همه عالم تن است و ایران، دل

‍ ⚫️ دریغا تهی از تو ایران زمین!

✍️ #افشین_جعفرزاده

فیلسوف و اندیشمند بزرگ ایرانی، استاد دکتر #جواد_طباطبایی، آسمانی شد.

می‌توان با آفرینش‌های قلمی و سخنی فراوانِ این بزرگمرد همدل بود و یا منتقد. همان‌گونه که از او آموختیم هیچ نوشته و نگاهی را سهل‌گیرانه نپذیریم. ولی شکی نداریم که او عمری برای ایران و ایرانی و به عشق آرمان‌شهرش ایرانشهر کوشید و تا روزهای آخر عمر پربارش دمی از تلاش برای سرفرازی و عزتِ ایران فروگذار نکرد. افسوس که زمان رفتنش نبود و دوستدارانش را تشنه کام نهاد.

خوشا آن میزان نوشته و گفتار و اثر ارزشمند از او باقی مانده است که بتوانیم با مدد از آنها یاری‌گر ایران باشیم.

گردن فراز بود و چون سروی افراشته و زبانی گاه تیز و گزنده و  البته سخت دانشورانه  که سنجه‌اش نسبت به هر کس و هر جریانی نخست  ایران و ایرانی بود و در این راه سترگ از هیچ طعنه‌ای ابا نداشت و هیچ کسی حتی تندخوترین منتقدانش قادر نبودند وجود و نقش پراهمیتش را در سپهر اندیشه ایران معاصر نادیده بگیرند.

از جنس بزرگانی که نبودنش خسرانی است بزرگ  برای ساحت اندیشه ایران معاصر که راه سرفرازی معبودش ایران را از دریچه‌ی داشته‌های بی‌بدیل ادبی، تاریخی و فرهنگی پربارش می‌جست و با وجود تسلط کم مانند به گفتمان‌های وارداتی هرگز چون برخی دیگر یکسره تسلیم و ذوب در نگاه فرنگی مآبانه نشد و روش را هنرورانه آموخت و آموزاند و بینش را با توانی بالا از ایرانی.گری اخذ کرد. افسوس و دریغا که  او را نیز چون برخی بزرگان مجالش ندادند تا در دانشگاه شارح مکتبی باشد که بتواند مستقیماً با خیل جوانان دمخور باشد.

از او آموختیم راه سرفرازی ایران و ایرانی را از خودمان بجوییم و هیچ‌گاه فراموش نکنیم ایرانیان ملتی یکپارچه، تاریخی، فرهنگ‌مدار، دیرپا و اثرگذار هستند و از  تندباد حوادث گزندی ماندگار به ملتی که فردوسی و حافظ و سعدی و سهروردی دارد نمی‌رسد. فراز و فرود دارند، اما مرگ و میرایی هرگز!

استاد طباطبایی و اندیشه بلند او زنده است و تا سال‌ها فراراه هر کسی که آرزوی عزت و سرفرازی ایران دارد.

نام و یادش مانا باد!

افشین جعفرزاده
۱۰ اسفند ۱۴۰۱

@IranDel_Channel

💢

‍ ⚫️ شکاریم یکسر همه پیش مرگ

✍️ #مصطفی_نصیری

▪️در شرایطی که نیروهای انیرانی همه‌ی توان خود را پشت مرزهای ایران‌زمین گردآورده و منتظرِ فرصت نابی هستند تا حساب خود را با ایرانِ بزرگ و یکپارچه تسویه کنند، با کمال تأسف سرو قامتی را از دست دادیم که به پایداری دماوند، تکیه‌گاه نظری همه میهن‌دوستان بود. بی‌تردید از دست دادن چنین بزرگی در چنین شرایط خطیری، غم کلانی بر قلب همه ایران‌دوستانی است که دل در گرو بختیاری کشور و ملت دارند.

▪️زنده یاد دکتر #جواد_طباطبایی، فرزند برومندی از خطّه‌ی تبریز برای ایران بود که در سنین نوجوانی، دغدغه ایران در جان او ریشه دواند و با این دغدغه‌ی مقدس بالید و سرانجام نیز با همین دغدغه، در دورترین نقطه دنیا، روی در نقاب خاک غربت کشید.

