآوری نمی‌کنند و درگير فعاليت‌های تکراری و درجا زدن هستند. به تجربه دريافته‌ام که شناسايي دلايل نوآوری نکردن شرکت‌ها و تلاش برای رفع موانع می‌تواند گام نخست برای تغيير مسیر شرکت‌ها به سوی نوآوری باشد.
تاکنون برخی از این دلايل را مستند و تحليل کرده‌ام. به زودی اين تحليل‌ها را در يکی از روزنامه‌های اقتصادی کشور منتشر خواهم کرد. اما پيش از انتشار تحليل‌ها بسيار مشتاقم نظر شما همراهان خوب هم‌آفرینی را در اين زمينه جويا شوم.
اگر شما در یک شرکت خصوصی کار می‌کنيد يا تجربه مديريت داريد و شرکت‌ محل فعاليت‌ خود را نوآور نمی‌بينيد، به نظر شما مهم‌ترين دليل نوآور نبودن شرکت شما چيست؟ راه‌‌حل‌های کاربردی غلبه بر موانع نوآوری در شرکت شما چيست؟ اگر هم تجربه‌ای در این زمینه دارید به اختصار به آن اشاره کنید.


به سه نفر از همراهان هم‌آفرينی که بهترين تحليل‌ها را در اين خصوص ارائه کنند، جوايزی از جنس نوآوری به رسم يادبود اهدا خواهم کرد. اين جوايز عبارتند از:
🔅سه جلد از کتاب‌های مرجع مديريت نوآوری به همراه متن تقدير و امضای مترجم
🔅باز نشر متن تحليل همراه با نام نويسنده در کانال اختصاصی هم‌آفرینی
🔅 یک بازدید سه ساعته به همراه اينجانب از یک کسب‌وکار مرتبط با نوآوری در تهران به همراه گپ و گفتی نوآورانه



⛔️ شرایط شرکت در این هم‌اندیشی:

1. متن تحليل ارسالی بايد حداقل 400 و حداکثر 700 کلمه باشد.
2. نام و نام خانوادگی، سمت سازمانی، آدرس ایمیل و شماره تلفن همراه نويسنده در متن ارسالی ذکر گردد.
3. تحلیل فقط و فقط مرتبط با شرایط و موانع درون‌شرکتی باشد، یعنی مواردی که مديران می‌توانند روی آنها کنترل داشته باشند، نه دلايل کلان ملی! (موانع ملی و فراشرکتی نوآوری موضوع اين هم‌انديشی نيست).
4. فرصت ارسال متون تنها تا انتهای اسفند ماه 1396 است.

⭕️ علاقمندان لطفا متن نوشته تحليلی خود را به @S_K_Bagheri ارسال کنند.


مشتاقانه منتظر دریافت نظرات و تحليل‌های شما بزرگواران هستم.

✍🏻سید کامران باقری، مشاور و مدرس مدیریت نوآوری

@hamafarini |کانال اختصاصی هم‌آفرینی

‍‍ ‍‍ گام نخست به سوی نوآوری باز

✅امروزه دوره پژوهش و توسعه متمرکز و درون‌سازمانی در بسياري از صنايع به پايان رسيده است. دانش مفيد در بسياري صنايع فراگير است و بايد ايده‌ها را زود به کار گرفت مبادا که از دست بروند. در چنين شرايطی، رويکرد نوآوری باز راه جديدی برای ارزش‌آفرينی و برتری در بازار گشوده است. اما گذار به نوآوری باز برای شرکت‌هايي که در تمام عمر خود بسته کار کرده‌اند دشوار است. طبيعی است که اين شرکت‌ها که به #نوآوری_بسته خو کرده‌اند، از باز شدن مرزهای سازمان هراس داشته باشند.بنابراين اولين گام‌ آنها به سمت نوآوری باز خيلی مهم است. آنها در اولين قدم چه بايد بکنند که در ادامه بتوانند فرآيند گذار را با خطرات کم‌تری پشت سر بگذارند؟ در ادامه این گام نخست را برای‌تان تشريح خواهم کرد.

