⭕ بگذارید این ویرانه باقی بماند
✍️ آذر منصوری
گفته شده تا کنون پیکر بی جان ۴۰ نفر از هموطنان بی گناه ما از زیر آوار متروپل آبادان بیرون آورده شده است. هنوز هیچ منبع رسمی و مقام مسئولی، گزارش دقیقی از اینکه چند نفر زیر آوار مانده اند، به مردم نداده است.
آبادان و خوزستان و ایران سوگوار شدند.
بازماندگان به سختی با غم از دست دادن عزیزانشان خو می کنند، اما هر گاه به تصویر عزیزان خود نگاه می کنند، آوار متروپل بر سر آنها خراب می شود. آثار این ضایعه، بر روح و روان شهروندان نیز تا مدت ها باقی خواهد ماند.
می ماند بنایی به نام متروپل آبادان. بنایی که سازه آن توان لازم برای تحمل این بار سنگین را نداشت. استاندارهایی که باید دیده می شد، اما با فساد مالک و چشم بستن یک یا چند مسئول بر فساد او به راحتی نادیده گرفته شد و آوار این فساد سیستمی بر سر شهروندان بی گناه خراب شد.
اینکه گفته می شود، سازندگان مجازات می شوند و‌کلیه مقام های مسئول مجازات خواهند شد، مرا یاد فاجعه پلاسکو می اندازد، آنجا هم پس از بررسی های همه جانبه، گزارشی صد و چند صفحه نوشته شد و به مسئولان ارائه شد.
نتیجه چه شد؟
این گزارش تا چه حد مورد استفاده قرار گرفت که عبرتی باشد برای دست اندرکاران ساخت و ساز در ایران؟
این پرسش را باید از تیم محققان و کارشناسانی پرسید که روزها و هفته ها با مطالعه بر روی فاجعه پلاسکو گزارش مفصلی را به مسئولین ارائه داده بودند؟
اما فاجعه متروپل آبادان نشان داد که ظاهرا عبرت ها و پیگیر ها در حدی نبوده است که جنبه پیشگیرانه داشته باشد.
نظارتی که باید مانع از ایجاد چنین سازه و بنایی می شد، اساسا در حدی نبوده که مانع از تکمیل این ساختمان بشود.
حال ساختمان متروپل فرو ریخته، یکی می گوید، مالک فوت شده و‌دیگری می گوید او گریخته است!
شهروندان از رانت و فساد پیچیده ای حرف می زنند که به عبدالباقی مجوز احداث این بنای آدمکش را داده است.
هنوز قطعاتی از جسم مثله شده جانباختگان بیرون آورده می شود و تکه ای جامانده را در کیسه پلاستیکی به خانواده می دهند. برخی که باید از طریق دی ان ای شناسایی شوند،
از ستاد بحران هیچ خبری نیست.
مسئولان قبلی و فعلی در حال محاکمه مجازی یکدیگرند و گرد مرگ متروپل نه تنها اآبادان که همه ایران را فرا گرفته است.
اما نیمی از ساختمان هنوز پا بر جا مانده است.
نیمی از بنایی که قرار بود نماد متروپلیس مروارید شهرهای ایران باشد.
بگذارید این ویرانه به همین شکل باقی بماند
دستش نزنید. دور تا دور آن را میل کوبی کنید. تا پس از این هر سازنده ای، هر مسئولی، هر مدیری، هر ناظری و هر معماری که دست اندرکار ساخت و ساز است بداند و یادش نرود که چگونه متروپل فرو ریخت و باید پاسخگوی مسئولیت خود باشد و بداند محکمه الهی همینجاست.
اگر اینجا بتواند پاسخگوی عملکرد خود باشد، مزرعه آخرتش هم آباد خواهد شد. (البته اگر باوری به آخرت داشته باشد.)
شهروندان نیز از یاد نبرند آنها نیز تا خود پرسشگر و مطالبه گری قدرتمند نباشند، آوار متروپل ها و سوء مدیریت ها و رانت و فساد بر سرشان فرو خواهد ریخت.
بگذارید این ویرانه باقی بماند.
