« زمان تنگ است »
« آدمی بر لبه ی پرتگاه ایستاده است، باید به خود آید و دریابد که سنجه خدایانند و نه آدمی. باید دریابد که زمان تنگ است. باید دریابد که آدمی هرگز نمی تواند و نباید جای خدایان بنشیند. آدمِ به خودایستا تواناییِ جدایشِ نیک و بد را ندارد.
یا باید در پناهِ خدایان زیست و یا جهان رانیز همراهِ خود به مغاک نیستی خواهیم کشاند.
آری! "جایی که خدانباشد همه چیز مجاز خواهد بود."
و آنگاه تنهاپایانی که می توان برای آدمی پیش بینی کرد همانا، نه خودکشیِ قهرمانانه که بوارونه، خود زنیِ کِهمنشانه خواهد بود.»
خسرو یزدانی
۱۹ سپتامبر ۲۰۱۷ Créteil
کانالِ فلسفیِ « تکانه »
@khosrowchannel
« آدمی بر لبه ی پرتگاه ایستاده است، باید به خود آید و دریابد که سنجه خدایانند و نه آدمی. باید دریابد که زمان تنگ است. باید دریابد که آدمی هرگز نمی تواند و نباید جای خدایان بنشیند. آدمِ به خودایستا تواناییِ جدایشِ نیک و بد را ندارد.
یا باید در پناهِ خدایان زیست و یا جهان رانیز همراهِ خود به مغاک نیستی خواهیم کشاند.
آری! "جایی که خدانباشد همه چیز مجاز خواهد بود."
و آنگاه تنهاپایانی که می توان برای آدمی پیش بینی کرد همانا، نه خودکشیِ قهرمانانه که بوارونه، خود زنیِ کِهمنشانه خواهد بود.»
خسرو یزدانی
۱۹ سپتامبر ۲۰۱۷ Créteil
کانالِ فلسفیِ « تکانه »
@khosrowchannel