Пайғамбарымыз Хадиша анамызбен отауласқаннан кейін. Көкесі Абу Талиб (Пайғамбарымыздың әкесінің бауыры) пайғамбарымыздың хал жағдайына қатты уайымдап өз құзырындағы құлын, пайғамбарымыздың үйін аңдуға жібереді. Сондағы уайымы "Хадиша егде жастағы әйел, бауырымның баласы Мұхаммедтің( ﷺ) өзінен кішілігін пайдаланып басынып жүрген жоқпа екен!? Бәлкей маған өзі келіп айтуға қымсынып жүрген болар. Не де болса адам жіберіп білмесем, көңілім көншімес".-деген ой болатын.

Дәл осылай Абу Тәлибтің адамы Пайғамбарымыз ﷺ мен Хадиша анамыздың отбасылық тұрмыс тіршілігін сырттай аңдып. Абу Тәлибке ентіге жүгіріп барады.
Абу Талиб жіберген адамынан інісінің жағдайының қалай болып жатқанын сұрағанда. Бағанағы жіберген адамы таң қалыспен "Мен Мекке қаласында бұндай отбасыны бұрын соңды көрмеппін"-деген сынды сөздерін жеткізеде.
Абу Талиб: -Бұнысы қалай!
-Мен бауырыңның баласының шаңырағындағы жағдай көрдім және Мекке қаласынан бұндай берекелі отбасыны көрмеппін. Бауырыңның баласы Мұхаммед (пайғамбарлық міндет жүктелмеген кезең) бір жұмысты бастаса артынан дереу Хадиша жүгіріп барып көмектесіп жатты.Ал Хадиша бір жұмысты жасап жатса оның артынан Мұхаммед( ﷺ) көмектесіп жатыр. Бұлардың бір-біріне сөйлеуі мен қарым қатынасын мен бұрын соңды көрмеппін".
Осы жағдайдан кейін Абу Талиб тың көңілі тыншыған болатын