من هنوز بهت نگفتم از قلبم که چقدر دوستت داره. من هنوز بهت نگفتم از شور و شوقم وقتی عکساتو نگاه میکنم. من هنوز بهت نگفتم از ضربان قلبم، موقع شنیدن خنده‌هات توی اون وُیسای چند ثانیه‌ای. من هنوز بهت نگفتم از مغزم که دائم به تو فکر میکنه. من هنوز بهت نگفتم از روحم که عاشقت شده. من هنوز بهت نگفتم از خودمی که قلبشو باخته بهت. من هنوز هیچی بهت نگفتم. من هنوز بهت نگفتم چقدر دلم میخواد تو باشی، باهام حرف بزنی، قهرو آشتی کنی، صدا کنی اسممو. من هنوز بهت نگفتم از خودت، که شدی آدمِ امنم. من هنوز بهت نگفتم از چشمات، که شدن دنیای من. من هنوز هیچی از لبخندت بهت نگفتم، که شده دلیل آرامش قلبم. من هنوز هیچی از علاقه و احساساتِ بی‌حد و اندازه‌م بهت نگفتم. من هنوز بهت نگفتم تورو انقدری دوست دارم که هیچکس نمیتونه اندازه‌ی من دوستت داشته باشه. من هنوز بهت نگفتم که قلبم شده تو. من هنوز خیلی چیزای قشنگی که باید بگم‌و، بهت نگفتم. من هنوز بهت نگفتم چقدر تو زندگیم بودنت لازمه. واسه رفتن یکم زیادی زودِ؛ من هنوز بهت نگفتم شدی ﮼ماهِ‌من.
#لنترن‌نوشت
