”عجیب نیست زندگی؟ هیچ خبری از آدمایی که پارسال این موقع تو زندگیم بودن ندارم. هیچ تصوری نسبت به حضور آدمایی که الان تو زندگیم هستن نداشتم! رویای پارسالم امسال واسم کمه. غم الأنم سال دیگه همین موقع واسم خنده داره. زخم از آدمایی خوردم که فکرشم نمیکردم زخم بزنن. مهر از آدمایی دیدم که حدس نمیزدم انقدر قلبشون کنارم باشه. عجیب نیست زندگی!؟ آدما میان و میرن لحظه ها میگذرن. حالت خوب میشه، حالت بد میشه، به همه‌ی اینا میگن گذر عمر.. مثل یه بازیه که مرحله‌ی جدید داره. بازی کن زندگی رو. تهش برد و باخت نداره؛ مهم اینه که چطوری بازی کردی! مهم اینه که چطور از هر مرحله عبور کردی!“