⭕️نخستين گام در راه گذار به #نوآوری_باز، آگاهی از تازه‌ترين نوآوري‌ها در درون شرکت خودتان و ديگر شرکت‌هاي صنعت است. هنگام کشيدن اين نقشه،بايد از خود بپرسيد:
🔺ايده‌هاي مهم شرکت و صنعت‌تان در پنج سال گذشته از کجا آمده‌اند؟ آيا با مدل کسب‌وکار شما سازگاری داشته‌اند؟
🔺نقش شرکت‌هاي کوچک و نوپا چه بوده است؟ آيا توانسته‌اند به بازار راه يابند و سهمی از آن به دست آورند؟ ايده‌هاي آنها از کجا سرچشمه گرفته‌اند؟ مدل کسب‌وکار آنها چيست؟
🔺نقش سرمايه‌گذاران خطرپذير و ديگر سرمايه‌گذاران خصوصي در صنعت شما چه بوده است؟ آيا نقشی برجسته دارند؟ چه چيزی خطرپذيري آنها را توجيه مي‌کند؟ کار آنها را چگونه با کارکرد شرکت خودتان مقايسه می‌کنيد؟
🔺نقش دانشگاه‌ها در انتقال دانش به شرکت و صنعت‌تان چگونه بوده است؟ هم‌پوشانی پژوهش دانشگاه‌ها با اولويت‌های کاری شرکت شما چه اندازه است؟ برترين استادان در اين حوزه‌ چه کساني هستند؟

📌پرسش نخست به دنبال شناسايي منابع نوآوري صنعت است. بيشتر وقت‌ها، نوآوري‌هاي بسيار مهم که صنعت را دگرگون کرده‌اند از جاهايي آمده‌اند که به هيچ‌وجه انتظار نمی‌رفته است. همچنين بيشتر پژوهشگران شرکت‌های بزرگ آنقدر درگير اهداف کوتاه مدت و نوآوري‌هاي تدريجي هستند که نمی‌توانند سهم زيادی در نوآوري‌هاي انقلابی داشته باشند.

📌يكي ديگر از كارهاي مهم كه بايد انجام شود، تعريف #مدل_كسب_‌و_كار است. بازار هدف شما كجاست؟ گزاره‌هاي ارزش كليدي شما براي آن بازار كدام‌اند؟ پرداخت به شما چگونه انجام مي‌شود؟ شما چگونه ارزش می‌آفرينيد و تصاحب مي‌کنيد؟ بازيگران اصلی زنجيره ارزش چه كساني هستند؟ بسياري شركت‌ها پاسخی روشن براي اين پرسش‌ها ندارند. تعريف مدل كسب‌وكار و اطلاع‌رسانی گسترده آن در درون شركت بسيار با ارزش است.

📌پس از تعريف مدل كسب‌وكار خود، شركت‌هايي را بررسي كنيد که به تازگی در صنعت‌تان پاگرفته‌اند. آيا از اين تازه‌واردان، کسی موفق شده است؟ اگر بله، چرا؟ مدل كسب‌وكار آنها چيست و با مدل كسب‌وكار شما چه تفاوتي دارد؟ اين شركت‌هاي نوپا دست به آزمودن مدل‌هاي كسب‌وكار، فناوري‌ها و بازارهايي می‌زنند كه شركت‌هاي جاافتاده آنها را ناديده می‌گيرند. بسياري از شركت‌هاي بزرگ کار شركت‌هاي نوپا را زير نظر ندارند و آنها را جدي نمي‌گيرند. ناديده گرفتن شركت‌هاي نوپا در دنياي نوآوري باز، اشتباه و يادگيري از تجارب آنها دستمايه پيروزی است.

