متاسفانه یک فضایی در میان اساتید عزیز علوم انسانی ما حاکم است (بالاخص نسل جوان) که درباره هر موضوعی هرچیزی متوجه میشوند، به خیالشان می‌رسد هیچکس تا به امروز چنین چیزی را ندانسته و نفهمیده است.
گویا انسان ایرانی درخواب بوده، هیچ از فلسفه و غرب نمی‌دانسته تا ایشان حقیقت را دریافته، یکی میگوید ما در ایران روانکاوی نداریم، دیگری میگوید هیچکس نمیداند آلتوسر چه گفته، آن یکی که یک انگلیسی ضعیفی دارد از عظمت و ضرورت مواجهه با متن دست اول میگوید و اینکه مترجمین آثار فارسی یکی از یکی بدترند و...
این روش جذب دانشجو و مطرح کردن خود نه تنها توهین به میراثی است که اتفاقا باید درآن تربیت شویم، ناشی از نوعی نادانی و بی اطلاعی نسبت به زحماتی است که کشیده شده، گویا عزم جزم کنیم چرخ را از ابتدا بسازیم ... نمیدانم ... ولی میدانم که مقصر پیگیر نبودن، نشناختن، دنبال نکردن و زحمت نکشیدن در جهت بازسازی زحمات نسل‌های قبل تقصیر ماست و نه آنها ...
به هرحال دعوت و خواهش من این است که به دام این ادا ها نیفتیم و متوجه باشیم که امروز هیچ امکانی جز به ظهور و فعلیت رساندن همین امکانات اینجا و اکنون خود نداریم.
@learn_philosophyپ.ن: نکته جالب اینکه بخش زیادی از این اساتید نسل قبل که از نظر اساتید گنده گوی جوان بی سواد و نادان خوانده میشوند، از بهترین دانشگاه‌های دنیا مدرک گرفته و مورد تایید و ستایش اساتید خود بودند.
پ.ن۲: یکی از آرزوهای من برای این کانال همواره همین بوده که بتوانم رسانه‌ای برای اساتید زحمت کش و مظلوم علوم انسانی باشم، اتفاقا به دور از ادعاهای گنده گنده و در تلاش برای دانش آموزی کردن بدون ترس از خزعبلات مرسوم...