حاصل عمر طباطبایی که لحظه‌لحظه آن با پژوهش و نوشتن درباره مشکلِ ایران سپری شد، آثار ارزشمند و بی‌نظیری است که موضعی محکم برای ایستادن و نظر در مشکل ایران بوده و از این حیث، چراغ راهِ ایران‌دوستان خواهد بود.

▪️هرچند بیماری دیرآشنای او رسم رفاقت فروگذاشت و استاد را از ما گرفت، اما چه باک که تک‌تک کلمات او در حراست از مرزهای فکری و فرهنگی ایران با ماست. طباطبایی نیز همانند دیگر بزرگان، با مرگ تمام نخواهد شد، بلکه این درگذشت طباطبایی آغاز راه طباطبایی است.

▪️در پایان ضمن عرض تسلیت به جامعه‌ی علمی ایران، اعلام می‌دارد که مسائل مربوط به بزرگداشت علمی ایشان، بزودی به اطلاع هموطنان خواهد رسید.

با احترام: مصطفی نصیری


@IranDel_Channel

💢

🔴 تارنمای روزنامه شرق نوشت:
جواد طباطبایی، "فیلسوف ایران"  پرکشید.

🔹 جواد طباطبایی، "فیلسوف ایران"، بر آمده از آذربایجانِ تاریخی که عمری با ایران و برای ایران اندیشید، پرکشید. جواد طباطبایی صاحب نظریه و سبک در موضوع "ایران" در ۷۷ سالگی به علت بیماری در امریکا درگذشت.

🔹 طباطبایی در سال‌های گذشته با بیماری سرطان دست و پنجه نرم می کرد اما تا آخرین لحظات عمر همچنان در باره ایران تأمل کرد و اندیشید. وی در دهه هفتاد [خورشیدی] از دانشگاه تهران اخراج شد. طباطبایی در حالیکه که دارای آثار قلمی جدی و نوآورانه‌ای درباره "ایران " بود و عمری با دغدغۀ ایران به نوشتن پرداخت در اواخر عمر مجبور به کوچ از ایران شد.

🔹 طباطبایی شخصیت شناخته شده‌ای در عرصه بین المللی است. اگر چه طباطبایی از تدریس در دانشگاه‌های ایران منع شد اما آثار قلمی جدی و سعی فراوان وی در انتشار دیدگاه‌هایش موجب شد تا شاگردان فراوانی تربیت کند. نظریه‌ی فلسفی ایرانشهر طباطبایی به صورت تعمدی توسط دشمنان ایران کج.خوانی شد، اما قدرت جادویی قلم و آثارش موجب شد تا موج وسیعی از نسل جدیدی را پرورش دهد که در کانون توجهشان ایران قرار گیرد. ایران برای طباطبایی دست مایه  تأملی فلسفی و نظری بود. واضع اندیشه فلسفی- سیاسی ایرانشهر در دهه پ‌های گذشته وجوهی از زوال اندیشه سیاسی در ایران و انحطاط سیاسی را به بحث و بررسی گذاشت.

🔹 طباطبایی در پس بسط نظریه حکومت قانون وجوه متنوعی از تحولات اندیشگی و سیاسی در ایران تاریخی را به بوته ارزیابی و نقد فلسفی و سیاسی گذارد.
روزنامه شرق درگذشت این فیلسوف سیاسی و اندیشمند گرانمایه را به تمامی ایرانیان به ویژه همشهریانش در  شهر تبریز و آذربایجان تسلیت می‌گوید.