📌ديگر كاري كه بايد انجام دهيد، ديدار با يك #سرمايه_‌گذار_خطرپذير است. اين كار سخت‌تر از آن است كه می‌نمايد. بسياري از سرمايه گذاران خطرپذير درگيری كاري فراوان دارند و تنظيم وقت ديدار با آنها بسيار دشوار است. نگاه بسياري از آنها با مديران شرکتی به تمامی متفاوت است. بنابراين خود را برای واكنش‌های انتقادی آنها آماده کنيد. اما همين سرمايه‌گذاران گرفتار اگر بدانند اطلاعاتی درباره فناوري و بازار در زمينه کاری‌‍‌شان از شما دريافت می‌کنند، بی‌شک زمانی را به شما اختصاص خواهند داد. اگر با آنها به گفتگو بنشينيد، درخواهيد يافت که اطلاعات و تحليل‌های آنها پخته و آگاهانه است. اگر ديدگاه‌های آنان با شما متفاوت بود، شگفت‌زده نشويد و بر ديدگاه‌هاي خود پافشاری نکنيد. به جای آن به آنان گوش فرا دهيد و در ديدگاه‌های آنان در پی نكات ارزشمند باشيد.
📌دست آخر بايد پيوند شركت خود را با دانشگاه‌هايي كه استادان آنها در زمينه‌های جذاب صنعت‌تان پژوهش می‌کنند ارزيابي كنيد. پيوند خوب با دانشگاه بسيار فراتر از كمك مالی به دانشگاه است؛ بايد پيوندهای شخصي بين كاركنان فني خود و اعضاي هيئت علمي و دانشجويان آنها برقرار كنيد. دادوستد اطلاعات، ايده‌ها، موفقيت‌ها و شكست‌ها به سودتان خواهد بود. خود را براي يادگيري از آنها نيز آماده كنيد.
🔖برگرفته از کتاب "نوآوری باز: پارادايم نوين آفرينش و تجاری سازی فناوری"، نوشته هنری چسبرو، برگردان سيد کامران باقری و مرضيه شاوردی

✍🏻سید کامران باقری
@hamafarini

‍‍ ‍‍ ⭕️ کتابی که خواندش بر همه مدیران واجب است:

🔸هنری چسبرو به خاطر نگارش این کتاب به‌ عنوان یکی از پنجاه متفکر برتر جهان برگزیده شد و مجله‌ی نامدار "راهبرد+کسب‌وکار" و "انجمن خلاقیت و نوآوری اروپا" این کتاب را بهترین کتاب نوآوری سال نامیدند. تغييری که در اين کتاب به تصوير کشيده شده انقلابی در دنيای کسب‌وکار به پا کرده است. اما دليل اهميت فوق‌العاده اين کتاب چيست؟

🚩 شرکت‌هايي که نوآوري نمي‌کنند مي‌ميرند. اما بيشتر نوآوري‌ها هم شکست مي‌خورند.

🔸نوآوری در گذشته نيازمند اتکا به منابع درون‌سازمانی و تلاش برای توسعه آنها و هم‌زمان، جلوگيری از اطلاع و استفاده نيروهای بيرونی از آنها بود. اما شانس موفقیت نوآوری در این روش کم بود و هزينه آن هم روز به روز در حال افزايش بود. بنابراين شرکت‌ها بايد راهی برای افزايش شانس موفقيت نوآوری پيدا می‌کردند.
🔸هنری چسبرو در اين کتاب، برای نخستين بار مفهوم "نوآوری باز" را مطرح کرد. نوآوری باز از شرکت‌ها می‌خواهد که در کسب‌وکار خود از ايده‌ها و فناوری‌های برون‌سازمانی بهره برده و به ديگر شرکت‌ها هم اجازه دهند از ايده‌های بی‌استفاده‌مانده‌ در درون شرکت بهره‌مند شوند. شرکت‌ها برای اين کار بايد مدل کسب‌وکار خود را تغيير دهند تا ايده‌ها و فناوری‌های بيرونی به سادگی در شرکت جريان يابند و دانش درونی بيشتری هم به بيرون راه يابد. شرکت‌هايي که بتوانند نوآوری باز را پيشه کنند، هزينه نوآوری را کاهش داده و نوآوری‌هاي‌شان را زودتر به بازار می‌رسانند. آنها حتی ريسک‌ نوآوری را با ديگران تقسيم می‌کنند. شرکت‌ها از اين رهگذر می‌توانند زودتر با تغييرات بازار سازگار شوند و با جذب ايده‌های نو رقابتی باقی بمانند.
شرکت‌ها برای افزايش شانس موفقيت خود در کارزار نوآوری چاره‌ای جز پيروی از رويکردی بازتر به نوآوری ندارند. اما طراحی و پياده كردن مدل نوآوری باز الزاماتی دارد که در اين کتاب به خوبی معرفی شده‌اند.