@jebheeslahathamedan
✍️ آذر منصوری
گفته شده تا کنون پیکر بی جان ۴۰ نفر از هموطنان بی گناه ما از زیر آوار متروپل آبادان بیرون آورده شده است. هنوز هیچ منبع رسمی و مقام مسئولی، گزارش دقیقی از اینکه چند نفر زیر آوار مانده اند، به مردم نداده است.
آبادان و خوزستان و ایران سوگوار شدند.
بازماندگان به سختی با غم از دست دادن عزیزانشان خو می کنند، اما هر گاه به تصویر عزیزان خود نگاه می کنند، آوار متروپل بر سر آنها خراب می شود. آثار این ضایعه، بر روح و روان شهروندان نیز تا مدت ها باقی خواهد ماند.
می ماند بنایی به نام متروپل آبادان. بنایی که سازه آن توان لازم برای تحمل این بار سنگین را نداشت. استاندارهایی که باید دیده می شد، اما با فساد مالک و چشم بستن یک یا چند مسئول بر فساد او به راحتی نادیده گرفته شد و آوار این فساد سیستمی بر سر شهروندان بی گناه خراب شد.
اینکه گفته می شود، سازندگان مجازات می شوند و‌کلیه مقام های مسئول مجازات خواهند شد، مرا یاد فاجعه پلاسکو می اندازد، آنجا هم پس از بررسی های همه جانبه، گزارشی صد و چند صفحه نوشته شد و به مسئولان ارائه شد.
نتیجه چه شد؟
این گزارش تا چه حد مورد استفاده قرار گرفت که عبرتی باشد برای دست اندرکاران ساخت و ساز در ایران؟
این پرسش را باید از تیم محققان و کارشناسانی پرسید که روزها و هفته ها با مطالعه بر روی فاجعه پلاسکو گزارش مفصلی را به مسئولین ارائه داده بودند؟
اما فاجعه متروپل آبادان نشان داد که ظاهرا عبرت ها و پیگیر ها در حدی نبوده است که جنبه پیشگیرانه داشته باشد.
نظارتی که باید مانع از ایجاد چنین سازه و بنایی می شد، اساسا در حدی نبوده که مانع از تکمیل این ساختمان بشود.
حال ساختمان متروپل فرو ریخته، یکی می گوید، مالک فوت شده و‌دیگری می گوید او گریخته است!
شهروندان از رانت و فساد پیچیده ای حرف می زنند که به عبدالباقی مجوز احداث این بنای آدمکش را داده است.
هنوز قطعاتی از جسم مثله شده جانباختگان بیرون آورده می شود و تکه ای جامانده را در کیسه پلاستیکی به خانواده می دهند. برخی که باید از طریق دی ان ای شناسایی شوند،
از ستاد بحران هیچ خبری نیست.
مسئولان قبلی و فعلی در حال محاکمه مجازی یکدیگرند و گرد مرگ متروپل نه تنها اآبادان که همه ایران را فرا گرفته است.
اما نیمی از ساختمان هنوز پا بر جا مانده است.
نیمی از بنایی که قرار بود نماد متروپلیس مروارید شهرهای ایران باشد.
بگذارید این ویرانه به همین شکل باقی بماند
دستش نزنید. دور تا دور آن را میل کوبی کنید. تا پس از این هر سازنده ای، هر مسئولی، هر مدیری، هر ناظری و هر معماری که دست اندرکار ساخت و ساز است بداند و یادش نرود که چگونه متروپل فرو ریخت و باید پاسخگوی مسئولیت خود باشد و بداند محکمه الهی همینجاست.
اگر اینجا بتواند پاسخگوی عملکرد خود باشد، مزرعه آخرتش هم آباد خواهد شد. (البته اگر باوری به آخرت داشته باشد.)
شهروندان نیز از یاد نبرند آنها نیز تا خود پرسشگر و مطالبه گری قدرتمند نباشند، آوار متروپل ها و سوء مدیریت ها و رانت و فساد بر سرشان فرو خواهد ریخت.
بگذارید این ویرانه باقی بماند.
@jebheeslahathamedan