Agar bir yoqlama siyosiylashib, aholi ustidan qatʼiy nazorat oʻrnatilmaganida, diniy-e'tiqodiy, madaniy erkinliklar toʻlaqonli ta'minlab berilganida, barcha irqlar bir xil va teng koʻrilganida kommunizm insoniyat tarixidagi eng yaxshi tizim boʻlar edi. Islom nisbatan ideal oʻrnatiladigan tizim bu kommunizmdir, agar aytganimdek tepadagilar oldi olinsa. Barcha tizimlar ichida faqat kommunizmgina insonlarni tenglashtira oldi. Islom-chi, desangiz, u siyosiy tizim emas. Aksincha, u barcha insoniy, siyosiy tizimlar ustida joylashgan va ularni nazorat qilib turadigan ilohiy tizimdir.

Agar insoniy emas, ilohiy tizimdan ilhom olib siyosiy ijtimoiy tizimlar ishlab chiqilganida hozirgidek depressiyaga, ruhiy tushkunlikka, tabaqachilikka, sinfiy boʻlinishlarga, moddiy neʼmatlarning noteng taqsimotiga, ijtimoiy kasalliklarga yoʻl qoʻyish ehtimoli maksimal kamaytirilgan boʻlar edi. Tenglik va muvaffaqiyatning hozirgi ixtiyoriy tanlovi insoniyatni misli koʻrilmagan taraqqiyotga olib kelgan boʻlsa-da, xuddi shunday tarixda guvohi boʻlinmagan kambagʻallik va baxtsizlik girdobiga tiqdi.

Huzur va moddiy farovonlik ortidagi baxt vaqtinchalik ekanini hozirgi Amerika misolida koʻrish mumkin. Chunki aynan Amerika dunyo boʻyicha moddiy farogʻat eng birinchi va eng yaxshi taʼminlangan oʻlkadir. Bundan 80 yil avval u yerda odamlar baxtli, farovon va toʻkis hayot kechirardi, hozir ham shunday. Afsuski oʻtgan sakson yil moddiy farovonlik insoniyat saodati uchun yechim emasligini isbotlab berdi. Inson tabiatan boshqarilishni, tizginni, nazoratni talab qiladi. Biroq bu zinhor cheklov va tartibning insoniy tizginlari boʻlmasligi kerak. Agar neytrallikni ilohiylik deb olsak (chunki inson oʻzi va atrofdagilari uchun neytral boʻla olmaydi va neytral narsa yarata olmaydi), odamzodga oliy neytral tizim kerak.