📒کتاب «نوآوری باز: پارادایم نوین آفرینش و تجاری‌سازی فناوری» در سال 1390 توسط انتشارات رسا در ايران منتشر شد.
✍🏻 نوشته‌ی «هنری ویلیام چسبرو»
📝برگردان: «سید کامران باقری» و «مرضیه شاوردی»

#نوآوری_باز
#سید_کامران_باقری
#معرفی_کتاب
@hamafarini

‍‍ ‍‍ ⭕️شوق آفرینش: فراتر از محدوديت‌ها

رمان علمی-تخيلی "مريخی"، داستان گروهی از فضانوردان است که روی سطح مريخ فرود می‌آيند، اما به دلیل وقوع طوفان شديد مجبور می‌شوند مريخ را با عجله ترک کنند. در حين اين عمليات اضطراری، یکی از فضانوردان آسیب می‌بیند و فضانوردان دیگر به تصور این که او مرده رهایش می‌کنند و از مریخ می‌روند. اما فضانورد آسیب‌ديده زنده می‌ماند در حالی که جیره غذایی‌اش محدود است و ارتباطی هم با زمین ندارد. قهرمان داستان برای زنده ماندن دست به هر کاری می‌زند و به مدد دانش خود، گام‌به‌گام بر چالش‌های شگفت‌انگیزی که پیش رویش قرار می‌گيرد غلبه می‌کند. توجيه علمی اتفاقات داستان از ويژگی‌های برجسته و هيجان‌انگيز اين داستان است. از قضا در زمان خواندن کتاب "مريخی"، همين دقت اطلاعات علمی و مهندسیِ آن مرا بهت‌زده کرد. تصميم گرفتم درباره اندی ویر، نویسنده رمان مريخی، کندوکاوی کنم.
پيش از جستجو، اندی وير را نمی‌شناختم. می‌دانستم که روايت سينمایی مريخی را فیلمساز بزرگی (ريدلی اسکات) با بازيگران هاليوودی به روی پرده سینما برده و با استقبال گسترده جهانی روبه‌رو شده. لذا گمان می‌کردم که اندی ویر باید از جمله نویسندگان مشهور و موسفيدکرده‌ای باشد که رمان‌های متعدد و پرفروشی به قلم آنها منتشر شده است. به بيان ساده‌تر، انتظار داشتم با نویسنده‌ای حرفه‌ای و مشهور روبه‌رو شوم که کارنامه موفق وی، کارگردان بزرگ هاليوود را جذب کرده باشد. اما به محض جستجو، به شدت غافلگیر شدم!
اندی ویر نويسنده‌ای مشهور نبود! سابقه درخشانی هم در نگارش نداشت! حتی پيش از آن نویسنده هم نبوده! مريخی، نخستين کتاب وی بود!
در کمال شگفتی دريافتم که اندی وير در حقيقت برنامه‌نویس رایانه و مشتاق شورمند و خود‌آموخته‌ی علم فضا است. او اوقات فراغتش را به نوشتن داستان‌ها‌ی کوتاه و انتشار آن روی وبسایتش اختصاص می‌داده. در سال ۲۰۱۱ (۱۳۹۰) به پیشنهاد خوانندگانش داستان مریخی را به صورت شخصی روی وبسایت آمازون برای فروش می‌گذارد. این کتاب به سرعت به پدیده‌ای در داستان‌های علمی-تخیلی تبدیل می‌شود. یکی از خوش‌خوان‌ترین داستان‌های علمی-تخیلی که به دقت علم وفادارند. در سال ۲۰۱۴ (۱۳۹۳) این کتاب دوباره به صورت رسمی منتشر می‌شود. پس از آن در سال 2015 (1394) ریدلی اسکات جمعی از بهترین بازیگران سینما را گرد هم می‌آورد تا روایت سینمایی مریخی را به تصوير بکشد و موفقیت‌های بعدی هم یکی پس از دیگری از راه می‌رسند.
