《به کجا چنین شتابان 》
_مشهور است مالک ابن دینار رحمه الله تعالی ریش مبارک خود را می گرفت و در فکر فرو می رفت و عاقبت متحمل امر خود را می سنجید که آیا اهل بهشت است یا اهل جهنم، می فرمود خدایا با توجه شریعت شما اهل بهشت را از اهل جهنم شناختم یا رب جایگاه مالک کجاست.
_رسول الله فرمود_ صلی الله علیه و سلم_ :الاعمال بالخواتیم؛ کارهای را باید با توجه به نهایت آن ها سنجید بلکه الاهم همان نتیجه و نهایت و عاقبت فعل انسان است، و اینکه امام نووی در اربعین نووی در این باره ذیل شرح حدیث مراحل خلق می فرماید: نتیجه کارها مهم است و انسان بر اساس این حالت محاسبه می شود و حکم قطع نهایی را نمی توان صادر کرد و هم چنین به اعمال خود بنازیم و گمان کنیم که حتما حتما وارد بهشت خواهیم شد و دیگران بر گمراهی هستند و بهشت را با سندهم برای خود امضا کرده ام. حال بعضی از افراد زمانه ی ما.
_فحوی این حدیث ما را تنبیه می کند که خیلی از افراد تا فتره ای طولانی بر باطل باشند که در یک لحظه وارد حق خواهد شد و مدتی نیز افرادی بر حق باشند و در یک لحظه وارد جهنم خواهند شد بر همین اساس امام عزیزم😇 ابن قیم_ رحمه الله تعالی_ در مدارج السالکین در شرح سوره ی فاتحه ذیل آیه《 اهدنا صراط المستقیم》 می فرماید: اشاره به طلب ثبات و ماندن بر حق دارد به این معنی که انسان در ۱۷ رکعت از خداوند متعال درخواست هدایت می کند که به معنی ثبات و ماندن بر حق است و این تکرار بی مورد نیست بلکه دال بر مهم ترین حالت یک انسان دارد که ثبات بر حق و اسلام است.
_هیچ وقت به آنچه انجام می دهیم معجب نباشیم هیچ وقت افراد را تکفیر نکنیم مگر اینکه کفر بواح را از آنها بتوانیم ثابت کنیم و با شرایط و موانع و فلان خود. یا تفسیق یا تشریک یا تذنیب الخ
_ پس سعی کنیم بجای اینکه مشغول افراد باشیم به نفس خود مشغول باشیم و خود را تزکیه و پرورش دهیم بدون تزکیه علم فایده ای ندارد و هیچ وقت ثمری نخواهد داشت خود را زیاد مهم قلمداد نکنیم که جاهلترین افراد هستیم بلکه باید هر روز خود را بهتر از دیروز دریابیم و اینکه زمانی خود را در مقام نصحیت قرار دهیم که خود را پرورده کرده باشیم نه اینکه مشغول تکفیر و تبدیع امت باشیم و بخواهیم دیگران را به میانه روی نصحیت کنیم که هباء منثورا است و جزء فریب نفس خود فایده ای نخواهد داشت.
《پس مراقب خود و اعمال خود باشیم و از الله متعال دائما بخواهیم ما را هدایت دهد.》
_مشهور است مالک ابن دینار رحمه الله تعالی ریش مبارک خود را می گرفت و در فکر فرو می رفت و عاقبت متحمل امر خود را می سنجید که آیا اهل بهشت است یا اهل جهنم، می فرمود خدایا با توجه شریعت شما اهل بهشت را از اهل جهنم شناختم یا رب جایگاه مالک کجاست.
_رسول الله فرمود_ صلی الله علیه و سلم_ :الاعمال بالخواتیم؛ کارهای را باید با توجه به نهایت آن ها سنجید بلکه الاهم همان نتیجه و نهایت و عاقبت فعل انسان است، و اینکه امام نووی در اربعین نووی در این باره ذیل شرح حدیث مراحل خلق می فرماید: نتیجه کارها مهم است و انسان بر اساس این حالت محاسبه می شود و حکم قطع نهایی را نمی توان صادر کرد و هم چنین به اعمال خود بنازیم و گمان کنیم که حتما حتما وارد بهشت خواهیم شد و دیگران بر گمراهی هستند و بهشت را با سندهم برای خود امضا کرده ام. حال بعضی از افراد زمانه ی ما.
_فحوی این حدیث ما را تنبیه می کند که خیلی از افراد تا فتره ای طولانی بر باطل باشند که در یک لحظه وارد حق خواهد شد و مدتی نیز افرادی بر حق باشند و در یک لحظه وارد جهنم خواهند شد بر همین اساس امام عزیزم😇 ابن قیم_ رحمه الله تعالی_ در مدارج السالکین در شرح سوره ی فاتحه ذیل آیه《 اهدنا صراط المستقیم》 می فرماید: اشاره به طلب ثبات و ماندن بر حق دارد به این معنی که انسان در ۱۷ رکعت از خداوند متعال درخواست هدایت می کند که به معنی ثبات و ماندن بر حق است و این تکرار بی مورد نیست بلکه دال بر مهم ترین حالت یک انسان دارد که ثبات بر حق و اسلام است.
_هیچ وقت به آنچه انجام می دهیم معجب نباشیم هیچ وقت افراد را تکفیر نکنیم مگر اینکه کفر بواح را از آنها بتوانیم ثابت کنیم و با شرایط و موانع و فلان خود. یا تفسیق یا تشریک یا تذنیب الخ
_ پس سعی کنیم بجای اینکه مشغول افراد باشیم به نفس خود مشغول باشیم و خود را تزکیه و پرورش دهیم بدون تزکیه علم فایده ای ندارد و هیچ وقت ثمری نخواهد داشت خود را زیاد مهم قلمداد نکنیم که جاهلترین افراد هستیم بلکه باید هر روز خود را بهتر از دیروز دریابیم و اینکه زمانی خود را در مقام نصحیت قرار دهیم که خود را پرورده کرده باشیم نه اینکه مشغول تکفیر و تبدیع امت باشیم و بخواهیم دیگران را به میانه روی نصحیت کنیم که هباء منثورا است و جزء فریب نفس خود فایده ای نخواهد داشت.
《پس مراقب خود و اعمال خود باشیم و از الله متعال دائما بخواهیم ما را هدایت دهد.》