အသက်ကြီးမှ သိခဲ့ရ
==================
ပထမ တခုက ငယ်ငယ်တုန်းကတည်းက အရမ်းသိချင်ခဲ့တာပါ ။ ၁၂ ပေလောက် နိုင်လွန်ကြိုးတွေကို ဝါးလုံးမှာ ချည်ထောင်ပြီး တကျပ် တကျပ် နဲ့ လည်ရောင်းနေကြတာကို ကျနော်တို့ ခေတ်ပြိုင်များ တွေ့ဖူးကြမှာပါ ။
တနေ့ အိမ်မှာ နိုင်လွန်ကြိုး လိုလို့ ဆိုကို သွားဝယ်တာ ၁၂ ပေ လောက်ကို ၃ ကျပ် လျှော့မရဘူးတဲ့ ။ ကိုယ်က ပေ ၂၀ ကျော် တဆက်ထဲ သုံးရမှာမို့ မဖြစ်မနေ စျေးကြီးပေး ဝယ်ခဲ့ရပေမယ့် ။ ဒီနေ့ထိ တန်တယ်ကို မထင်သေးဘူး ။
အဲဒါ ဟိုတလောက ရန်ကုန်သား ပန်ကာ သဘော်သားဟောင်း မိတိဆွေကြီးနဲ့ စကားစပ်မိလို့ ပြောပြတော့ ရီနေလေရဲ့ ။ ပြီးတော့မှ ၁ ကျပ် နဲ့ ရောင်းတဲ့ လူတွေက သူခိုးတွေဗျ ၊ သဘော်တွေကမ်းကပ်ရင် လက်မောင်းလောက် တုတ်တဲ့ နိုင်လွန်ကြိုးတွေ သုံးကြရတယ် ။
သူက တခါတခါ ၁၂ ပေ လောက် ပြတ်သွားတတ်တယ် ။ မပြတ်လည်း ညစ်ပတ်တဲ့ သဘော်သားက ဖြတ်ချလေ့ရှိတယ် ။ အောက်က သူခိုးတွေက အဲဒါကြီး ယူသွားပြီး ပြန်မွှာတော့ နိုင်လွန်ကြိုး အသေးလေးတွေ အများကြီး ရ ရောလေ ။ အဲဒါကြောင့် ၁ ကျပ်နဲ့ ရောင်းနိုင်ကြတာတဲ့ ။
ဒါနဲ့ နောက်တခု စိတ်ထဲ မရှင်းတာ ထပ်မေးမိတယ် ။ နေပါအုံးဗျ ၈၈ အရေးအခင်း စ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်က အဲဒီခေတ်က နာမည်ကြီးဆိုင်လားဗျ ဆိုတော့ ။ ရီကြဲကြဲ နဲ့ နာမည်တော့ ကြီးတယ် လက်ဖက်ရည်တော့ မဟုတ်ဖူးတဲ့ ။
အဲဒီဆိုင်က အဲဒီခေတ်ရဲ့ မူးယစ်ဆေးတမျိုးဖြစ်တဲ့ ကော်မသာဇင် အလွန်ပေါတယ်တဲ့ ။ သူက ပုလင်းနဲ့ မဟုတ်ပဲ အလွတ်ပဲ ရတာတဲ့ ။ စျေးလည်းချိုသတဲ့ ။ ဘယ်ကရသလဲ ဆိုတော့ BPI စက်ရုံက ခိုးရောင်းတာတွေ တဲ့ ။
သူကိုယ်တိုင် ဆေးသုံးခဲ့လို့ အကုန်သိသတဲ့ ။ တိုင်းပြည်ပျက်ခဲ့ရတာ အဲဒီ ကော်မသာဇင် ဇတ်လမ်းက စတာဗျ ။ သိတဲ့သူတွေက ဆေးသမားချည်းဆိုတော့ ဘယ်သူမှ ဇစ်မြစ်ကို သိသူ မရှိသလောက်ပေါ့ဗျာ တဲ့ ။ သူကလည်း ရာဇာနေဝင်း ဘော်ဒါ အရင်းကြီး ဆိုတော့ သူ့စကား သူ့မှတ်ချက်တွေကို ပေါ့ပေါ့တွေးလို့တော့ မရဘူးနော် ။