اما دليل نگارش اين متن، نکته مهم نهفته در اين داستان است؟
اگر #شوق_آفرینش در درون شما باشد، هيچ امری نمی‌تواند راه‌تان را سد کند. نه شغل و عنوان شغلی، نه رشته دانشگاهی و نه هيچ عامل ديگری. درست مثل آب روانی که راه خودش را می‌يابد و جاری می‌شود.
اندی ویر، نمونه انسانی خلاق است که شوق آفرینش دارد. همين امر اجازه نمی‌دهد که کار روتين و تکراری‌اش در گوشه یک اتاقِ کارِ کوچک، جلودار او شود. او اجازه نمی‌دهد که پيشينه تحصيلی يا حتی عنوان شغلی‌اش او را تعريف و محدود کند. او برای خلق آينده، منتظر فرش قرمز کسی نمی‌ماند. در عوض، علاقه و دانش عميق خود به فضا را اهرم می‌کند تا داستانی جذاب بيافريند. او حتی برای انتشار داستانش چشم‌انتظار هيچ ناشری نمی‌ماند. اما داستانش راه خود را باز می‌کند و جهانی می‌شود و ميليون‌ها نفر را به شوق می‌آورد. همين داستان، جشنواره‌ای از شورمندی انسان در فتح فضا به راه می‌اندازد و شوق اکتشاف مریخ را دوباره شعله‌ور می‌کند. در نتيجه همين اشتياق جمعی، پروژه‌های ده‌ها ميليارد دلاری اکتشاف مريخ دوباره به جريان می‌افتند. يعنی آفريده اندی ویر جهانی را تغییر می‌دهد. به همین سادگی! شوق آفرينش جریانی است که راه خودش را پیدا می‌کند.
مراد از نقل داستان نويسنده مريخی اين است که برای نوآوری و آفرينش نبايد چشم‌انتظار فرش قرمز کسی ماند. نبايد محدودیت امور تکراری و انواع برچسب‌های اداری را پذيرفت. بايد ميل به آفريدن را در درون خود زنده نگاه داشت. شوق آفرينش در هر شخصی جلوه ويژه خودش را دارد. اما مهم زنده نگه داشتن #عطش_آفرينش و بال‌وپردادن به آن است. در آن‌صورت، جريان آفرينش راه خود را پيدا می‌کند. مخاطب اين پيام افرادی هستند که استعداد آفرينش را در خود می‌بينند اما در دام تکرارها و انواع موانع سازمانی و اجتماعی گرفتارند. تعداد اين افراد در نسل جوان ايرانی کم نيست.
اما مديران شرکت‌های ايرانی هم نقش مهمی در اين ارتباط دارند. شرکت‌هايی زين پس موفق خواهند بود که با هوشمندی، شوق آفرينش را در تک‌تک کارکنان خود تقويت و آن را در مسير اهداف و راهبردهای نوآورانه خود هدايت ‌کنند. هم‌راستايي #قدرت_آفرينندگی کارکنان با جهت‌گيری حرکت شرکت، جريانی زاينده و قدرتمند می‌سازد که می‌تواند رشد و سودآوری پايدار کسب‌وکار را درپی بیاورد.

✍🏻 به قلم دکتر سید کامران باقری

@hamafarini

‍‍ ‍‍ ⭕️برای شکوفایی اقتصادی و توسعه پايدار منطقه‌ای، چاره‌ای جز کمک به شکل‌گيری اکوسيستم نوآوری بومی با نگاه بين‌المللی نداريم. این اکوسیستم با محوریت شرکت‌های نوآور خصوصی بهتر شکل می‌گیرد تا بر اساس نگاه‌های تجويزی و دولتی.