@IranDel_Channel

💢

‍ 🔴

✍ دکتر #جواد_طباطبایی

بحث من در اندیشه ایرانشهری این بوده است که این ایرانِ بزرگِ فرهنگی، به راستی یک تافته جدا بافته است. ما باید بدانیم مهم بودیم و متفاوت. باید بدانیم که در ایرانشهر، چیزی در سطح جهانی تولید کردیم. ما مکتب معماری داریم، مکتب شهری داریم، مکتب ادبی داریم، مکتب تاریخ‌نویسی داریم. ما موسیقی داریم. و همه این‌ها از ویژگی ملی برخوردارند. نه عرب‌ها، نه ترک‌ها در همسایگی ما، این ویژگی را نداشته‌اند. ما یک نظام فکر و فرهنگ و تمدن ملی داشتیم. ما ملت بودیم قبل از اینکه بسیاری از ملت‌ها ملت شوند. فردوسی نماینده فکر یک ملت است، و حافظ هم. فارابی هم نماینده فکر یک ملت است. در غرب دولت‌های ملی از قرن شانزدهم آمدند، و به‌واقع آن‌ها با تاخیر بسیار نسبت به ما ملت شدند. ما جلو‌تر از همه آن‌ها ملت بودیم. نام ایران قدیمی‌ترین نام کشوری است که هست. نام ایران هم نام کشور است، هم نام ملت، هم نام دولت. این پیچیدگی این ملت است. اگر بخواهد تحولی ایجاد شود باید ببینیم آن روحی که ما به تدریج از دست دادیم، چه بود. روحی که در همه جا جاری بود. در مسجد ما، کوچه ما، بازار ما، فضاهای معماری ما، رنگ‌های کاشی‌های ما و حتی شعر ما. آن روح بود که آن کالبد را ایجاد می‌کرد و در هر کالبدی که می‌ساختیم جاری می‌شد. ما آن روح را از دست دادیم. اگر بشود آن چیزی که افلاطون کالاپولیس (شهر زیبا) نامیده و ترجمه‌اش کردند به مدینه فاضله‌ای که فارابی گفته، آن شهر زیبا و خوب را ایجاد کرد، ضرورتاً ایرانی خواهد بود. اما اینکه ما فقط این دیوار‌ها را خوب درست کنیم و مناسبات شهری را خوب ایجاد کنیم می‌شویم کپنهاک که بهترین شهر دنیاست. اما اندیشه ایرانشهری فقط آن دیوار‌ها نیست.



🔴 طرح ضمیمه، کاری از هادی حیدری

@IranDel_Channel

💢

‍ 🔴 چرا محیط زیست پروژه تکثیر یوزپلنگ را محرمانه می‌کند؟ مقصر مرگ پیروز کیست؟

✍️ زینب رحیمی، تارنمای عصر ایران

پیروز را ایرانی‌ها پسر ایران نامیدند. مردم ایران شاهد بزرگ شدن او بودند. او را دوست داشتند. مخصوصا که در هشت ماهگی حسابی وزن گرفت و جثه‌اش بزرگ شد. هشت ماهگی که قرار بود چکاپ کامل بشود اما نشد. شاید اگر می‌شد اثری از نارسایی کلیوی در او کشف و زودتر درمانش شروع می‌ شد و حالا زنده بود.

اما شاید خبر هولناک‌تر از مرگ پیروز، خبر حامله بودن مجدد ایران است. دوشنبه شب هشتم اسفندماه، وقتی پیروز در بستر دیالیز بود خبر باردار بودن مادرش ایران را منتشر کردند شاید برای کم کردن فشار روی سازمان محیط زیست سازمان محیط زیست.

وقتی در ۱۱ ادیبهشت ۱۴۰۱ برای اولین بار زایمان کرد. خیلی‌ها خوشحال شدند. مخصوصا که سازمان محیط زیست اول اعلام کرد بچه های ایران هر سه ماده هستند. اشتباه کردند هر سه فرزند ایران پسر بودند. یک تشخیص اشتباه.
مثل حالا که پیروز قربانی یک تصمیم اشتباه شد. بروز یک شبه بیماری کیلوی کمی غیر منطقی به نظر می‌رسد. اگر تحت نظر بود شاید زنده می‌ماند. مخصوصا بعد از ۱۰ ماه زحمتی که در پردیسان برای او کشیده شد.

خبر باردار شدن ایران باز هم مردم را نگران کرده مخصوصاً که باز هم باید سزارین کند. اگر سازمان محیط زیست در زایمان دوم ایران هم مثل دفعه قبل عمل کند، معلوم نیست چه بلایی سر ایران یا توله‌های او بیاید. اگر باز پروژه تکثیر در اسارت یوز را به یک پروژه محرمانه و مخفی و غیر شفاف تبدیل کند ممکن است هر اتفاقی بیفتد.
واضح است سازمان محیط زیست می‌تواند چنین پروژه‌هایی را با خرد جمعی پیش ببرد. از متخصصان ایرانی و خارجی استفاده کند. یک تیم قوی تشکیل دهد. حالا وقتش است. اینها یک پروژه علمی است ممکن است شکست بخورد اما زمانی مردم این مرگها را از چشم محیط زیست نمی‌بینند که مطمئن شوند سازمان محیط زیست کوتاهی نکرده.