ဆက်ပြောသေးတယ် အခုလည်း WY က တိုင်းပြည်ဖျက်နေတာတဲ့ ။ ငွေမျက်နှာကြည့်ပြီး မူးယစ်ကိစ္စ မှေးနေကြရင် တိုင်းပြည်ပျက်လိမ့်မယ်တဲ့ ။
ဒါတော့ လက်ခံတယ် အခုဆို မူးယစ်မှုနဲ့ ထောင်ကျသူတွေ အများကြီးပဲ ။ ထောင်ထဲမှာ ငွေနဲ့လိုက်ပြီး ဇိမ်နဲ့နေကာ ငွေထပ်ရှာနိုင်ကြတာ မူးယစ်မှုတွေချည်းပဲ ဗျ ။
တန်းစီးတွေရဲ့ ၈၀ % က မူးယစ်မှုတွေချည်းပဲ ။ သူတို့ပဲ ငွေသုံးနိုင်တာကိုး ။
လွတ်ငြိမ်းဆိုလည်း ဦးစားပေးလွတ်လိုက်ရင် မူးယစ်နဲ့ သူခိုး ဂျပိုးတွေပဲ များပါတယ် ။ မူးယစ်နဲ့ ကျနေတဲ့ တပ်က အရာရှိတွေ ၊ ရဲ တွေလည်း အများကြီး ဗျ ။ ဟဲဟိုးမှာ လေယာဥ်ပျက်ကျတဲ့ လေယာဥ်မှူးကြီးတောင် မူးယစ်နဲ့ ကျနေတာ တွေ့ခဲ့သေးတယ်ဗျာ ။
မူးယစ် နဲ့ ယစ်မူးနေခွင့်ရတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးများက အားစိုက် နှိမ်နင်းဖို့ လိုသလို ဒီထက်ပြင်းထန်တဲ့ ဥပဒေကို အသစ်ပြဌာန်းဖို့ လိုနေပါပြီ ။ နောက် နိုင်ငံတော်မှ လွတ်ငြိမ်းပေးတိုင်းလိုလို ပါနေတဲ့ မူးယစ်မှုတွေကို ကန့်သတ်ဖို့ လိုပါလိမ့်မယ် ။
မူးယစ်မှု ၁၁ နှစ် ၁၂ နှစ် ကျနေတာတောင် ၄ နှစ်လောက်နေရင် လွတ်နေတာ ထုံးစံပါ ။ ဒီတော့ မူးယစ်သမားတွေက ဖမ်းမိလို့ ထောင်ကျရင် ထောင်ထဲမှာ လာဘ်ထိုးပြီး တန်းစီးလုပ်မယ် ။ ဗိုလ်ကျပြီး ငွေပြန်ရှာမယ် ။ ( နောက်မှ တဂွင်ခြင်း ရေးပြမယ်)
ထောင်ဝန်ထမ်းတွေကို ပေးကြွေးပြီး ၄ နှစ်လောက် ထောင်ထဲမှာ ငွေရင်းပြီး ငွေထပ်ရှာ ဇိမ်ခံ ပြန်ထွက် မူးယစ်ပြန်လုပ် နဲ့ သံသရာ လည်နေတာပါ ။ ဆိုလိုတာက မူးယစ်တွေ အခု ပြစ်ဒဏ်ကို မကြောက်တော့ပါဘူး ။
မူးယစ်သာမကပါဘူး သူခိုး ဒါးပြ ဘယ်သူမှ လက်ရှိ ပြစ်ဒဏ်တွေကို မကြောက်တော့ပါဘူး ။.ထောင်ဆိုတာ ကြောက်အောင် ခြောက်ပြရတာပါ ။ အခုတော့ တခါတခါ ပျော်စရာတောင်ကောင်းနေသေးတယ် ။.ငွေ သုံးနိုင်သူဆို ပြောစရာမလိုအောင် ဇိမ်ကျနေတာပါ ။
မိမိသိခဲ့ရတဲ့ ဗဟုသုတ နဲ့ မူးယစ်ကိစ္စ အန္တရာယ်ကို တွေးဆမိသလို တင်ပြလိုက်တာပါ ။
