يه بار يكى بود ميگفت آدما هميشه از درون ميشكنن،از درون خرد ميشن،شايد ظاهرشون نشون نده كه نميده..
ولى معلوم نيست پشت اون صورت خندون چه ويرونه ايه!
ميگفت وقتى برسن به جايى كه نبايد،ميشن عين يه فنجونى كه چند بار سرد و گرم شده ولى ترك برنداشته ظاهرا،اما كافيه يه بار ديگه سرد و گرم شه..
خرد ميشه،ميپاشه از هم...