🔵مرحوم سید مرتضی جزایری و مرحوم آیت الله بروجردی ره
پدرِ مرحوم سید مرتضی جزایری(مرحوم سید صدرالدین جزایری) به دليل پرهيز فراوان، وی را از تحصيل در مدارس جديدالتّأسيس مانع شد و براي او و برادر بزرگترش- مرحوم سيد محمد حسن ( پدر راقم اين سطور ) که در جواني، زندگاني را بدرود گفت- معلمي خانگي گرفت که در يکسال، دورة ابتدايي را گذراندند.مقدّمات علوم ديني را نيز نزد پدر و ديگر استادان حوزة تهران در مدرسة مروي فرا گرفت. در 16سالگي وی، روزي علاّمة طباطبايي به ديدار دوست ديرين خود سيّدصدرالدين جزايري ميآيد. او پسر را فرمان مي دهد تا پرسشهاي تعمق برانگيز خويش را در مورد متن شرح لمعة شهيد ثاني با آن مرحوم نيز مطرح سازد. علامه پس از شنيدن اشکالِ جوان، ناباورانه، حق را به جانب او تشخيص داده اعلام ميکند که براي صاحب شرح لمعه در توضيح متن، خلط و التباسي رخ داده و شگفت آنکه تا اين زمان، کمتر به اين نکته توجه شده است! در پي اين اتّفاق، علاّمه از پدر درخواست ميکند که اين فرزند را براي تحصيل به قم بفرستد و در تهران باز ندارد که نبود استادان برجسته و متنوّع، ممکن است استعداد او را تباه کند؛ اما پدر از پذيرش اين پيشنهاد، به دليل عدم اشراف مستقيم بر تحصيلات فرزندش، استنکاف ورزيده اظهار ميکند: من او را به دست کدام استاد بسپارم تا از صحّت و سلامت تحصيل او اطمينان يابم؟ در اين جا، خود علاّمة طباطبايي با مشاهدة استعداد کمنظير او، تکفّل و نظارت مستقيم بر تحصيل اين جوان را تعهّد و پدر را راضي ميکند تا فرزند خويش را در سال 25 شمسي به قم بفرستد .
🔹تحصيلات حوزوي
در بدوِ ورود او به قم(در سال ۱۳۲۵)، مرحوم آيت الله بروجردي، به عنوان قدر شناسي از خدمت نياي مادري اين جوان در نجاتش از حصر خانگي بروجرد ، او را با فرزند خويش در مدرسة فيضيّه همحجره ميکند؛ پس از يکسال به دليل عدم پذيرش فضاي مدرسه، از اقامت شبانهروزي در آنجا منصرف ميگردد و در منزلي اجارهاي سکونت ميورزد؛ اما از همان آغاز ورودش، آيت الله بروجردي او را مجاز ميسازد تا هر وقت بخواهد و حتي هنگام استراحت، مستقيماً شرفياب محضر آن مرجع بزرگ گردد و غالباً سفارت ميان علماي تهران با
آيت الله بروجردي را البته تنها در قالب فرستادهاي امين، در آن دوران به عهده ميگيرد.
علاّمه طباطبايي نيز بر تحصيل او نظارت مستقيم اعمال ميفرموده و هر جا لازم ميديده، در برنامة درسي او تغيير ميداده است؛ از جمله اينکه او را از آموختن کتاب مکاسب شيخ بينياز میشناسد و ترتيبي ميدهد تا متن اينکتاب را با عالم برجستة آن عصر مرحوم سيّدزينالعابدين کاشاني مباحثه کند تا هر جا اشکالي داشته باشد، مرتفع گردد. به مدت 11سال روزانه بين يک الي سه درس ذت با علاّمه ميگذراند و درخلال آن، اين استاد مسلّم علوم عقلي و نقلي، تمامي دانش خود را به او منتقل مي کند.
🔹تحصیلات دوره عالی حوزه
در خلال اين مدّت نيز پس از اتمام سطوح،
به درس خارج فقه آيت الله بروجردي ميرود؛ اما به دليل اکتفاي حدّ اقلي آن بزرگمرد به امر تدريس - که به علل کهولت و نيز اشتغال به امور مرجعيّت بوده است- آن درس را براي خويش کافي نمیبيند و با توجّه به دوستي و همسايگي با يکي از مشاهير حوزه، تشکيل درس خارجي را به صورت خصوصي بدو پيشنهاد ميدهد. اين درس بعد از مدّت کوتاهي پس از تشکيل، از حالت اختصاصي خارج میشود و با تنزل سطح ( به دليل رعايت سطح دريافت عموم در آن ) وی آن را ترک ميکند
و پيشنهاد فوق را (مشروط به عدم ورود هيچ کس بدون اجازة شخص او) به مرحوم آيتالله شريعتمداري ميدهد که مورد پذيرش ايشان واقع ميشود.
بنابراين، خارج فقه را نزد فقيه نامبرده به پايان ميبرد..
و در خلال آن،یکدوره در درس خارج اصول علاّمه طباطبایی نيز شرکت ميکند .....
@loversfaith