ကိုရွှေမျိုးဝင်း
==================
ပထမ တခုက ငယ်ငယ်တုန်းကတည်းက အရမ်းသိချင်ခဲ့တာပါ ။ ၁၂ ပေလောက် နိုင်လွန်ကြိုးတွေကို ဝါးလုံးမှာ ချည်ထောင်ပြီး တကျပ် တကျပ် နဲ့ လည်ရောင်းနေကြတာကို ကျနော်တို့ ခေတ်ပြိုင်များ တွေ့ဖူးကြမှာပါ ။
တနေ့ အိမ်မှာ နိုင်လွန်ကြိုး လိုလို့ ဆိုကို သွားဝယ်တာ ၁၂ ပေ လောက်ကို ၃ ကျပ် လျှော့မရဘူးတဲ့ ။ ကိုယ်က ပေ ၂၀ ကျော် တဆက်ထဲ သုံးရမှာမို့ မဖြစ်မနေ စျေးကြီးပေး ဝယ်ခဲ့ရပေမယ့် ။ ဒီနေ့ထိ တန်တယ်ကို မထင်သေးဘူး ။
အဲဒါ ဟိုတလောက ရန်ကုန်သား ပန်ကာ သဘော်သားဟောင်း မိတိဆွေကြီးနဲ့ စကားစပ်မိလို့ ပြောပြတော့ ရီနေလေရဲ့ ။ ပြီးတော့မှ ၁ ကျပ် နဲ့ ရောင်းတဲ့ လူတွေက သူခိုးတွေဗျ ၊ သဘော်တွေကမ်းကပ်ရင် လက်မောင်းလောက် တုတ်တဲ့ နိုင်လွန်ကြိုးတွေ သုံးကြရတယ် ။
သူက တခါတခါ ၁၂ ပေ လောက် ပြတ်သွားတတ်တယ် ။ မပြတ်လည်း ညစ်ပတ်တဲ့ သဘော်သားက ဖြတ်ချလေ့ရှိတယ် ။ အောက်က သူခိုးတွေက အဲဒါကြီး ယူသွားပြီး ပြန်မွှာတော့ နိုင်လွန်ကြိုး အသေးလေးတွေ အများကြီး ရ ရောလေ ။ အဲဒါကြောင့် ၁ ကျပ်နဲ့ ရောင်းနိုင်ကြတာတဲ့ ။
ဒါနဲ့ နောက်တခု စိတ်ထဲ မရှင်းတာ ထပ်မေးမိတယ် ။ နေပါအုံးဗျ ၈၈ အရေးအခင်း စ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်က အဲဒီခေတ်က နာမည်ကြီးဆိုင်လားဗျ ဆိုတော့ ။ ရီကြဲကြဲ နဲ့ နာမည်တော့ ကြီးတယ် လက်ဖက်ရည်တော့ မဟုတ်ဖူးတဲ့ ။
အဲဒီဆိုင်က အဲဒီခေတ်ရဲ့ မူးယစ်ဆေးတမျိုးဖြစ်တဲ့ ကော်မသာဇင် အလွန်ပေါတယ်တဲ့ ။ သူက ပုလင်းနဲ့ မဟုတ်ပဲ အလွတ်ပဲ ရတာတဲ့ ။ စျေးလည်းချိုသတဲ့ ။ ဘယ်ကရသလဲ ဆိုတော့ BPI စက်ရုံက ခိုးရောင်းတာတွေ တဲ့ ။
သူကိုယ်တိုင် ဆေးသုံးခဲ့လို့ အကုန်သိသတဲ့ ။ တိုင်းပြည်ပျက်ခဲ့ရတာ အဲဒီ ကော်မသာဇင် ဇတ်လမ်းက စတာဗျ ။ သိတဲ့သူတွေက ဆေးသမားချည်းဆိုတော့ ဘယ်သူမှ ဇစ်မြစ်ကို သိသူ မရှိသလောက်ပေါ့ဗျာ တဲ့ ။ သူကလည်း ရာဇာနေဝင်း ဘော်ဒါ အရင်းကြီး ဆိုတော့ သူ့စကား သူ့မှတ်ချက်တွေကို ပေါ့ပေါ့တွေးလို့တော့ မရဘူးနော် ။
