Jajji oʻgʻilchasin yetaklab olib,
Ota shoshar edi qaygadir tongda.
Kimdir qarshisidan chiqdi jar solib,
– Xoʻrozqand sotaman, qolma armonda.

Dada etagiga yopishdi goʻdak:
– Xoʻrozqand olib ber, dada, dadajon...
Mayli, Umrigayam beraman qittak,
Qandfurush tirjaydi: – Obbering, arzon.

Ota choʻntagiga qoʻl choʻzdi sekin,
Soʻngra boshqasiga, soʻng boshqasiga.
Hammasin birma-bir titdi-yu, lekin
Oʻgʻliga engashdi: – Yur, boshqasiga...

Dada etagini qoʻymasdi bola,
Mitti koʻzlariga tizilgan marjon.
Eng soʻnggi umidi chiqardi nola:
– Oʻgʻlingiz boʻlardim, dadajon...

Dadajoni esa turardi birdak,
Xuddi nimanidir yoʻqotgansimon.
...Qaydan bilsin bola, qaydan bilsin goʻdak,
Baʼzan otalar ham boʻlar parishon.

Abdulla Oripov