چه کسی تصمیم گرفت که پیروز در هشت ماهگی چکاپ نشود؟ آنها باید پاسخگو باشند تا بلای مشابه بر سر ایران، فیروز، دلبر و حتی آذر و توران نیاید.


@IranDel_Channel

💢

🔴 #توییت_خوانی

🔴 صدور علی شریعتی به ترکیه!

✍️ رشته‌توییتی از #سالار_سیف_الدینی

👇👇


@IranDel_Channel

💢

‍ ‍ 🔴 #توییت_خوانی

✍️ #وحید_بهمن، پژوهشگر تاریخ

بزرگواران لطفاً این متن نسبتاً طولانی را با دقت بخوانید و با دیگران نیز به اشتراک بگذارید اساس و بنیان بیش از ۱۱۰۰ سال جهانداری ایرانیان باستان و حکمرانی‌شان بر ربعِ مَسکنِ جهانِ وقت در قالب سه شاهنشاهی هخامنشیان و اشکانیان و ساسانیان، «خِرَد» و «داد = (قانون)» بود.‌

همچنین خِرَد و دانایی در ایران باستان اساس و سنجه بود، به حدی که با وجود آفریدگار برابری می‌کرد ارزش انسان نه به زَر و زور که در میزان خِرَد و دانایی بود شاهنشاه داریوش بزرگ در کتیبه Dnb در ستایش خِرَد آورده:
"خدای بزرگ اهوره مزدا، که شادی را برای مردم آفرید، که خِرَد و دلیری را در داریوش‌شاه گذاشت."
این را به روشنی در آثار و کتیبه‌ها و آموزه‌های برجای مانده از ایران باستان می‌توان دید.
فردوسی بزرگ در ستایش خِرَد آورده:

خِرَد بهتر از هر چه ایزد بداد
ستایش خِرَد را به از راه داد

خِرَد رهنمای و خِرَد دلگشای
خِرَد دست گیرد به هر دو سرای

خِرَد تیره و مرد روشن روان
نباشد همی شادمان یک زمان

کسی کو خِرَد را ندارد ز پیش
دلش گردد از کرده‌ی خویش ریش

همچنین فردوسی بزرگ بخشی از این آموزه‌های ارزشمند کشورداری و جهان.داری را در قالب آخرین گفتگوی شاهنشاه اردشیر بابکان با پسرشان، شاهنشاه شاپور اول ساسانی، به نظم کشیده است.
لطفاً این ابیات را با دقت بخوانید تا ببینید که با یک دانشگاه در دانش و علم و آیین کشورداری طرف هستیم:

چو سال اندر آمد به هفتاد و هشت
جهاندار بیدار بیمار گشت

بفرمود تا رفت شاپور پیش
ورا پندها داد ز اندازه بیش

بدانست کامد به نزدیک مرگ
همی زرد خواهد شدن سبز برگ

بدو گفت کاین عهد من یاددار
همه گفتِ بدگوی را باد دار

جهان راست کردم به شمشیر داد
نگه داشتم ارجِ مردِ نژاد

سر تخت شاهان بپیچد سه کار
نخستین، ز بیدادگر شهریار

دگر آنکه بی‌سود را برکشد
ز مرد هنرمند برتر کشد

سه دیگر که با گنج خویشی کند
به دینار کوشد که بیشی کند

رخ پادشا تیره دارد دروغ
بلندیش هرگز نگیرد فروغ

نگر تا نباشی نگهبان گنج
که مردم ز دینار یازد به رنج

اگر پادشا آز گنج آورد
تن زیردستان به رنج آورد

بدان کوش تا دور باشی ز خشم
به مردی به خواب از گنه‌کار چشم

چو خشم آوری هم پشیمان شوی
به پوزش نگهبانِ درمان شوی

هرآن گه که خشم آورد پادشا
سبک‌مایه خواند وُرا پارسا

چو بر شاه عیب است بد خواستن
بباید به خوبی دل آراستن

چنان دان که شاهی بدان برسزاست
که دور فلک را ببخشید راست

به فردا ممان کار امروز را
بَرِ تخت منشان بدآموز را

تو عیب کسان هیچ‌گونه مجوی
که عیب آورد بر تو بر عیب‌جوی

وگر چیره گردد هوا بر خرد
خردمندت از مردمان نشمرد

خردمند باید جهاندار شاه
کجا هر کسی را بود نیک‌خواه

چو خواهی که بستایدت پارسا
بنه خشم و کین چون شوی پادشا

سخن بشنو و بهترین یادگیر
نگر تا کدام آیدت دلپذیر

مکن خوار خواهنده درویش را
بَرِ تخت منشان بداندیش را

هرانکس که پوزش کند بر گناه
تو بپذیر و کین گذشته مخواه

بیارای دل را به دانش که ارز
به دانش بود تا توانی بورز

چو بخشنده باشی گرامی شوی
ز دانایی و داد نامی شوی

تو عهد پدر با روانت بدار
به فرزندمان هم‌چنین یادگار

چو من حق فرزند بگزاردم
کسی را ز گیتی نیازاردم

تو پند پدر همچنین یاددار
به نیکی گرای و بدی باد دار


به بد کردن خویش، به آزار کس
مجوی ای پسر درد و تیمارِ کس

همی خواهم از کردگار جهان
شناسندهٔ آشکار و نهان

که باشد ز هر بد نگهدارتان
همه نیک نامی بود یارتان

ز یزدان و از ما بر آن کس درود
که تارش خرد باشد و داد پود

سرانجام با خاک باشیم جفت
دو رخ را به چادر بباید نهفت

بیا تا همه دست نیکی بریم
جهانِ جهان را به بد نسپریم

جز او را مخوان کردگار جهان
شناسندهٔ آشکار و نهان


@IranDel_Channel

💢

🔴 توسعه و روشنفکران

✍️ #مهدی_تدینی، تاریخ‌پژوه

..
👇👇


@IranDel_Channel

💢

🔴 پاسخی مستند به یک شبهه

❓️ آیا بودجه استان اصفهان بیشتر از ۵ استان در شمالغرب ایران است؟

🔴 پاسخ به یک شبهه که هرسال، اسفندماه با هدف نفرت‌پراکنی بین شهروندان ایرانی و خلق ظلم مضاعف از سوی قوم‌گرایان تکرار می‌شود.


👇👇

@IranDel_Channel

💢

🔴 یکسال گذشت!

✍ #مالک_رضایی، کارشناس‌ارشد علوم‌سیاسی


یک‌سال تمام از تهاجم همه‌جانبه ارتش روسیه به اوکراین گذشت و درحالی‌که برخی از تحلیلگران دنیادیده‌ی وطنی، از جمله عطاءالله مهاجرانی، این حمله را حساب‌شده و در برگیرنده پیروزی برق‌آسا برای روسیه تصور می کردند، اکنون این روسیه است که ملتمس از جامعه جهانی، به‌دنبال راهی‌ست که برای خروج از این جنگ، پیش پایش بنهند.

آقای مهاجرانی که معمولاً در تحلیل‌های خود، سیاست را با فضای رمانتیک رمان‌هایی که خوانده است درمی‌آمیزد در همان آغازین روزهای تهاجم روسیه به اوکراین با قلمی حماسی و با نقل و تایید صریح مطلبی از رمان «نفوس مرده»ی «نیکلای گوگل»، رمان‌نویس خوش‌خیال روسی نوشت:
«...روسيه من! جواب بده كه تو به كجا می‌روی؟ آهنگ سحر‌انگيزيپی از زنگوله‌ها برمی‌خيزد، ابرها به هزاران پاره متلاشی‌شده می‌غرّد و چون توفان می‌وزد. هرچه روی زمين است از كنار تو پرواز می‌كند. زيرا تو از تمام جهان بيشتر می‌تازی و بر ديگران سبقت می‌جویی. عاقبت، روزی تمام ملت‌ها و دولت‌ها از سر راه تو برمی‌خيزند و راه را به تو می سپارند».

اما صحنه‌ عمل نشان داد که روابط بین‌الملل از احساسات و فضاهای خیالی رمان‌نویسان، فرمان نمی‌برد، بلکه از تز واقع‌گرایانی مانند توماس مورگنتا و... فرمان می‌برد و برای تحلیل دقیق رخدادهای روابط بین‌الملل، بهتر است به‌جای رمان‌های خیالی، سیاست و روابط بین‌الملل خواند.