ဆက်ပြောသေးတယ် အခုလည်း WY က တိုင်းပြည်ဖျက်နေတာတဲ့ ။ ငွေမျက်နှာကြည့်ပြီး မူးယစ်ကိစ္စ မှေးနေကြရင် တိုင်းပြည်ပျက်လိမ့်မယ်တဲ့ ။
ဒါတော့ လက်ခံတယ် အခုဆို မူးယစ်မှုနဲ့ ထောင်ကျသူတွေ အများကြီးပဲ ။ ထောင်ထဲမှာ ငွေနဲ့လိုက်ပြီး ဇိမ်နဲ့နေကာ ငွေထပ်ရှာနိုင်ကြတာ မူးယစ်မှုတွေချည်းပဲ ဗျ ။
တန်းစီးတွေရဲ့ ၈၀ % က မူးယစ်မှုတွေချည်းပဲ ။ သူတို့ပဲ ငွေသုံးနိုင်တာကိုး ။
လွတ်ငြိမ်းဆိုလည်း ဦးစားပေးလွတ်လိုက်ရင် မူးယစ်နဲ့ သူခိုး ဂျပိုးတွေပဲ များပါတယ် ။ မူးယစ်နဲ့ ကျနေတဲ့ တပ်က အရာရှိတွေ ၊ ရဲ တွေလည်း အများကြီး ဗျ ။ ဟဲဟိုးမှာ လေယာဥ်ပျက်ကျတဲ့ လေယာဥ်မှူးကြီးတောင် မူးယစ်နဲ့ ကျနေတာ တွေ့ခဲ့သေးတယ်ဗျာ ။
မူးယစ် နဲ့ ယစ်မူးနေခွင့်ရတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးများက အားစိုက် နှိမ်နင်းဖို့ လိုသလို ဒီထက်ပြင်းထန်တဲ့ ဥပဒေကို အသစ်ပြဌာန်းဖို့ လိုနေပါပြီ ။ နောက် နိုင်ငံတော်မှ လွတ်ငြိမ်းပေးတိုင်းလိုလို ပါနေတဲ့ မူးယစ်မှုတွေကို ကန့်သတ်ဖို့ လိုပါလိမ့်မယ် ။
မူးယစ်မှု ၁၁ နှစ် ၁၂ နှစ် ကျနေတာတောင် ၄ နှစ်လောက်နေရင် လွတ်နေတာ ထုံးစံပါ ။ ဒီတော့ မူးယစ်သမားတွေက ဖမ်းမိလို့ ထောင်ကျရင် ထောင်ထဲမှာ လာဘ်ထိုးပြီး တန်းစီးလုပ်မယ် ။ ဗိုလ်ကျပြီး ငွေပြန်ရှာမယ် ။ ( နောက်မှ တဂွင်ခြင်း ရေးပြမယ်)
ထောင်ဝန်ထမ်းတွေကို ပေးကြွေးပြီး ၄ နှစ်လောက် ထောင်ထဲမှာ ငွေရင်းပြီး ငွေထပ်ရှာ ဇိမ်ခံ ပြန်ထွက် မူးယစ်ပြန်လုပ် နဲ့ သံသရာ လည်နေတာပါ ။ ဆိုလိုတာက မူးယစ်တွေ အခု ပြစ်ဒဏ်ကို မကြောက်တော့ပါဘူး ။
မူးယစ်သာမကပါဘူး သူခိုး ဒါးပြ ဘယ်သူမှ လက်ရှိ ပြစ်ဒဏ်တွေကို မကြောက်တော့ပါဘူး ။.ထောင်ဆိုတာ ကြောက်အောင် ခြောက်ပြရတာပါ ။ အခုတော့ တခါတခါ ပျော်စရာတောင်ကောင်းနေသေးတယ် ။.ငွေ သုံးနိုင်သူဆို ပြောစရာမလိုအောင် ဇိမ်ကျနေတာပါ ။
မိမိသိခဲ့ရတဲ့ ဗဟုသုတ နဲ့ မူးယစ်ကိစ္စ အန္တရာယ်ကို တွေးဆမိသလို တင်ပြလိုက်တာပါ ။
ကိုရွှေမျိုးဝင်း