✍🏻 دکتر سید کامران باقری

📆 سخنرانی در نشست مديران ارشد یزدی‌تبار

🔗@hamafarini

#نوآوری_ایرانی
#آموزه‌های_نوآوری
#یزد

‍‍ ‍‍ ⭕️ سرمايه‌گذاري در نوآوري به جاي نفت

رئيس جمهور فرانسه در اجلاس داووس اعلام كرده كه كشورش بايد به ملت استار ت‌آپي تبديل شود. اما ايران چطور می‌تواند نوآوري را جايگزين درآمد نفت براي دنيايي جديد كند؟

⬅️ (متن زیر عینا به نقل از روزنامه‌ی همشهری با قلم «اشکان خسروپور» برای چند دقیقه تفکر، تقدیم شما همراهان عزیز هم‌آفرینی می‌گردد. )

✅ استارت‌آپ‌ها يا كسب وكارهاي اينترنت محور نوپا چند سالي است در تمام جهان پاگرفته و پيشرفت كرده‌اند و ايده‌هاي نوآورانه كه شايد زماني از سوي برخي شوخي فرض می‌شدند اكنون در حال تبديل شدن به یکی از پايه‌هاي اقتصاد در كشورهاي مختلف هستند. ماجرا آنقدر جدي است كه اتاق بازرگاني آمریکا،كشوري كه سيلکون‌ولی، یکی از قطب‌هاي مشهور استارت‌آپي در دنيا را تشکیل داده اعلام كرده 50 درصد از رشد توليد ناخالص داخلي اين كشور در سال 2017 صرفا از طريق نوآوري بوده است. اين ماجرا در تمام دنيا نيز در حال پيگيري است. اخيرا #امانوئل_مكرون، رئيس جمهور فرانسه اعلام كرد: «فرانسه بايد مثل يك استارت‌آپ فكر و حركت كند. » او در #اجلاس_داووس وعده داد كه نوآوري هسته اقتصاد فرانسه را خواهد ساخت. مكرون با ساخت سيلیكون ولي فرانسه با نام «ايستگاه اف » يا متقاعد كردن اتحاديه اروپا به ساخت «گروه نوآوران اتحاديه اروپا »توانسته گام مؤثري در اين حوزه بردارد اما او تنها رئيس كشوري نيست كه دنبال محكم كردن جاي پاي استارت‌آپي ها در كشورش است. شهر ليسبون پرتغال يا برلين آلمان هم در يك سال اخير مراكز بزرگي را براي رشد و توسعه استارت آپ در كشورهايشان راه‌اندازي كرده‌اند. ايران در دنياي كسب و كارهاي نوآور و استار تآپي در كجاي جهان ايستاده، براي تبديل اقتصاد نوآوری محور چه موانعي دارد و چطور می‌تواند آنها را حل كند؟
شركت‌هاي سنتي و كسب و كارهاي متداولي كه در بازار ايران مشغول توليد محصول و ارائه خدمات هستند، سال هاست به يك
«پدر قدرتمند و پولدار » تكيه كرده و توسط او حمايت مي‌شوند، اما نوآورهاي استارت‌آپي به سرمايه‌گذارهاي خيلي بزرگ يا ثروت‌هاي كلان متصل نيستند. اينها نگاه دو بخش اقتصادي ايران است كه رضا كلانتري نژاد، مديرعامل يكي از شركت‌هاي شتاب‌دهنده استارت‌آپ‌ها درباره‌اش مي‌گويد: «كارخانه‌هايي كه با روال عادي و قديمي كار می‌كنند، معتقدند مشتري هميشه به خدمات آنها نياز دارد. سالهاست كه يك محصول خاص را توليد كرده و مي‌فروشند. اگر فروش‌شان كم شود، واردات زياد و نبود حمايت دولتي از كارخانه‌ها و توليدكننده‌ها را سبب ورشكستگي خودشان مي دانند؛ براي مثال يك كبريت‌ساز نمي‌تواند درك كند كه مشتري‌ها به او نياز ندارند و دنبال مقصر است. استارت‌آپ ها اما روش كارشان را تغيير مي‌دهند تا مشتري راضي شود. » در تمام دنيا، مرگ استارت آپ‌ها يك اتفاق طبيعي است اما كسب وكارهاي قديمي به هر قيمتي باقي مي‌مانند. اين طور كه كلانتري نژاد مي گويد: «دولت ما مثل يك پدر خوب و پولدار است كه از فروش نفت روزگار مي گذراند. او از فرزندانش حمايت مي‌كند تا كار كنند و پول در بياورند. اگر خطايي هم از آنها سر بزند، مي‌گويند اشكالي ندارد. اين پول را بگير و كارت را ادامه بده. » در بسياري از نقاط دنيا ازجمله ايران استارت‌آپ‌ها در بخش خصوصي فعال هستند و تمام نيازهايشان در اين بخش تأمين مي شود.

