Koʻpchilik kitob oʻqish, oʻz fikrini turfa xil, xususan zerikarli mavzularda muntazam yozib berishni foydasiz, hayot uchun ahamiyatsiz ish deb oʻylaydi. Ayniqsa hayotga foyda-zarar nuqtayi nigohidan qaraydigan, pul topishnigina qadriyat deb biladigan, koʻp narsalarga juda joʻn va bepisand nazar tashlaydigan qatlam vakillarida shuni kuzatish mumkin.
Faylasuflar kitob oʻqish va yozishni bo'sh vaqtni sarflashga qaratilgan mashgʻulotlar ichidagi eng foydali va eng yaxshisi deb bilishadi. Oʻqish/yozish aslida ham hordiqning bir turi xolos, undan ortiq ham, kam ham emas. Boshqa faoliyat turlaridan farqi shuki, u insonni boshqalardan keskin farqlantirib yuboradi, oliy darajaga koʻtaradi. Chinakam insonlikni oʻrgatadi, komil insondek yashash qanday boʻlishini koʻrsatib beradi. Hayotga shunchaki vaqtni nimadirlar bilan sarflashdan iborat degan tushuncha bilan nazar tashlashdan kishini xalos etadi. Faqat inson zotidagina mavjud boʻlgan, botiniy, maʼnaviy, ilohiy haqiqatlarning in'ikosi boʻlgan, muhabbat kabi hissiy va mukarramlik xislati berilgan insonga xos ulugʻvor qadriyatlarni instinkt va mayllardan farqlash va ularni chinakam his eta bilishni oʻrgatadi.
Kitob oʻqish yoki zerikarli mavzularda kundalik qoralash chindan maroqsiz, toqatni toq qiladigan, qorinni toʻydirmaydigan mashgʻulot boʻlishi mumkin. Ammo hayotning oʻzi zerikishdan iborat. Qolaversa, zerikarli tushunchasining oʻzi nisbiy. Insonning tabiatiga toʻgʻri kelmaydigan har neni zerikarli deb atasa boʻladi. Bu dunyoda inson qiladigan ish shunchaki yaxshi va toʻgʻri yashashning oʻzigina emas. Yaxshi yashash degani boshqalarning moddiy holatini yaxshilashga koʻmaklashish, saxovat, muruvvatpeshalik boʻlishi mumkin. San'at esa ularning yana bittasi. San'at bu birovga yaxshilik qilishni, birov bilan muomalani maroqli va qiziqarli tarzda amalga oshirish boʻlishi kerak, aslida. Kitob oʻqish, yozish ham san'atning bir turi xolos. Hissiy va fikriy munosabat insonlar oʻrtasidagi munosabat ichida eng muhtasham va ulugʻvoridir. Zero, bu maʼnaviy jabhaga daxldor. Oʻqish/yozish orqali aynan shu darajaga erishish mumkin.
Faylasuflar kitob oʻqish va yozishni bo'sh vaqtni sarflashga qaratilgan mashgʻulotlar ichidagi eng foydali va eng yaxshisi deb bilishadi. Oʻqish/yozish aslida ham hordiqning bir turi xolos, undan ortiq ham, kam ham emas. Boshqa faoliyat turlaridan farqi shuki, u insonni boshqalardan keskin farqlantirib yuboradi, oliy darajaga koʻtaradi. Chinakam insonlikni oʻrgatadi, komil insondek yashash qanday boʻlishini koʻrsatib beradi. Hayotga shunchaki vaqtni nimadirlar bilan sarflashdan iborat degan tushuncha bilan nazar tashlashdan kishini xalos etadi. Faqat inson zotidagina mavjud boʻlgan, botiniy, maʼnaviy, ilohiy haqiqatlarning in'ikosi boʻlgan, muhabbat kabi hissiy va mukarramlik xislati berilgan insonga xos ulugʻvor qadriyatlarni instinkt va mayllardan farqlash va ularni chinakam his eta bilishni oʻrgatadi.
Kitob oʻqish yoki zerikarli mavzularda kundalik qoralash chindan maroqsiz, toqatni toq qiladigan, qorinni toʻydirmaydigan mashgʻulot boʻlishi mumkin. Ammo hayotning oʻzi zerikishdan iborat. Qolaversa, zerikarli tushunchasining oʻzi nisbiy. Insonning tabiatiga toʻgʻri kelmaydigan har neni zerikarli deb atasa boʻladi. Bu dunyoda inson qiladigan ish shunchaki yaxshi va toʻgʻri yashashning oʻzigina emas. Yaxshi yashash degani boshqalarning moddiy holatini yaxshilashga koʻmaklashish, saxovat, muruvvatpeshalik boʻlishi mumkin. San'at esa ularning yana bittasi. San'at bu birovga yaxshilik qilishni, birov bilan muomalani maroqli va qiziqarli tarzda amalga oshirish boʻlishi kerak, aslida. Kitob oʻqish, yozish ham san'atning bir turi xolos. Hissiy va fikriy munosabat insonlar oʻrtasidagi munosabat ichida eng muhtasham va ulugʻvoridir. Zero, bu maʼnaviy jabhaga daxldor. Oʻqish/yozish orqali aynan shu darajaga erishish mumkin.