واقعیات روابط بین‌الملل برای چندمین‌بار نشان داد که روسیه در طول تاریخ خود، تقریباً قادر به پیروزی در هیچ جنگی نبوده است و اگر از تار و مار شدن ارتش او در جبهه شرق، به‌وسیله ژاپن و نیز از سراسیمگی‌اش در جبهه غرب و در مقابل ارتش آلمان که بیش از ۵۰ درصد خاک خود را با پیمان حقارت‌بار «برت لیتوفسک» از دست داد بگذریم، حتی در مقابل کوکتل مولوتوف‌های ابداعی فنلاند سه‌میلیون نفری هم که با بطری‌های آتش‌زای خود، تانک‌های جنگی مولوتوف را به آتش می‌کشیدند، ابتکار عمل موثری نداشته است.

باری؛
آنچه که فعلا و بعد از گذشت یک‌سال از حمله همه‌جانبه روسیه به خاک اوکراین، قابل مشاهده است، از این قرار است:

۱- در این جنگ، ذخایر ارزی ۷۰۰ میلیارد دلاری روسیه، به‌اضافه بخش قابل‌توجهی از توانمندی نظامی‌آن کشور از بین رفت. امکانات نظامی کشوری که می‌توانست متحد مالی و نظامی چین در آینده رقابت جهانی با امریکا باشد به‌سمت نابودی کشیده شد. جنگی که  با اراده روسیه آغاز شد، مشخص شد که پایانش به اراده آن نیست. و احتمالاً این کشور برای تاوان این محاسبه خود، هزینه‌ای بیش از آنچه که تا‌کنون پرداخته است را هم خواهد پرداخت....

۲- اوکراین به ویرانه‌ای تبدیل شد، طوری‌که با اوج تنفر از روسیه، سالیان سال برای بازسازی و ادای دین خود، وابسته و دلبسته‌ی امریکا خواهد بود.

۳- این حمله که با هدف تهدید و تحدید ناتو انجام گرفته بود، عملاً به گسترش ناتو انجامید. اکنون کشورهایی مانند فنلاند، سوئد و... با بی‌صبری هر‌چه تمام، زنبیل‌شان را برای پیوستن به ناتو در نوبت گذاشته‌اند. دبیر کل ناتو هم از فرا رسیدن زمان تأیید عضویت اعضای جدید در این پیمان خبر می‌دهد.

۴- اروپا که آرام‌آرام، برای سیستم چند‌قطبی جهانی و احراز جایگاهی در آن سیستم با کاستن از وابستگی خود به امریکا تاتی‌تاتی می‌کرد، در جریان این بحران، چنان وابسته به امریکا شد که احتمالاً تمام تمرکز خود را برای همیشه، از واتیکان به سمت واشنگتن بر خواهد گرداند.

۵- زمان خواهد برد که روسیه، بتواند چهره خود را از گل‌و‌لایی که از باتلاق اوکراین بر آن نشسته است پاک کند. این کشور برای مدتی طولانی در صحنه روابط بین‌الملل، عنوان متجاوز را با خود به یدک خواهد کشید.

۶- از همان ابتدا معلوم بود که از اجاق چین دودی برای روسیه بلند نخواهد شد. چین به‌صورت ناظر منفعل در این بحران، به صد زبان بی‌زبانی گفت که استراتژی او تقابل با «لویاتان» نیست، بلکه تعامل با آن است.

۷- هژمونی امریکا، بیش از پیش با سیاست‌های میلیتاریستی و بحران‌آفرینی هر‌چه بیشتر او در این غائله، تثبیت شد؛ طوری‌که با اضمحلال دو کشور درگیر بحران، بیشترین سود را از این تراژدی برد و خواهد برد. همان‌طوری‌که تاکنون نیز از ویرانی‌های جنگ‌های دیگر جهان از جمله جنگ جهانی دوم، بیشترین سود را برده بود.
امریکا ذاتاً نظامی «بحران‌زی» است.

۸- دیپلماسی ایران نیز، در جریان این بحران و در راستای منافع ملی خود، بهتر از این می‌توانست عمل کند؛ ولی نکرد.

منبع: روزنامه هم میهن، شماره شنبه ششم اسفند ۱۴۰۱ خورشیدی


@IranDel_Channel

💢