🔺نوآوري انتخاب نيست، اجبار است

به گفته كارشناسان، ايران ناگزير است به #اقتصاد_نوآورانه روي بياورد.حتي اگر فرض كنيم نفت تا ابد در كشور ما توليد و فروخته شود، به دليل ارتباط با جهان و پرورش مغزهاي كشورمان بايد به اين سمت برويم. سید كامران باقري، كارشناس حوزه نوآوري با اشاره به «غفلت بزرگ و تاريخي در سياست‌هاي كلان اقتصادي ايران » در سال‌‌هاي اخير مي‌گويد: «بيشتر بنگاه‌هاي توليدي و خدماتي ايران انگيزه و توان نوآوري ندارند. گزارش سال 2017 شاخص بين المللي نوآوري نشان مي دهد، از بين 127 كشور كه بنا بر شاخص نوآوري طبقه بندي شده‌اند، ايران جايگاه 75 را دارد كه پايين‌تر از امارات، تركيه، قطر، عربستان و كويت است. » اين كشورها نمي توانند رشد اقتصادي پايداري داشته باشند. پس نوآوري يك انتخاب نيست، يك اجبار است.

🔺موانع دولتي بايد كنار بروند

با همه اينها، براي رسيدن به اين جايگاه بايد تغييراتي در ساختار داخلي ايران، در بسياري زمينه‌ها شكل بگيرد. كلانتري‌نژاد به همشهري مي گويد: «سال ها پيش شركت هاي بزرگ تحقيقاتي محصول و تفكرشان را از بالا به سطح جامعه تزريق مي كردند. اكنون اما استارت آپ ها از پايين و سطح جامعه محصول شان را به بخش‌هاي بزرگ‌تر مثل سرمايه گذاران و... ارائه مي كنند. فضاي كشور بايد براي پذيرش چنين نگاهي آماده باشد. »
🔗@hamafarini
#استارت‌آپ
#نوآوری_ایرانی
#سید_کامران_باقری
#رضا_کلانتری‌نژاد

‍‍ ‍‍ ⭕️بخش عمده‌ای از کارخانجات صنعتی موجود کشور، بدون پشتوانه دانشی بومی، بدون ارتباط با مزیت‌های استانی و بدون توجه به ملاحظات توسعه پايدار ايجاد شده‌اند. به همین دليل، عدم گسترش صنعت به معنای جاافتاده آن در برخی استان‌ها (همچون کردستان)،می‌تواند تهدید نباشد. بلکه در آن فرصت‌هايی نهفته است که شرکت‌های نوآور می‌توانند پيشتاز استفاده از این فرصت‌ها، خلق ثروت و کمک به توسعه پايدار شهر و استان خود باشند.

🖊 دکتر سید کامران باقری

📆 کارگاه آموزشی فرصت‌های نوآوری، پارک علم و فناوری کردستان

🔗@hamafarini

#نوآوری_ایرانی
#آموزه‌های_نوآوری
#پارک_علم_و_فناوری_کردستان